Εκλογές στην Ελλάδα και τουρισμός: Το δάσος και το κάστρο

Παρά την εκλογική νίκη της ΝΔ, τα πραγματικά δύσκολα έχουν ήδη ξεκινήσει για την ελλαδική κοινωνία, ειδικά στη ‘’μονοκαλλιέργεια’’ του τουρισμού.

Τώρα που δια­βά­ζε­τε αυτές τις γραμ­μές, γνω­ρί­ζε­τε ποιο είναι το τε­λι­κό απο­τέ­λε­σμα της δεύ­τε­ρης εθνι­κής κάλ­πης, μάλ­λον μία κά­ποια ση­μα­ντι­κή επι­κρά­τη­ση της ΝΔ και της μη­τσο­τα­κι­κής νέας (ακρο)Δε­ξιάς – όπως εί­χα­με στο προ­ε­κλο­γι­κό πα­νη­γύ­ρι και συ­ρι­ζο­Δε­ξιά και πα­σο­κο­Δε­ξιά και γε­νι­κώς, πολλή Δεξιά δια­φό­ρων απο­χρώ­σε­ων και δια­βαθ­μί­σε­ων. Μία πραγ­μα­τι­κά απο­κρου­στι­κή κα­τά­στα­ση και ει­κό­να. Εξάλ­λου, από τη γα­λά­ζια πα­τρί­δα, τη σκού­ρα μπλε θρη­σκεία και τη σχε­δόν γκρί­ζα μπλε οι­κο­γέ­νεια των ιδιο­κτη­τών και των επι­χει­ρη­μα­τιών ‘’του τόπου μας’’, μάς χω­ρί­ζει αβυσ­σα­λέο τα­ξι­κό χάσμα και μίσος. Ει­δι­κά μά­λι­στα όταν τα πραγ­μα­τι­κά φλέ­γο­ντα ζη­τή­μα­τα, από κοι­νω­νι­κή και τα­ξι­κή σκο­πιά, ξανά και πάλι απου­σί­α­ζαν από την εκλο­γι­κή ανα­μέ­τρη­ση. Σιγά μη γίνει αλη­θι­νά σο­βα­ρή συ­ζή­τη­ση στο Ελ­λά­ντα, ει­δι­κά στη διάρ­κεια μιας προ­ε­κλο­γι­κής πε­ριό­δου. Πολλώ δε μάλ­λον όταν τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα οι­κο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής ζωής έχουν ανα­ζω­πυ­ρω­θεί θέ­το­ντας νέες προ­κλή­σεις. 

Γιάννης Νικολόπουλος

Το ζή­τη­μα που θα μας απα­σχο­λή­σει σή­με­ρα είναι ο του­ρι­σμός και οι γραμ­μές που δια­βά­ζε­τε γρά­φτη­καν λίγες ώρες πριν από τη διε­ξα­γω­γή των δεύ­τε­ρων εκλο­γών στην Ελ­λά­δα. Με άλλα λόγια, το πε­ριε­χό­με­νο δεν επη­ρε­ά­ζε­ται από το τι εντέ­λει ‘’έ­βγα­λε­’’ η κάλπη.

Έχετε ήδη αντι­λη­φθεί στην Ελ­λά­δα ότι τα πράγ­μα­τα με τον του­ρι­σμό δεν πάνε κα­θό­λου καλά από κάθε άποψη – κα­πι­τα­λι­στι­κή, τα­ξι­κή, οι­κο­νο­μι­κή. Κι αυτό γιατί ο κατά τον απελ­θό­ντα υπουρ­γό Του­ρι­σμού, Βα­σί­λη Κι­κί­λια ‘’λαϊ­κός κα­πι­τα­λι­σμό­ς’’ (φράση που όταν πρω­το­δια­τυ­πώ­θη­κε είχε ξυ­πνή­σει άσχη­μες μνή­μες από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Ση­μί­τη και του Γιάν­νου Πα­πα­ντω­νί­ου την εποχή του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου…) στη­ρί­ζε­ται σε πή­λι­να πόδια – από κάθε άποψη, επί­σης.

