Μετά την 28η Φλεβάρη να σηκώσουµε το γάντι: Ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων τώρα

Η Γενική Απεργία της 28ης Φλεβάρη ήταν µία µεγαλειώδης απεργιακή κινητοποίηση και πρωτοφανής για τα µεταπολιτευτικά χρονικά.

Η ορµη­τι­κή και εµφα­τι­κή εµφά­νι­ση και πα­ρέ­µβα­ση του λαϊ­κού πα­ρά­γο­ντα αλ­λά­ζει τα δε­δο­µέ­να της συ­γκυ­ρί­ας και βάζει τη δική της σφρα­γί­δα. Οι εξε­λί­ξεις κα­θο­ρί­ζο­νται εν πολ­λοίς από το απο­τύ­πω­µα αυτών των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων για το έγκλη­µα στα Τέµπη.

 

Συ­στη­µα­τι­κή προ­σπά­θεια συ­γκά­λυ­ψης

Ένα µήνα µετά τη µε­γα­λειώ­δη απερ­γία, το κυ­βερ­νη­τι­κό µπλοκ είναι απο­µο­νω­µέ­νο πο­λι­τι­κά και απο­νο­µι­µο­ποι­η­µέ­νο κοι­νω­νι­κά, µε τη δυ­σα­ρέ­σκεια απέ­να­ντι τόσο στους κυ­βερ­νη­τι­κούς χει­ρι­σµούς για το έγκλη­µα στα Τέµπη όσο και συ­νο­λι­κό­τε­ρα απέ­να­ντι στην κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή να φτά­νουν πρώτη φορά σε πο­σο­στά 60-70%. Η κυ­βέρ­νη­ση έχει µπει σε µια πο­ρεία φθο­ράς χωρίς επι­στρο­φή.

Το κυ­βερ­νη­τι­κό σόου µε την προ­α­να­κρι­τι­κή η οποία δεν έγινε ποτέ µε τον Τρια­ντό­που­λο να θέλει να πάει απευ­θεί­ας στο δι­κα­στή­ριο, στάση που επαί­νε­σε και ο ίδιος ο Μη­τσο­τά­κης, δεί­χνει αρ­κε­τά «στη­µέ­νο», σε µια ύστα­τη προ­σπά­θεια να κα­τευ­νά­σει την κοι­νω­νι­κή κα­τα­κραυ­γή και την οργή. Δεν θα έχει κα­νέ­να πρό­βλη­µα η κυ­βέρ­νη­ση να θυ­σιά­σει κά­ποια στε­λέ­χη της, σί­γου­ρα όχι τα πιο προ­βε­βλη­µέ­να, εάν µε αυτόν τον τρόπο µπο­ρεί να εµφα­νι­στεί -έστω και µε­ρι­κώς- ότι κά­ποιοι θα λο­γο­δο­τή­σουν.

Αυτό που µάλ­λον δεν υπο­λο­γί­ζει η κυ­βέρ­νη­ση είναι ότι µετά την 28η Φλε­βά­ρη άνοι­ξε το κα­πά­κι ενός κα­ζα­νιού που βρά­ζει και το οποίο πολύ δύ­σκο­λα θα κλεί­σει. Η κα­τά­στα­ση της αντι­πο­λί­τευ­σης στο κοι­νο­βού­λιο, όπου η ΝΔ µπο­ρεί ακόµα να εµφα­νί­ζε­ται κυ­ρί­αρ­χη πο­λι­τι­κά, απέ­χει πολύ από τις πρα­γµα­τι­κές δια­θέ­σεις του κό­σµου. Γι’ αυτό κιό­λας η κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά (ΠΑΣΟΚ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, Νέα Αρι­στε­ρά) δεν καρ­πώ­νο­νται τί­πο­τα δη­µο­σκο­πι­κά. Τα δη­µο­σκο­πι­κά κέρδη της Ζωής Κων­στα­ντο­πού­λου βα­σί­ζο­νται µεν σε µία φω­να­κλά­δι­κη στάση (που επι­κοι­νω­νεί µε την οργή του κό­σµου), όµως τόσο ο αρ­χη­γι­σµός όσο και η αµφι­λε­γό­µε­νη στάση της σε πολλά ζη­τή­µα­τα, την κα­θι­στούν πο­λι­τι­κά ανα­πο­τε­λε­σµα­τι­κή. Δυ­στυ­χώς το ΚΚΕ, παρά την αγω­νι­στι­κή του στάση και τη ση­µα­ντι­κή συ­µβο­λή στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις, δε θέτει άµε­σους στό­χους διεκ­δί­κη­σης (επα­να­κρα­τι­κο­ποί­η­ση των σι­δη­ρο­δρό­µων, ανα­τρο­πή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων), αλλά αντί­θε­τα συν­δυά­ζει τα αι­τή­µα­τα ενά­ντια στη συ­γκά­λυ­ψη, διεκ­δι­κώ­ντας και ποι­νι­κές ευ­θύ­νες, µε την ανα­τρο­πή του συ­στή­µα­τος «που γεν­νά­ει Τέµπη». Μέχρι τότε δεν υπάρ­χει καµία συ­γκε­κρι­µέ­νη διεκ­δί­κη­ση.

