«Ο Γκρεγκ είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους των σπορ». Αυτή ήταν η δήλωση του αείμνηστου Κρεγκ Σάγκερ του TNT προς το πρόσωπο του Γκρεγκ.
Ένας προπονητής που δεν ευθυγραμμίζεται στο “money talks” και στο ψευτογκλάμουρ που προωθεί ο κομισάριος του ΝΒΑ, Άνταμ Σίλβερ. Η φυσιογνωμία του είναι το σήμα κατατεθέν στον πάγκο των San Antonio Spurs και με παρουσία 23 χρόνων στα «Σπιρούνια», ο Γκρεγκ Πόποβιτς, σε ηλικία 69 ετών, δεν σταματά να δρέπει δάφνες. Θαυμάσιες μπασκετικές ιδέες, οι οποίες έχουν οδηγήσει τους Spurs σε πέντε πρωταθλήματα και τον ίδιο στο να αναδειχθεί τρεις σεζόν ως προπονητής της χρονιάς.
Ανδρέας Βελισσάριος
Oι Spurs αποτελούν την “διαφορετική” ομάδα που κατάφερε να σπάσει τα μικροαστικά κατάλοιπα του αθλήματος και πως αυτό το αντιλαμβάνονται τόσο οι παίκτες όσο και το μπασκετικό (και μη) κοινό. Μια ομάδα που δεν βασίστηκε ποτέ σε κάποια σούπερσταρ φυσιογνωμία για να φτάσει στην κορυφή προσφέροντας πλουσιοπάροχα συμβόλαια, και αυτό χρεώνεται αποκλειστικά στην μπασκετική αντίληψη και πολιτισμική κουλτούρα που κατάφερε να διαποτίσει με τα μπασκετικά του κατορθώματα του ο Πόποβιτς στην ομάδα του Τέξας (π.χ ο Κόμπι στους Λέικερς, έπαιρνε περισσότερα από τους Πάρκερ, Ντάνκαν και Τζινόμπιλι μαζί). Ένας τρομερά εγκεφαλικός “κοντός” Γάλλος, ένας δεινός εκτελεστής Αργεντίνος, και ένας λιτός γίγαντας από τις Παρθένες Νήσους, υπό το καθοδηγητικό πρίσμα ενός Σερβοκροάτη προπονητή δημιούργησαν κάτι μαγικό, που στα μάτια μου φάνταζε ασταμάτητο…! Μια ομάδα που ανέκαθεν στελεχώνονταν από παίκτες “εργάτες”, που αγωνίζονταν, και συνεχίζουν να αγωνίζονται συνθλίβοντας τον μύθο του ατομικισμού και της προσωπικής φιλοδοξίας και καταξίωσης, σπάζοντας κοντέρ, ρεκόρ και μπασκετικούς μύθους μέσα από την συλλογική προσπάθεια.
Αυτό που κάνει ξεχωριστό όμως, τόσο τον Ποπ, όσο και συνολικά τους Spurs είναι το πως διαχειρίζονται ευρύτερα καταστάσεις που ξεπερνούν τα στεγανά του αθλήματος. Το 2015, ο Ποπ επέλεξε να πάει τους παίκτες του σε ιδιωτική προβολή του ‘Chi-Raq’ του Σπάικ Λι, μιας ταινίας που ασχολείται με τα δικαιώματα των γυναικών, ενώ το 2016 τους πήγε να δουν το μιούζικαλ ‘Hamilton’. Προσκάλεσε επίσης για να μιλήσει στα μέλη της ομάδας του τον Τζον Κάρλος, τον αφροαμερικάνο σπρίντερ που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1968 και συμμετείχε μαζί με τον Τόμι Σμιθ στον χαιρετισμό με την υψωμένη γροθιά της black power πάνω στο βάθρο.
Πολλές φορές, βάζει τους παίκτες του, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικά μέρη του κόσμου ο καθένας, να μιλήσουν για τις χώρες καταγωγής τους, ώστε να αντιληφθούν τη διαφορετικότητά τους και να έρθουν πιο κοντά. Ο Πόποβιτς είναι ο κορυφαίος, επειδή εξακολουθεί να εξωτερικεύει την ανάγκη του να συζητήσει, να διαφωνήσει και να εκφραστεί όταν θεωρήσει ότι πρέπει. Ένας προπονητής με άποψη, κουλτούρα και μόρφωση που όπως παραδέχθηκε κι ο παίκτης της ομάδας, Λαμάρκους Όλντριτζ, προσπαθεί να τους κάνει να καταλάβουν ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα εκτός του μπάσκετ στον πλανήτη, που θα πρέπει να τους απασχολούν.