Το πρώτο μέ­γι­στο πρό­βλη­μα του ελ­λα­δι­κού του­ρι­σμού είναι οι φρού­δες ελ­πί­δες και προσ­δο­κί­ες που καλ­λιερ­γεί, πάνω στα ‘’α­να­πτυ­ξια­κά­’’ και ‘’πα­ρα­γω­γι­κά­’’ ερεί­πια της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης του 2008-09, σε πλα­τιά στρώ­μα­τα του πλη­θυ­σμού. Μπο­ρεί στην Ελ­λά­δα να εμ­φα­νί­στη­κε σαν πα­νά­κεια για χι­λιά­δες ιδιο­κτή­τες, επι­χει­ρη­μα­τί­ες και ερ­γα­ζό­με­νους και να εκτό­ξευ­σε το ‘’ άμεσα πα­ρα­γώ­με­νο­’’ ή ‘’ε­ξαρ­τώ­με­νο­’’ ΑΕΠ από το 8% του 2007 στο 19,7% το 2019 (τρίτη πιο εξαρ­τη­μέ­νη χώρα στον κόσμο πίσω από την Ταϊ­λάν­δη και τις Φι­λιπ­πί­νες), όμως σε πα­γκό­σμια και ευ­ρω­παϊ­κή κλί­μα­κα, ο του­ρι­σμός αν δεν  επι­βρα­δύ­νε­ται συ­νε­χώς, σί­γου­ρα δεν ‘’με­γε­θύ­νε­ται­’’, καθώς η ανά­πτυ­ξη του (ήδη πριν την παν­δη­μία κό­βι­ντ19) δεν ξε­περ­νού­σε το αναι­μι­κό για τα προσ­δο­κώ­με­να 5% σύμ­φω­να με τον Πα­γκό­σμιο Ορ­γα­νι­σμό Του­ρι­σμού κατά τα έτη 2015 και 2017 – πριν, η ‘’α­νά­πτυ­ξη­’’ μόλις και έφθα­νε το 2-3%. Η δε πα­γκό­σμια κα­τάρ­ρευ­ση του -74% το 2020 (παν­δη­μία κό­βι­ντ19, πάνω από 62 εκα­τομ­μύ­ρια χα­μέ­νες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας στον κλάδο) ακόμη δεν έχει θε­ρα­πευ­τεί πλή­ρως, παρά τις δια­κη­ρύ­ξεις για ‘’κα­λύ­τε­ρες μέ­ρε­ς’’ και ‘’ρα­γδαία πρό­ο­δο­’’ – κι αυτό αφορά και την Ελ­λά­δα πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο μάλ­λον την Ελ­λά­δα όπου συν τοις άλ­λοις απο­τε­λεί ένα ‘’μυ­στή­ριο­’’ πόσος ιδιω­τι­κός δα­νει­σμός από τις τρά­πε­ζες σχε­τί­ζε­ται άμεσα με την του­ρι­στι­κή ‘’ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα­’’.

