Κυβέρνηση πολεμικού τυχοδιωκτισμού

Ένταση στο Αιγαίο φέρνουν εξοπλισμοί και εξορύξεις

Λίγες ημέ­ρες πριν από τη Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, στο πε­ρι­θώ­ριο της οποί­ας προ­γραμ­μα­τί­ζε­ται να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί και συ­νά­ντη­ση Μη­τσο­τά­κη-Ερ­ντο­γάν, το θερ­μό­με­τρο της έντα­σης ανέ­βη­κε στο Αι­γαίο.

Σπύρος Αντωνίου

Με αφορ­μή τον -πι­θα­νό- από­πλου του ερευ­νη­τι­κού σκά­φους «Πίρι Ρέις» από τη Σμύρ­νη εί­χα­με ξανά NAVTEX και anti-ΝAVTEX και μια με­γά­λη ελ­λη­νι­κή στρα­τιω­τι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση. Κα­τό­πιν εντο­λής του αρ­χη­γού ΓΕΕΘΑ ανα­πτύ­χθη­καν στε­λέ­χη των Ει­δι­κών Δυ­νά­με­ων σε 30 νησιά και βρα­χο­νη­σί­δες, ενώ στην άσκη­ση συμ­με­τεί­χαν πάνω από 60 αε­ρο­σκά­φη της Πο­λε­μι­κής Αε­ρο­πο­ρί­ας και το σύ­νο­λο του Στό­λου. Ταυ­τό­χρο­να, ενερ­γο­ποι­ή­θη­καν και χερ­σαί­ες δυ­νά­μεις στον Έβρο. Όπως ανα­φέ­ρει σε ανα­κοί­νω­σή του το Γε­νι­κό Επι­τε­λείο, «η τε­λι­κή φάση της εν λόγω άσκη­σης διε­ξή­χθη σε νήσο της πε­ριο­χής ευ­θύ­νης της Ανώ­τα­της Στρα­τιω­τι­κής Διοί­κη­σης Εσω­τε­ρι­κού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ) η οποία πε­ρι­λάμ­βα­νε ανα­κα­τά­λη­ψη βρα­χο­νη­σί­δος, με συμ­με­το­χή τμη­μά­των της δια­κλα­δι­κής δύ­να­μης επι­χει­ρή­σε­ων που ενερ­γο­ποι­ή­θη­κε στο πλαί­σιο της άσκη­σης».

Δέν­διας και Μη­τσο­τά­κης απο­σύν­δε­σαν τη συ­γκε­κρι­μέ­νη έκτα­κτη άσκη­ση από την υπό­θε­ση του «Πίρι Ρέις» κά­νο­ντας λόγο για προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη εκ­παί­δευ­ση, αλλά είναι εμ­φα­νές ότι επρό­κει­το για μια επί­δει­ξη δύ­να­μης και πο­λε­μι­κής ετοι­μό­τη­τας, στο φόντο του ελ­λη­νο­τουρ­κι­κού αντα­γω­νι­σμού, για την γε­ω­πο­λι­τι­κή πρω­το­κα­θε­δρία και τον έλεγ­χο των υδρο­γο­ναν­θρά­κων στη ΝΑ Με­σό­γειο. Στό­χος ήταν σε τα­κτι­κό επί­πε­δο να δο­κι­μα­στούν οι χρό­νοι αντί­δρα­σης του ελ­λη­νι­κού μη­χα­νι­σμού, σύμ­φω­να με στρα­τιω­τι­κές πηγές.

Κοι­τά­σμα­τα

Σε αυτή την µε­γα­λε­πή­βο­λη στρα­τη­γι­κή του ελ­λη­νι­κού κρά­τους εντάσ­σε­ται και η πρω­το­βου­λία δη­μιουρ­γί­ας των θα­λάσ­σιων πάρ­κων, τα έργα πό­ντι­σης κα­λω­δί­ου ηλε­κτρι­κής σύν­δε­σης με την Κύπρο και κυ­ρί­ως η συμ­μα­χία Chevron – HELLENiQ για τους υδρο­γο­νάν­θρα­κες στην Κρήτη. Μετά την  ExxonMobil  που δρα­στη­ριο­ποιεί­ται ήδη στις πα­ρα­χω­ρή­σεις δυ­τι­κά και νο­τιο­δυ­τι­κά της Κρή­της, ετοι­μά­ζε­ται ακόμα μια πα­ρα­χώ­ρη­ση υπο­θα­λάσ­σιων κοι­τα­σμά­των σε μια αμε­ρι­κα­νι­κή πο­λυ­ε­θνι­κή.

