Από τη στιγμή που βγήκαν στη δημοσιότητα τα ηχητικά μετά τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη και τα σχετικά πορίσματα κάποιων πραγματογνωμόνων, μια ορισμένη θεματολογία μονοπωλεί τη δημόσια συζήτηση. Τι ήταν αυτό που κουβαλούσε η εμπορική αμαξοστοιχία; Σε ποιο σημείο του συρμού το κουβαλούσε; Τι όγκο είχε; Πόσο εύφλεκτο ήταν; Σε τι βαθμό αυτό καθόρισε το μέγεθος της έκρηξης και της διάστασης της φωτιάς στα δύο τρένα;
της Ηρώς Διώτη
συν-συντονίστριας ΜέΡΑ25
Το ενδεχόμενο να υπήρχε εύφλεκτο υλικό στην εμπορική αμαξοστοιχία και αυτό να πολλαπλασίασε τα θύματα στα Τέμπη, έχει προφανή σημασία για τις οικογένειες τους. Γιατί αυτές ζητούν και πρέπει να μάθουν την αιτία θανάτου των δικών τους ανθρώπων. Έχει επίσης σημασία για τα αποδεικτικά στοιχεία της δικογραφίας και το χτίσιμο του κατηγορητηρίου καθώς προχωράμε προς την έναρξη της δίκης. Και τέλος, έχει σημασία για να αναδειχτεί το ενδεχόμενο αυτά που κουβαλάνε τα εμπορικά τρένα να μην καταγράφονται, να μη δηλώνονται και εν τέλει να έχει στηθεί ένα λαθρεμπόριο πρώτης τάξεως με διάφορα παράνομα φορτία. Φορτία τα οποία δεν ελέγχονται από πουθενά σε αγαστή συνεργασία του κράτους με την ιταλική εταιρεία ή ακόμα και με όσους διαχειρίζονται από την αρχή τις εμπορευματικές μεταφορές.
Ωστόσο, ας κρατήσουμε δυο άλλα πράγματα. Αφενός ότι η έρευνα συνεχίζεται και αφετέρου ότι ο δημόσιος διάλογος κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα γαϊτανάκι σεναριολογίας για το τι κρυβόταν μέσα ένα εμπορευματοκιβώτιο, ποιος το έκρυψε και για ποιο λόγο.
Η συζήτηση αυτή στην πραγματικότητα επισκιάζει την πραγματική αιτία του εγκλήματος στα Τέμπη. Το γεγονός δηλαδή ότι ο σιδηρόδρομος ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ. Ότι δυο χρόνια μετά μπαίνουμε σε τρένα δίχως να έχουν προβλεφθεί τα αναγκαία μέτρα ασφάλειας. Η φωτοσήμανση, η τηλεδιοίκηση, το σύγχρονο τροχαίο υλικό, το εκσυγχρονισμένο δίκτυο σιδηροδρομικών γραμμών.
Αν τα παραπάνω υπήρχαν την 28η Φεβρουαρίου δε θα είχε σημασία τι κουβαλούσε η εμπορική αμαξοστοιχία. Τα Τέμπη θα είχαν αποφευχθεί όσα ανθρώπινα λάθη και αν είχαν γίνει και ό,τι και αν κουβαλούσε η εμπορική αμαξοστοιχία γιατί απλά ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΝ.
Μπορεί πια να μη μας νοιάζει και πολύ που πάνε τα χρήματα των εργαζόμενων ανθρώπων. Όμως μόλις προχτές η Hellenic Train έλαβε αποζημίωση 62 εκατομμυρίων ευρώ για τις άγονες γραμμές όπως προβλέπεται από τη σύμβασή της με το ελληνικό κράτος. Στις άγονες γραμμές που φτάνει το τρένο με το ζόρι γιατί το δίκτυο συχνά δε λειτουργεί, τα δρομολόγια διακόπτονται και η μεταφορά των επιβατών γίνεται με λεωφορεία. Όπως γίνεται και για την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, την Καλαμπάκα, τον Βόλο.
Που είναι λοιπόν τα χρήματα για τις επενδύσεις στην ασφάλεια και τις υποδομές; Ποια είναι τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση δυο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών; Τι έχει κάνει σε κάθε περίπτωση για να διασφαλίσει το επιβατικό κοινό;
Αυτή τη συζήτηση τη φοβάται περισσότερο η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί αν το πραγματικό ερώτημα που είναι αν μπαίνουμε σε τρένα ασφαλή άνοιγε στον δημόσιο διάλογο, τότε έπρεπε σύσσωμη η κυβέρνηση να κρυφτεί σε ένα λαγούμι.
Γιατί δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν ξέρουν. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι.
Γιατί επίσης ξέρουν, ότι το έγκλημά τους δε σταμάτησε στα Τέμπη.
https://thepressproject.gr/i-syzitisi-pou-akoma-den-kanoume-gia-ta-tebi/
Σχόλια (0)