Σύμ­φω­να με τα σχε­τι­κά στοι­χεία, η Ελ­λά­δα υπο­δέ­χτη­κε 15,8 εκα­τομ­μύ­ρια εξω­τε­ρι­κούς του­ρί­στες το 2022 – του­ρί­στας σύμ­φω­να με τον Πα­γκό­σμιο Ορ­γα­νι­σμό Του­ρι­σμού είναι εκεί­νος που θα πα­ρα­μεί­νει έστω μία νύχτα σε κά­ποιο πι­στο­ποι­η­μέ­νο κα­τά­λυ­μα (ξε­νο­δο­χείο, rooms to let, airbnb ακόμη και κά­μπινγκ), πε­ρί­που 600.000 ‘’πε­ρα­στι­κού­ς’’ κυ­ρί­ως μέσω της κρουα­ζιέ­ρας και ο υπό­λοι­πος του­ρι­σμός που έφθα­σε τα 21 εκα­τομ­μύ­ρια στο σύ­νο­λο, προ­ήλ­θε από την εσω­τε­ρι­κή με­τα­κί­νη­ση-κοι­νώς τους ρω­μιούς του­ρί­στες της Γραι­κο­λαν­δί­ας που πήγαν σε χωριά, νησιά, εξο­χι­κά και σπί­τια φίλων. Για να έχου­με μία τάξη σύ­γκρι­σης και με­γέ­θους, το 2021, η Ελ­λά­δα υπο­δέ­χτη­κε μόλις 7,2 εκα­τομ­μύ­ρια (εξω­τε­ρι­κούς) του­ρί­στες και το ‘’α­πο­κα­τε­στη­μέ­νο­’’ με­τά-κό­βι­ντ19 ΑΕΠ έφθα­σε μόλις στο 2,9% εκεί­νη τη χρο­νιά. Οι αριθ­μοί είναι πάρα πολύ μα­κριά από τα ‘’μα­γι­κά νού­με­ρα­’’ των ‘’κατ’ ελά­χι­στο­ν’’ 30 εκα­τομ­μυ­ρί­ων του­ρι­στών που τάχα θα κα­τέ­φθα­ναν ‘’α­μέ­σω­ς’’ μετά την παν­δη­μία. Και η σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν πρό­κει­ται να αλ­λά­ξει φέτος, και τα επό­με­να χρό­νια, για μία σειρά από λό­γους.

Ο πρώ­τος είναι η ‘’γερ­μα­νο­κρα­τί­α­’’ του ελ­λα­δι­κού του­ρι­σμού και οι ελά­χι­στα ‘’αρ­μο­νι­κές σχέ­σει­ς’’ που αυτή κου­βα­λά­ει ακόμη και σε…γε­ω­πο­λι­τι­κό επί­πε­δο. Η Fraport στην οποία ανή­κουν 13 κρί­σι­μα για τον του­ρι­σμό πε­ρι­φε­ρεια­κά αε­ρο­δρό­μια στη χώρα δεν χρε­ώ­νει τα ίδια τέλη αε­ρο­δρο­μί­ου στην Ελ­λά­δα και για πα­ρά­δειγ­μα στην Τουρ­κία, στο αε­ρο­δρό­μιο της Ατ­τά­λειας, που επί­σης της ανή­κει. Η TUI δεν χρε­ώ­νει τις ίδιες τιμές ακόμη  και στο last minute booking ανά­με­σα στην Ελ­λά­δα και για πα­ρά­δειγ­μα την Κρο­α­τία. Η Lufthansa με τις πολ­λές θυ­γα­τρι­κές της που είναι οι τσάρ­τερ και low cost εται­ρεί­ες όπως η Eurowings, η Condor και η  Scandinavia δεν χρε­ώ­νει τα ίδια ει­σι­τή­ρια πχ με προ­ο­ρι­σμό την Ελ­λά­δα και με προ­ο­ρι­σμό τη Βουλ­γα­ρία. Ο του­ρι­σμός προς την και για την Ελ­λά­δα αντι­με­τω­πί­ζε­ται σαν μία με­γά­λη ‘’αρ­πα­χτή­’’ – και αυτή αφορά όλους τους εμπλε­κό­με­νους φο­ρείς, καθώς όλοι πα­λεύ­ουν να ‘’α­πο­κα­τα­στή­σου­ν’’ τη με­γά­λη χα­σού­ρα της παν­δη­μί­ας σε βάρος των ‘’κο­ρόι­δω­ν’’ του­ρι­στών που θα επι­λέ­ξουν τις ‘’πα­ρα­δο­σια­κέ­ς’’ οδούς μα­ζι­κής και ‘’ορ­γα­νω­μέ­νη­ς’’ με­τα­κί­νη­σης. Σε αυτό το πλαί­σιο, κα­νέ­νας δεν έκανε τον κόπο να αξιο­λο­γή­σει σο­βα­ρά το γε­γο­νός ότι δύο μέρες μετά την επι­κρά­τη­ση του Ρε­τζέπ Ταγίπ Ερ­ντο­γάν στην Τουρ­κία, πε­ρί­που 950.000 του­ρί­στες από τη Γερ­μα­νία, την Τσε­χία, την Πο­λω­νία και άλλες κε­ντρο­ευ­ρω­παϊ­κές χώρες που είχαν επι­λέ­ξει πα­κέ­τα TUI ‘’α­να­κα­τευ­θύν­θη­κα­ν’’ από την Ελ­λά­δα προς την Τουρ­κία… Και όχι, δεν έφται­γε ο ‘’ά­στα­τος και­ρός που επι­κρα­τού­σε στην Ελ­λά­δα­’’ – η ίδια βροχή έπε­φτε και στη Σμύρ­νη ή την Αλι­καρ­νασ­σό. Ο του­ρι­σμός έχει απο­κτή­σει και γε­ω­πο­λι­τι­κή διά­στα­ση – ει­δι­κά όταν αυτός ολι­γο­πω­λεί­ται στις βά­σεις του, στις προ­ϋ­πο­θέ­σεις του, αλλά και στα μεί­ζο­να κέρδη του σε ό,τι αφορά τη (γε­ω­γρα­φι­κά και πο­λι­τι­κά) Ευ­ρώ­πη, από γερ­μα­νι­κές εται­ρεί­ες.