Ανα­τρο­πή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων – µα­ζι­κή ενω­τι­κή ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά

Η απερ­γία της 28ης Φλε­βά­ρη, εγκαι­νιά­ζει µία νέα πε­ρί­ο­δο, όπου η µα­ζι­κή κοι­νω­νι­κή αντί­στα­ση θα εµφα­νί­ζε­ται εµφα­τι­κά και µε µε­γα­λύ­τε­ρη συ­χνό­τη­τα. Το ερώ­τη­µα της συ­νέ­χι­σης των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων απα­ντή­θη­κε απο­σπα­σµα­τι­κά. Ωστό­σο, όλο αυτό το διά­στη­µα έχουν υπάρ­ξει κι­νη­το­ποι­ή­σεις και κυ­ρί­ως εκ­δη­λώ­σεις για το έγκλη­µα στα Τέµπη µε ιδιαί­τε­ρη µα­ζι­κό­τη­τα. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή ήταν η εκ­δή­λω­ση στο Πά­ντειο των Φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων Αθή­νας, όπου αί­θου­σα και προ­αύ­λιος χώρος πλη­µµύ­ρι­σαν από κόσµο. Οι ανά­γκες όµως είναι µε­γα­λύ­τε­ρες.

Για να απο­δο­θεί δι­καιο­σύ­νη, για να µη συ­γκα­λυ­φθεί το έγκλη­µα στα Τέµπη, χρειά­ζε­ται να αρ­χί­σει το ξή­λω­µα της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης επί­θε­σης, που έχει στο κέ­ντρο της τις σα­ρω­τι­κές ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις.

Η ανα­τρο­πή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων είναι κε­ντρι­κό ζή­τη­µα, τόσο για το σι­δη­ρό­δρο­µο όσο και για το σύ­νο­λο των δη­µό­σιων αγα­θών και θα έπρε­πε να είναι το κέ­ντρο µιας πλα­τιάς πο­λι­τι­κής κα­µπά­νιας σε χώ­ρους δου­λειάς, γει­το­νιές, σχο­λές, σχο­λεία. Η πο­λι­τι­κή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων ευ­θύ­νε­ται για την ακρί­βεια και τη διά­λυ­ση των κοι­νω­νι­κών υπο­δο­µών, της υγεί­ας και της παι­δεί­ας, στο βωµό του κέρ­δους. Η επα­να­κρα­τι­κο­ποί­η­ση των σι­δη­ρό­δρο­µων µε έλεγ­χο των ερ­γα­ζο­µέ­νων (οι οποί­οι προει­δο­ποιού­σαν για το προ­δια­γε­γρα­µµέ­νο έγκλη­µα) και χωρίς καµία απο­ζη­µί­ω­ση στους ιδιώ­τες της Hellenic Train είναι το απα­ραί­τη­το και ανα­γκαίο πρώτο βήµα στη µάχη για την ανα­τρο­πή συ­νο­λι­κά των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.

Η ανα­τρο­πή των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων µπο­ρεί να επι­βλη­θεί µόνο από τα κάτω, µόνο κάτω από τη κι­νη­το­ποί­η­ση του ερ­γα­τι­κού και λαϊ­κού πα­ρά­γο­ντα. Μια τέ­τοια κί­νη­ση βρί­σκε­ται σε ανα­γκα­στι­κή σύ­γκρου­ση µε το σύ­νο­λο της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής γιατί αµφι­σβη­τεί τον πυ­ρή­να της. Συ­νε­πώς, είναι απα­ραί­τη­τες οι πο­λι­τι­κές συν­δέ­σεις µε τα ζη­τή­µα­τα του µι­σθού, της ακρί­βειας, των πο­λε­µι­κών εξο­πλι­σµών και της πο­λε­µι­κής προ­ε­τοι­µα­σί­ας που παίρ­νει άγριες δια­στά­σεις µε το θη­ριώ­δη επα­νε­ξο­πλι­σµό της ΕΕ. Και οι πο­λι­τι­κές συν­δέ­σεις χρειά­ζο­νται τη συ­στη­µα­τι­κή πο­λι­τι­κή συ­ζή­τη­ση.

Αυτή η πο­λι­τι­κή χρειά­ζε­ται να απο­κτή­σει «πόδια» στους χώ­ρους, να απλω­θεί και να µπο­ρέ­σει πρα­γµα­τι­κά να συ­σπει­ρώ­σει δυ­νά­µεις ώστε να δια­τη­ρη­θεί η αγω­νι­στι­κό­τη­τα και η συ­νέ­χεια. Η υλο­ποί­η­ση µιας τέ­τοιας πο­λι­τι­κής γρα­µµής χρειά­ζε­ται µία ενω­τι­κή-µε­τω­πι­κή-ρι­ζο­σπα­στι­κή πο­λι­τι­κή που να ενώ­νει δυ­νά­µεις και να πάει κό­ντρα από τη µία σε µια πα­θη­τι­κή αντι­µε­τώ­πι­ση της συ­γκυ­ρί­ας και από την άλλη να πάει κό­ντρα σε µια λο­γι­κή κα­θα­ρό­τη­τας και σε­κτα­ρι­σµού. Σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση κι­νού­νται αρ­κε­τές ορ­γα­νώ­σεις: η ΔΕΑ, η Με­τά­βα­ση, η Ανα­µέ­τρη­ση, η ΑΠΟ, το Δί­κτυο για τα Κοι­νω­νι­κά και Πο­λι­τι­κά Δι­καιώ­µα­τα, το Ξε­κί­νη­µα, η ΚΕΜΑ αλλά και ένα ση­µα­ντι­κός αρι­θµός ανέ­ντα­χτων αγω­νι­στών και αγω­νι­στριών και ήδη έχουν γίνει κά­ποια πρώτα κοινά βή­µα­τα.

https://rproject.gr/article/meta-tin-28i-flevari-na-sikosoyue-ganti-anatropi-ton-idiotikopoiiseon-tora