Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οσο και να το πεις, είναι η πρώτη μου φορά. Δεν το περίμενα. Δεν έκανα και κάτι για να το αξίζω (βασικά, έκανα ό,τι μπορούσα για το αντίθετο). Κι όμως, έχω την τιμή (300% πάνω μάλιστα) να τη βιώνω. Εξαιτίας τους.
Δεν αναφέρομαι στην πρώτη μου πανδημία. Αναφέρομαι στην πρώτη μου φορά Κυριακάτικη αντιμετώπιση αυτής. Ή μήπως είναι Κυριάκεια; Οπως και να το πεις, ένα και το αυτό. Γι’ αυτό το «αυτό» αισθάνομαι την ανάγκη να τους ευχαριστήσω…
Νόρα Ράλλη
Ποιους; Πρώτη και καλύτερη, την «ξανθή αγαπημένη Παναγιά» της Ν.Δ., Ελενα Ράπτη, που πρώτη σήκωσε το Αγιο Δισκοπότηρο και είπε: τούτον μου εστί το γυμνασμένο σώμα μου, που με τη θεία κοινωνία απόρθητο κατέστη από ιούς, μολύνσεις, τσιμπήματα σφήκας, επιστημονικές ανακοινώσεις, σοσιαλιστικές δηλώσεις και όλα αυτά που συμβαίνουν στους απίστους τέλος πάντων. Από κοντά και η λοιμοσιολόγος, συνωμοξιολόγος, λοιμοπρηξιδολόγος ή ό,τι άλλο λέει πως είναι (γιατί για γιατρέσσα λοιμωξιολόγο δεν την κόβω) Ελένη Γιαμαρέλλου, η οποία, επίσης από τους πρώτους έπιασε στασίδι και μας ενημέρωσε πως «μεσοβέζικες λύσεις στην πίστη δεν υπάρχουν! Αν πιστεύουμε, δεν προκαλούμε την τύχη μας. Τα άτομα που πιστεύουν, δεν πρέπει να φοβούνται ότι από τη θεία κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο!».
Επόμενος, ο Μάης, που δεν είναι δυνατόν να λείπει από τη Σαρακοστή: «Οι άθεοι να μείνουν μόνοι τους!» έκραξε ο Αδωνις! «Αφού δεν πιστεύεις να μη μιλάς καθόλου γι’ αυτά. Κάθε φορά που ένας συριζαίος μιλάει, εμείς εκνευριζόμαστε», είπε σε δημοσιογράφο που (για όνομα!) τόλμησε να ασκήσει κριτική στις δηλώσεις του. Ενώ ο άλλος δημοσιογράφος, έμαθε και δεν έπαθε. Τον έβγαλε χθες και κιχ δεν έβγαλε (τι κιχ; Συμφώνησε κιόλας!) όταν η υπουργάρα μας της Ανάπτυξης (μηδενική τους τελευταίους μήνες, αλλά ποιος νοιάζεται;), όταν λοιπόν αυτός ο ογκόλιθος της ανομίας, ο παλουκωτής της απιστίας, ο συντονιστής της αυθαιρεσίας, μέγας αναπτυξιολόγος απεφάνθη ότι όχι, δεν είναι αισχροκέρδεια η 300% αύξηση της τιμής των αντισηπτικών, ούτε η χρέωση 300 ευρώ της εξέτασης για κορονοϊό. Προσφορά και ζήτηση – νόμοι είναι αυτοί, από την εποχή του Χριστούλη μας, εμείς θα τους καταργήσουμε τώρα;
Με τα τούτα και τα κείνα, φτάσαμε και στον Βασιλάκη τον Κικίλια. Που ο θεός (τους) έδωσε και έγινε υπουργός Υγείας. Οχι θα είχαμε τους συριζαίους, με τους Πολάκηδες να μας διαφεντεύουν, όπως είπε ο άλλος, μέγας, μα κυρίως αντικειμενικός, δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, Δ. Οικονόμου: «Ο θεός μάς βοήθησε» κατέληξε ο αντικειμενικός. Και μεις, καταλήξαμε στον Βασιλάκη. Που από το «ψυχραιμία παιδιά» έφτασε να παρακαλάει γιατρούς και νοσηλευτές να κάνουν αιτήσεις για τις 2.000 προσλήψεις που χρειάζεται να κάμει. Από το καλοκαίρι έπρεπε να τις έχει κάμει. Ενεκα, όμως, που πήραν 1.500 «ειδικούς φρουρούς», έμειναν οι γιατροί στο ράφι. Ετσι τους πήραν τους «ειδικούς» – χωρίς ΑΣΕΠ, χωρίς τίποτα. Είπαν, πήραν.
Τώρα που θυμήθηκαν το δημόσιο σύστημα Υγείας, παρακαλάνε. Και επειδή είμαι δίκαιη, δεν το θυμήθηκαν μόνο οι Κυριακαραίοι. Ως κι ο Μακρόν βγήκε και είπε πως είναι καιρός να «αναρωτηθούμε για τις αδυναμίες της Δημοκρατίας μας». Πως θα πρέπει να «ξαναδούμε το σύστημα μέσα στο οποίο έχουμε βυθιστεί εδώ και χρόνια» και «να ξανασκεφτούμε πως υπάρχουν αγαθά και υπηρεσίες που πρέπει να τοποθετηθούν εκτός των αγορών»… Να πεθαίνεις στον δρόμο, δηλαδή, κι εγώ να μη σου δώσω ένα ποτήρι νερό, αλλά να σου πω «ας το ξανασυζητήσουμε μήπως θα έπρεπε να σου δώσω ένα ποτήρι νερό».
Τι να ξανασυζητήσουμε, ρε μεγάλε; Τι να ξανασκεφτούμε, διάολε; Τους την πέφτει η πανδημία, ξαναθυμούνται πως η δημόσια υγεία είναι «κοινωνικό αγαθό, εκτός των αγορών», και παρ’ όλα αυτά ψελλίζουν «να το ξαναδούμε». Ο Προυστ νομίζω είχε βγει και είχε πει πως «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει» (με άλλα λόγια, διανοουμενίστικα, δικά του, το είπε, αλλά αυτό ουσιαστικά είπε).
Γι’ αυτό κι εγώ, αυτόν θα τιμήσω και θα πω:
Βρε Προυστ από δω, κι ακόμα παραπέρα! Προυστ!
efsyn.gr