Το ίδιο ολι­γο­πώ­λιο έχει φέρει και δρα­μα­τι­κές και τρα­γε­λα­φι­κές κα­τα­στά­σεις στους ου­ρα­νούς της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης. Στην Ελ­λά­δα δεν έχει αξιο­λο­γη­θεί του­λά­χι­στον δη­μό­σια το γε­γο­νός ότι μέσα στην παν­δη­μία, όλες οι αε­ρο­πο­ρι­κές εται­ρεί­ες (καθώς και οι εται­ρεί­ες δια­χεί­ρι­σης αε­ρο­δρο­μί­ων…) από τις οποί­ες εξαρ­τά­ται κατά κύριο λόγο το με­τα­φο­ρι­κό έργο εξω­τε­ρι­κών του­ρι­στών προς τη Γραι­κία της Με­σο­γεί­ου, πήραν ‘’πα­ρά­νο­με­ς’’ κατά το ευ­ρω­παϊ­κό κοι­νο­τι­κό δί­καιο κρα­τι­κές επι­δο­τή­σεις ‘’διά­σω­ση­ς’’- η AirFrance/KLM του­λά­χι­στον 11 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ απο­λύ­ο­ντας ταυ­τό­χρο­να 18.000 ερ­γα­ζό­με­νους από ένα σύ­νο­λο 93.000, η Lufthansa αντί­στοι­χα πε­ρί­που 9 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια για τη μη­τρι­κή εται­ρεία και του­λά­χι­στον 3 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ για τις θυ­γα­τρι­κές low cost με άγνω­στο τε­λι­κό αριθ­μό απο­λυ­μέ­νων. Οι αρα­βι­κών συμ­φε­ρό­ντων αε­ρο­πο­ρι­κές εται­ρεί­ες καθώς και ορι­σμέ­νες ευ­ρω­παϊ­κές όπως η Ryanair που επί­σης δρα­στη­ριο­ποιού­νται στους ευ­ρω­ε­νω­σια­κούς αι­θέ­ρες, έχουν κα­τα­φύ­γει στα δι­κα­στή­ρια των ευ­ρω­παϊ­κών κοι­νο­τή­των απαι­τώ­ντας και πε­τυ­χαί­νο­ντας κα­τα­δί­κες για αθέ­μι­το αντα­γω­νι­σμό και πα­ρα­βί­α­ση όρων του κοι­νο­τι­κού δι­καί­ου. Οι αε­ρο­πο­ρι­κές εται­ρεί­ες οφεί­λουν να επι­στρέ­ψουν το κρα­τι­κό και δη­μό­σιο χρήμα που κατά κύριο λόγο έγινε με­ρί­σμα­τα για τους με­τό­χους. Ποιος θα πλη­ρώ­σει το μάρ­μα­ρο για αυτές τις επι­στρο­φές; Σωστά μα­ντέ­ψα­τε – οι επι­βά­τες, δη­λα­δή οι του­ρί­στες ή οι ερ­γα­ζό­με­νοι που θα απο­λυ­θούν εφό­σον κρι­θεί ‘’α­σύμ­φο­ρη­’’ οι­κο­νο­μι­κά και με­το­χι­κά η πα­ρα­μο­νή τους.

