Ρεύμα αμφισβήτησης στα σωματεία του ιδιωτικού τομέα

Αυτή η τάση έχει αρ­χί­σει να εμ­φα­νί­ζε­ται τα τε­λευ­ταία χρό­νια σε σω­μα­τεία του ιδιω­τι­κού τομέα, τόσο μέσα από τους αγώ­νες και τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις όσο και μέσα από τις αρ­χαι­ρε­σί­ες διά­φο­ρων τέ­τοιων σω­μα­τεί­ων. Σί­γου­ρα τα πα­ρα­δείγ­μα­τα που υπάρ­χουν είναι πε­ριο­ρι­σμέ­να και ση­μα­το­δο­τούν τις πρώ­τες δο­νή­σεις ενός τέ­τοιου ρεύ­μα­τος. Βλέ­που­με πλέον στις Γε­νι­κές Απερ­γί­ες, πολ­λούς και πολ­λές νέες ερ­γα­ζό­με­νες να μα­ζι­κο­ποιούν στις δια­δη­λώ­σεις τα πανό των ερ­γα­τι­κών σω­μα­τεί­ων.

Η απελ­πι­στι­κή κα­τά­στα­ση που έχει δη­μιουρ­γή­σει η ακρί­βεια, ο πλη­θω­ρι­σμός, η ενερ­γεια­κή κρίση, το κό­στος των ενοι­κί­ων έχει βάλει στην κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα των νέων ερ­γα­ζο­μέ­νων το ερώ­τη­μα «πώς θα βγει ο μήνας», ενώ ταυ­τό­χρο­να βλέ­πουν τα αφε­ντι­κά να αυ­γα­τί­ζουν τα κέρδη τους. Ο ατο­μι­κός προ­γραμ­μα­τι­σμός δεν μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει πολλά, έτσι υπάρ­χει ένα τμήμα ερ­γα­ζο­μέ­νων που ψά­χνει να βρει μία εναλ­λα­κτι­κή στη συλ­λο­γι­κό­τη­τα, στο σω­μα­τείο, στην απερ­γία, ακόμα και αν αυτό γί­νε­ται με τρόπο εν­στι­κτώ­δη. Απερ­για­κοί αγώ­νες, όπως αυτός των ντε­λι­βε­ρά­δων στην efood, μπο­ρούν και να κερ­δί­ζουν και να φτιά­χνουν και­νούρ­για σω­μα­τεία και να κα­τα­φέρ­νουν με αυτόν το τρόπο να επα­να­φέ­ρουν την ανα­γκαιό­τη­τα ορ­γά­νω­σης στα σω­μα­τεία σε κάθε χώρο δου­λειάς για ευ­ρύ­τε­ρα κομ­μά­τια, κυ­ρί­ως νέων ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Στις πρό­σφα­τες εκλο­γές του Συν­δι­κά­του Επι­σι­τι­σμού-Του­ρι­σμού, το Νό­εμ­βριο του ‘23, η συμ­με­το­χή αυ­ξή­θη­κε κατά 7,5%. Ο χώρος του επι­σι­τι­σμού και του του­ρι­σμού είναι ενας χώρος με πλειο­ψη­φι­κό τμήμα ερ­γα­ζο­μέ­νων να είναι νέοι και νέες. Η με­γά­λη πλειο­ψη­φία του συν­δι­κά­του πρό­σκει­ται στο ΠΑΜΕ, όμως και οι δυ­νά­μεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς κα­τέ­γρα­ψαν πολύ ση­μα­ντι­κά πο­σο­στά, με το σχήμα της «Λάν­τζας» να κα­τα­γρά­φει ση­μα­ντι­κή άνοδο ψήφων και πο­σο­στών, πα­ρό­τι πα­ρα­μέ­νει μια σχε­τι­κά μικρή αλλά ενω­τι­κή και μα­χη­τι­κή δύ­να­μη. Οι αγώ­νες που έχει δώσει το Συν­δι­κά­το ενά­ντια σε απο­λύ­σεις, ενά­ντια στην ερ­γο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία τα τε­λευ­ταία χρό­νια κα­τά­φε­ραν να προ­σελ­κύ­σουν νεόυς και νέες να συμ­με­τέ­χουν και να μα­ζι­κο­ποι­ή­σουν το Συν­δι­κά­το.