Ένας ρομαντικός κόουτς που στυλώνει τα πόδια μπροστά στην προβληματική μπασκετική μόδα του ΝΒΑ. Ο ίδιος πριν λίγο διάστημα είχε ξεσπάσει εναντίον τη φιλοσοφίας-τάσης που διαπλάθεται στο ΝΒΑ μεσω του άναρχου παιχνιδιού και των συνεχών τριπόντων. “Δεν είναι μπάσκετ αυτό. Ας έχουμε και τετράποντα ή πεντάποντα και να το κάνουμε πιο διασκεδαστικό για τους φιλάθλους. Ας το κάνουμε τσίρκο!” είχε απαντήσει σχετικά ο Πόποβιτς, δείχνοντας για πολλοστή φορά την απέχθεια του για την πορεία που έχει πάρει το ΝΒΑ.
Οι κλισέ συντηρητικές και χιλιοειπωμένες δηλώσεις και ατάκες δεν έχουν θέση στους Spurs και στο λόγο του Ποπ. Στο περιθώριο μιας εθιμοτυπικής διαδικασίας media day, δεν διστάζει να αναλύσει κοινωνικά φαινόμενα όπως αυτό του ‘λευκού προνομίου’ στην ρατσιστική Αμερική του Τραμπ. Εκεί είναι που μπαίνει και μια κόκκινη γραμμή διαχωρισμού των Spurs και ειδικότερα του Γκρεγκ Πόποβιτς με όλες τις άλλες ομάδες του πλανήτη.
Στη συντηρητικότατη πολιτεία του Τέξας που έχει αναδείξει την πολεμοχαρή οικογένεια των Μπους είχε το σθένος να αναφέρει τα ονόματα των Τσε Γκεβάρα και Λένιν. Ο τεχνικός του San Antonio σε σχετική ερώτηση του αν ο παίκτης των Denver Nuggets, Νίκολα Γιόκιτς έχει φέρει επανάσταση στη θέση “5” (σέντερ), δήλωσε χαρακτηριστικά: “Όταν σκέφτομαι επαναστάσεις, μου έρχονται στο μυαλό ονόματα όπως του Τσε Γκεβάρα και του Βλάντιμιρ Λένιν. Νομίζω είστε υπερβολικοί, δεν θεωρώ ότι ο Γιόκιτς κάνει επανάσταση, αλλά σίγουρα είναι ένας πάρα πολύ καλός παίκτης…”. Ίσως οι μισοί Αμερικάνοι να μπήκαν στο κόπο να αναζητήσουν στο Google τον Λένιν και τον Τσε Γκεβάρα μετά από αυτή τη δήλωση…!
Παρόλα αυτά, ούτε το ρεκόρ του 68,6% (ποσοστό νικών-ηττών) που έχει στο βιογραφικό του, αλλά ούτε επειδή έχει ταυτίσει απόλυτα τη ζωή του με την καθοδήγηση των Spurs, καθιστούν τον Γκρεγκ Πόποβιτς μοναδική μορφή στους πάγκους. Η συμπεριφορά του στους παίκτες που έχει συνεργαστεί για δύο δεκαετίες, ο απόλυτος έλεγχος της ομάδας και η αναγνώριση από τους ίδιους τους παίκτες του, ότι βρίσκει το καλύτερο κίνητρο για να φτάσουν την απόδοσή τους στο μέγιστο δυνατό, γιατί δουλεύει κατά βάση στην ψυχολογία τους, συνθέτουν την κοσμοθεωρία του Πόποβιτς.
Ένας κύριος του αθλήματος που αν δεν ασπάζεσαι, σίγουρα λατρεύεις να μισείς χωρίς να σου περνάει απαρατήρητος…
Υ.Γ Όταν ρωτήθηκε πριν από μερικά χρόνια πως θα ήταν η ζωή του χωρίς τους Spurs και το μπάσκετ, απάντησε όπως αρμόζει στον ίδιο…
“Σαν μια ξεφούσκωτη μπάλα του μπάσκετ”!
nostimonimar.gr