Τα αε­ρο­πο­ρι­κά ει­σι­τή­ρια έχουν φθά­σει στον… ου­ρα­νό από άποψη τιμών (με­σο­σταθ­μι­κή αύ­ξη­ση 35%) και λόγω των καυ­σί­μων και λόγω του Ου­κρα­νι­κού Πο­λέ­μου και παρά τα ‘’ελ­κυ­στι­κά­’’ πα­κέ­τα καθώς πλέον επι­βα­ρύ­νο­νται και με το λε­γό­με­νο πρά­σι­νο τέλος για την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή. Μύλος, έτσι; Την ίδια στιγ­μή, ο ‘’πρά­σι­νο­ς’’ του­ρι­σμός του πα­ρό­ντος και του μέλ­λο­ντος, ο φι­λι­κός προς το πε­ρι­βάλ­λον, εκεί­νος που δεν θα κα­τα­να­λώ­νει ορυ­κτά καύ­σι­μα, όπως στο αε­ρο­πλά­νο, θα ‘’με­τα­φέ­ρε­ται­’’ από τα τρένα και ήδη στην του­ρι­στι­κά αντα­γω­νι­στι­κή Ευ­ρώ­πη έχουν εγκαι­νια­στεί ή έχουν ‘’α­να­στη­θεί­’’ ‘’ξε­χα­σμέ­να­’’ σι­δη­ρο­δρο­μι­κά δρο­μο­λό­για – από τη Γερ­μα­νία, την Αυ­στρία και το Βέλ­γιο με προ­ο­ρι­σμό τη γαλ­λι­κή Ρι­βιέ­ρα, την Κα­τα­λω­νία και τη Βαρ­κε­λώ­νη ή ακόμη και τις δαλ­μα­τι­κές ακτές. Στο Ελ­λά­ντα, ο σι­δη­ρό­δρο­μος ‘’κι­νεί­ται­’’ σε ρυθ­μούς εγκλη­μά­των όπως στα Τέμπη και συ­στη­μα­τι­κής διά­λυ­σης των υπο­δο­μών και αυτή τη στιγ­μή, δεν ‘’βλέ­πει­’’ (από άποψη κα­ταρ­χάς με­τα­φο­ρι­κή) κα­θό­λου ‘’Ευ­ρώ­πη­’’ αν και ακο­λου­θεί πιστά τα θέ­σφα­τα του νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού – πολλώ δε μάλ­λον όταν ιδιω­τι­κο­ποι­ή­θη­κε το με­τα­φο­ρι­κό έργο και όχι μόνο. (τις προ­άλ­λες πα­ρα­κο­λου­θού­σα μία τη­λε­ο­πτι­κή δια­φη­μι­στι­κή κα­τα­χώ­ρι­ση ισπα­νι­κής εται­ρεί­ας τρέ­νων, ιδιω­τι­κής πα­ρα­κα­λώ, που προ­πα­γάν­δι­ζε τον ‘’φι­λι­κό προς όλους και το πε­ρι­βάλ­λον του­ρι­σμό­’’ στην Ισπα­νία και τη Γαλ­λία μόνο από 49 ευρώ ακόμη και στο last minute booking της high season από τις  Βρυ­ξέλ­λες, τη Λυών και τη Μασ­σα­λία – προς κάθε δια­θέ­σι­μη του­ρι­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση είτε μέσα στη Γαλ­λία είτε στην Ισπα­νία).