Στις εκλο­γές του Πα­νελ­λή­νιου Μου­σι­κού Συλ­λό­γου το Δε­κέμ­βρη του ‘23, υπήρ­ξε αυ­ξη­μέ­νη συμ­με­το­χή. Στον κλάδο ερ­γά­ζο­νται πολ­λές νέες και νέοι μου­σι­κοί, ένα ση­μα­ντι­κό τμήμα των οποί­ων έχει δώσει αγώ­νες τα τε­λευ­ταία χρό­νια για αξιο­πρε­πή ωρά­ρια και με­ρο­κά­μα­τα, ασφά­λι­ση, ει­δι­κά τα προη­γού­με­να χρό­νια της παν­δη­μί­ας, που πολ­λοί άν­θρω­ποι βρέ­θη­καν χωρίς δου­λειά. Ο ΠΜΣ πρω­το­στά­τη­σε σε κι­νη­το­ποι­ή­σεις και κα­τά­φε­ρε να συ­σπει­ρώ­σει ένα ση­μα­ντι­κό δυ­να­μι­κό ερ­γα­ζό­με­νων μου­σι­κών. Το νέο σχήμα της Α-Συμ­φω­νί­ας, ενω­τι­κή δύ­να­μη της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, κα­τά­φε­ρε να κα­τα­γρά­ψει ση­μα­ντι­κά πο­σο­στά και την ύπαρ­ξη ενός άλλου πόλου στα αρι­στε­ρά, πέραν του ΠΑΜΕ.

Στο Σω­μα­τείο Ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Έρευ­να και την Τρι­το­βάθ­μια Εκ­παί­δευ­ση, στις δεύ­τε­ρες εκλο­γές, δύο χρό­νια μετά την ίδρυ­σή του, πα­ρό­τι η συμ­με­το­χή έμει­νε πε­ρί­που στα ίδια επί­πε­δα, ο αριθ­μός των μελών του Σω­μα­τεί­ου σχε­δόν δι­πλα­σιά­στη­κε, με τις δυ­νά­μεις της ενω­τι­κής ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς να κα­τα­γρά­φουν πολύ καλά πο­σο­στά. Το κλίμα «εν­θου­σια­σμού» που δη­μιούρ­γη­σε η ίδρυ­ση ενός σω­μα­τεί­ου στο χώρος της έρευ­νας, έναν κλάδο εξα­το­μι­κευ­μέ­νο και κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νο, οι ση­μα­ντι­κοί αγώ­νες που δό­θη­καν με τους υπο­τρό­φους του ΙΚΥ αλλά και η συ­ζή­τη­ση που έχει ανοί­ξει για τη διεκ­δί­κη­ση συλ­λο­γι­κής σύμ­βα­σης, είναι ση­μα­ντι­κές πα­ρα­κα­τα­θή­κες.

Στους επό­με­νους λί­γους μήνες θα γί­νουν οι αρ­χαι­ρε­σί­ες του Σω­μα­τεί­ου Μι­σθω­τών Τε­χνι­κών, ένα σω­μα­τείο που νέοι μη­χα­νι­κοί συ­σπει­ρώ­νο­νται σε αυτό βλέ­πο­ντας τους μι­σθούς τους να πα­ρα­μέ­νουν στά­σι­μοι ενώ ο κλά­δος της με­λέ­της και της κα­τα­σκευ­ής πα­ρου­σιά­ζει διαρ­κώς αυ­ξα­νό­με­να κέρδη. Τα τε­λευ­ταία δύο χρό­νια, οι συ­νε­λεύ­σεις του Σω­μα­τεί­ου μα­ζι­κο­ποιού­νται πάνω σε αυτή την ανά­γκη, πα­ρό­τι τα βή­μα­τα που γί­νο­νται για τη διεκ­δί­κη­ση Συλ­λο­γι­κής Σϋμ­βα­σης Ερ­γα­σί­ας που έχει απο­φα­σι­στεί εδώ και ένα χρόνο δεν είναι τα ανα­γκαία, κυ­ρί­ως με ευ­θύ­νη των δυ­νά­με­ων του ΠΑΜΕ που είναι και πλειο­ψη­φία.

Τέ­τοια δείγ­μα­τα, δεί­χνουν μια τάση «επι­στρο­φής» στα συν­δι­κά­τα για τους νε­ό­τε­ρους σε ηλι­κία ερ­γα­ζο­μέ­νους. Από μόνα τους είναι σαφώς με­ρι­κά, ωστό­σο ανα­δει­κνύ­ουν τη δυ­να­τό­τη­τα για τη συν­δι­κα­λι­στι­κή Αρι­στε­ρά να πα­ρέμ­βει πιο απο­φα­σι­στι­κά και πιο θα­ρε­τά, ακόμα και στους δύ­σκο­λους χώ­ρους του ιδιω­τι­κού τομέα.

https://rproject.gr/article/reyma-amfisvitisis-sta-somateia-toy-idiotikoy-tomea