Στο Ελ­λά­ντα, όλα καλά; Νί­κη­σαν η ΝΔ κι ο Κυ­ριά­κος Μη­τσο­τά­κης και ‘’εν­θου­σιά­στη­κε­’’ η γα­λά­ζια πα­τρί­δα των ιδιο­κτη­τών και των επι­χει­ρη­μα­τιών; Κα­τά­φε­ρε η όλη ελ­λα­δι­κή Δεξιά της μι­κρο­α­στι­κά πο­λι­τι­κής (συν)ιδιο­κτη­σί­ας και η γε­νι­κό­τε­ρη πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή συ­ντή­ρη­ση ευ­ρέ­ος κομ­μα­τι­κού φά­σμα­τος να απο­σπά­σει τις ‘’πε­ρι­πό­θη­τε­ς’’ κοι­νο­βου­λευ­τι­κές έδρες και τις ανά­λο­γες κρα­τι­κές χρη­μα­το­δο­τή­σεις για να εξα­σφα­λι­στεί το παρόν και το ‘’μέλ­λο­ν’’ της, η διαιώ­νι­ση του τί­πο­τα και η πα­γί­ω­ση του δήθεν της; Πραγ­μα­τι­κά, σε συν­θή­κες που ολο­φά­νε­ρα ο ελ­λα­δι­κός κα­πι­τα­λι­σμός και στον τομέα των υπη­ρε­σιών, δεν μπο­ρεί να ‘’πα­ρα­κο­λου­θή­σει­’’, ούτε καν να ‘’α­ντα­γω­νι­στεί­’’ το μόνο απο­τε­λε­σμα­τι­κό ερ­γα­λείο κερ­δο­φο­ρί­ας και ανα­πα­ρα­γω­γής του είναι η συ­ντρι­βή της ερ­γα­τι­κής τάξης, το ξε­ζού­μι­σμα του ερ­γα­τι­κού του δυ­να­μι­κού – με εξω­φρε­νι­κά ωρά­ρια, γλί­σχρες αμοι­βές, ανύ­παρ­κτα εχέγ­γυα ασφά­λειας, εξα­φα­νι­σμέ­νες εγ­γυ­ή­σεις για το οκτά­ω­ρο, τις άδειες, τα ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα.

Στη Γραι­κία-Του­ρι­στο­πα­ρα­κρά­τος αντί να γίνει σο­βα­ρή συ­ζή­τη­ση για αυτές τις προ­κλή­σεις (οι­κο­νο­μι­κές, γε­ω­πο­λι­τι­κές, με­τα­φο­ρι­κές, κλι­μα­τι­κές, τα­ξι­κές, ‘’α­να­πα­ρα­γω­γι­κέ­ς’’), ακού­γο­νται απί­στευ­τες κο­ρώ­νες όπως για πα­ρά­δειγ­μα εκεί­νες υπο­ψή­φιου βου­λευ­τή της ΝΔ στην Κρήτη (τις είδα στο youtube πε­ρι­φε­ρεια­κού τη­λε­ο­πτι­κού σταθ­μού μέσω ‘’μό­ντα­ς’’ καθώς το πε­ριε­χό­με­νο δεν ήταν άμεσα δια­θέ­σι­μο εκτός Ελ­λά­δας) ότι ‘’η Ελ­λά­δα μπο­ρεί να απο­σπά­σει 80 εκα­τομ­μύ­ρια του­ρί­στες από την πα­γκό­σμια πίτα. Στη Βε­νε­τία πάνε 20 εκα­τομ­μύ­ρια του­ρί­στες, δεν μπο­ρούν να έρ­θουν 80 στην Ελ­λά­δα!;’’

Η πα­γκό­σμια πρω­τα­θλή­τρια στον του­ρι­σμό Γαλ­λία είχε 48,7 εκα­τομ­μύ­ρια του­ρί­στες το 2022 – από το εξω­τε­ρι­κό πάντα – και στις καλές επο­χές πριν από την παν­δη­μία, πε­ρί­που 64 (μόλις 6,4% του ΑΕΠ της χώρας στις προ παν­δη­μί­ας επο­χές). Η δε Βε­νε­τία (των 10 εκα­τομ­μυ­ρί­ων του­ρι­στών…) έχει κα­τα­ντή­σει μια αβί­ω­τη από κάθε άποψη (οι­κο­νο­μι­κή, στε­γα­στι­κή, επαγ­γελ­μα­τι­κή, φο­ρο­λο­γι­κή…) για τους ντό­πιους πόλη, ένα ‘’θε­α­μα­τι­κό­’’ ιστο­ρι­κό ντε­κόρ για του­ρί­στες κυ­ρί­ως της κρουα­ζιέ­ρας που πάνε και έρ­χο­νται σαν τα πρό­βα­τα ο ένας πάνω στον άλλον τις ώρες ελ­λι­με­νι­σμού και αιχ­μής, κα­τά­στα­ση που έχει οδη­γή­σει στο πλέον δυ­να­μι­κό το­πι­κό κί­νη­μα ‘’όχι άλλοι του­ρί­στες, πα­ρα­κα­λώ!’’ στον κόσμο μαζί με εκεί­νο της Βαρ­κε­λώ­νης. Η Ελ­λα­δά­ρα όμως μπο­ρεί να χτυ­πή­σει (με τα ψέ­μα­τα και τα κού­φια λόγια) ακόμη και 80! Έτσι δια­μορ­φώ­νο­νται η δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση και οι δη­μό­σιες δια­κη­ρύ­ξεις για τον του­ρι­σμό. Με ‘’φού­σκε­ς’’ ‘’λαϊ­κού κα­πι­τα­λι­σμού­’’ τύπου Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου το 1999.

Πα­ρε­μπι­πτό­ντως, ο πο­λι­τευ­τής της ΝΔ στην Κρήτη δή­λω­νε πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός και όπως έψαξα, το γρα­φείο του εξει­δι­κεύ­ε­ται στα του­ρι­στι­κά ακί­νη­τα… έτσι εξη­γού­νται πολλά. Οπως εξη­γεί­ται και η συ­νέ­νο­χη σιωπή των πο­λι­τευ­τών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και του Κόμ­μα­τος (!) στο ίδιο πάνελ, όταν ακού­στη­καν όσα ακού­στη­καν στο συ­γκε­κρι­μέ­νο πε­ρι­φε­ρεια­κό τη­λε­ο­πτι­κό δί­κτυο. Όπως εξη­γεί­ται και το γε­γο­νός ότι αρ­χη­γοί κομ­μά­των όπως ο Αλέ­ξης Τσί­πρας (πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός στο επάγ­γελ­μα) και ο Νίκος Αν­δρου­λά­κης (επί­σης πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός στο επάγ­γελ­μα) δεν σχο­λί­α­σαν ποτέ την οι­κο­νο­μι­κή πο­λι­τι­κή της κυ­βέρ­νη­σης της ΝΔ στο υπαρ­κτό πλαί­σιο σύ­γκρου­σης τα­ξι­κών συμ­φε­ρό­ντων που κου­βα­λά­ει ο του­ρι­σμός πέρα από τις ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις και συν­θή­κες, όταν για πα­ρά­δειγ­μα, από τον Ιού­νιο του 2020 (με πρό­σχη­μα την παν­δη­μία…) έως τα τέλη του 2027, κάθε κα­τα­σκευα­στι­κή ερ­γα­σία που σχε­τί­ζε­ται με τον του­ρι­σμό δεν απο­δί­δει στο ελ­λα­δι­κό πα­ρα­κρά­τος τους έμ­με­σους φό­ρους, ει­δι­κά τον ΦΠΑ – πλή­ρης απαλ­λα­γή συ­γκε­κρι­μέ­νων δρα­στη­ριο­τή­των και μά­λι­στα με­γέ­θους ‘’φού­σκα­ς’’ από τους έμ­με­σους φό­ρους που κατά τα άλλα επι­βα­ρύ­νουν τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά στα τρό­φι­μα, το ρεύμα, το νερό, τις κα­θη­με­ρι­νές κα­τα­να­λω­τι­κές συ­νή­θειες.

Και μετά ανα­ρω­τιού­νται ορι­σμέ­νοι ανό­η­τοι πώς στη συ­νεί­δη­ση των πολ­λών έχουν κα­τα­ντή­σει πα­ραλ­λα­γές της (συ­ντη­ρη­τι­κής, απε­χθούς, κου­το­πό­νη­ρης, ψευ­δο­νό­μι­μης, κάλ­πι­κης και θα­να­το­λά­γνας) Δε­ξιάς κι ο κο­σμά­κης τους αντι­με­τω­πί­ζει με το γλωσ­σι­κά ‘’α­σύ­ντα­χτο­’’ και ρι­ζι­κά κυ­νι­κό ‘’όλοι το ίδιο εί­ναι­’’ (κι ο Νίκος Καβ­βα­δί­ας το είχε γρά­ψει εξί­σου γλα­φυ­ρά στο Ημε­ρο­λό­γιο ενός Τι­μο­νιέ­ρη…) ή πώς με­γα­λώ­νει το χάσμα με­τα­ξύ πλου­σί­ων και φτω­χών στην Ελ­λά­δα…

Ας κλεί­σου­με κάπου εδώ. Για μία ακόμη φορά, τα δύ­σκο­λα δεν είναι πίσω ‘’μα­ς’’, αλλά μπρο­στά ‘’μα­ς’’. Και σε ό,τι αφορά το με­τε­κλο­γι­κό τοπίο κά­ποια στιγ­μή ‘’το δάσος των εγκλη­μά­των σου θα βα­δί­σει ενά­ντια στο κά­στρο των φι­λο­δο­ξιών και των εξου­σιών σου’’ όπως είχε ισχυ­ρι­στεί κι ο Γουί­λιαμ Σαίξ­πηρ στην τρα­γω­δία Μάκ­βεθ, προ­φη­τεύ­ο­ντας το τέλος του αι­μο­στα­γούς βα­σι­λιά στο Νταν­σέ­ριν.

Η φράση θα μπο­ρού­σε να ται­ριά­ζει ‘’τα­μά­μ’’ (δά­χτυ­λος τουρ­κι­κού προ­ξε­νεί­ου στο άρθρο…) στον πρω­θυ­πουρ­γι­κό βίο και τη δια­χει­ρι­στι­κή πο­λι­τεία του Κυ­ριά­κου Μη­τσο­τά­κη και γε­νι­κό­τε­ρα της Δε­ξιάς ευ­ρέ­ος κομ­μα­τι­κού φά­σμα­τος. Πι­θα­νό­τα­τα όμως θα κα­θρέ­φτι­ζε το σύ­νο­λο της κε­φα­λαιου­χι­κής (συν)ιδιο­κτη­σί­ας στη γα­λά­ζια πα­τρί­δα, τη βουλή και το πο­λι­τι­κό σκη­νι­κό που δια­μορ­φώ­θη­κε (και εσείς το γνω­ρί­ζε­τε τώρα που δια­βά­ζε­τε αυτές τις γραμ­μές) για την επό­με­νη τε­τρα­ε­τία και όχι μόνο σε αυτήν.

Κά­ποια στιγ­μή, το δάσος των εγκλη­μά­των που συ­ντε­λού­νται και εις το όνομα του του­ρι­σμού, θα βα­δί­σει ενά­ντια στο κά­στρο όλων των πο­λι­τι­κών φι­λο­δο­ξιών και όλων των οι­κο­νο­μι­κών εξου­σιών στην Ελ­λά­δα.

rproject.gr