Οι εται­ρεί­ες που ανα­λαμ­βά­νουν τις εξο­ρύ­ξεις είναι δυ­τι­κοί κο­λοσ­σοί. Η Chevron είναι η δεύ­τε­ρη με­γα­λύ­τε­ρη ιδιω­τι­κή εται­ρεία ορυ­κτών καυ­σί­μων πα­γκο­σμί­ως. Στο Μα­ξί­μου ομο­λο­γούν ανοι­χτά την προσ­δο­κία ότι η δρα­στη­ριό­τη­τα αυτή, θα έχει ως απο­τέ­λε­σμα έναν πιο ανα­βαθ­μι­σμέ­νο ρόλο για τον ελ­λη­νι­κό κα­πι­τα­λι­σμό. Δρα­στη­ριό­τη­τα που επι­πλέ­ον θα γίνει «ασπί­δα στην τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα». Εφό­σον ο πρό­ε­δρος Τραµπ στη­ρί­ζει ολό­θερ­μα τις αμε­ρι­κα­νι­κές εται­ρεί­ες εξό­ρυ­ξης, θα στη­ρί­ξει και την Ελ­λά­δα, που με τη σειρά της διευ­κο­λύ­νει τα σχέ­δια των «πε­τρε­λαιά­δων» και απο­τε­λεί βα­σι­κό πυ­λώ­να για την ανα­το­λι­κή πτέ­ρυ­γα του ΝΑΤΟ. Με αυτά τα όνει­ρα ξυ­πνούν και κοι­μού­νται τα κυ­βερ­νη­τι­κά επι­τε­λεία και όχι μόνο.

Λιβύη

Στην ίδια στρα­τη­γι­κή απο­μό­νω­σης της Τουρ­κί­ας εντεί­νο­νται και οι επα­φές με τη δυ­τι­κή Λιβύη (και με τον Χα­φτάρ, παρά τις δυ­σκο­λί­ες), προ­κει­μέ­νου να απο­τρα­πεί η προ­σέγ­γι­ση με την Άγκυ­ρα. Αθήνα και Τρί­πο­λη ήδη συμ­φώ­νη­σαν και συ­γκρό­τη­σαν επι­τρο­πές, με σκοπό την τε­χνι­κή επε­ξερ­γα­σία πι­θα­νής συμ­φω­νί­ας οριο­θέ­τη­σης ΑΟΖ ανά­με­σα στις δύο χώρες. Καθώς το θα­λάσ­σιο οι­κό­πε­δο «Κρήτη 2» ει­σέρ­χε­ται σε τμήμα της πε­ριο­χής που ορί­ζει το τουρ­κο­λι­βυ­κό μνη­μό­νιο, είναι φα­νε­ρή η αγω­νία να κλεί­σει γρή­γο­ρα αυτή η διευ­θέ­τη­ση, πράγ­μα φυ­σι­κά κα­θό­λου εύ­κο­λο. Στο πλαί­σιο της πρώ­της συ­νά­ντη­σης των δύο επι­τρο­πών, ο Γε­ρα­πε­τρί­της εξέ­φρα­σε την ετοι­μό­τη­τα της κυ­βέρ­νη­σης να συ­νε­χί­σει την πα­ρο­χή εκ­παί­δευ­σης στε­λε­χών της λι­βυ­κής ακτο­φυ­λα­κής στη Σούδα. Καλές οι μπίζ­νες και οι συ­νέρ­γειες του ντό­πιου κε­φα­λαί­ου με τους ξέ­νους, αλλά τους φτω­χούς ξέ­νους-πρό­σφυ­γες τους αντι­με­τω­πί­ζουν ακόμα πιο σκλη­ρά ως «εξω­τε­ρι­κό εχθρό», με τις απο­φά­σεις Πλεύ­ρη και τη στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση των θα­λάσ­σιων πε­ρα­σμά­των.

Οι υπερ­φί­α­λες αφη­γή­σεις για την «ενερ­γεια­κά αυ­τό­νο­μη» Ελ­λά­δα που θα ασκεί «κυ­ριαρ­χι­κά δι­καιώ­μα­τα» και θα προ­μη­θεύ­ει µε φυ­σι­κό αέριο όλη την Ευ­ρώ­πη, χάρη και στη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ, επα­νήλ­θαν στις κα­θε­στω­τι­κές ανα­λύ­σεις. Βε­βαί­ως, μαζί µε τους κιν­δύ­νους για την ει­ρή­νη και το πε­ρι­βάλ­λον, που απο­σιω­πώ­νται. Οι λαοί της πε­ριο­χής κιν­δυ­νεύ­ουν να βρε­θούν μέσα σε μια πο­λε­μι­κή κα­τα­στρο­φή µε μο­να­δι­κό «κί­νη­τρο» να δια­σφα­λι­στούν τα πι­θα­νά κέρδη των υπε­ρε­θνι­κών εται­ρειών, σε ένα βρώ­μι­κο παι­χνί­δι ΑΟΖ, οι­κο­νο­μι­κών εθνι­κι­σμών, το­πι­κών και ευ­ρύ­τε­ρων γε­ω­πο­λι­τι­κών αντα­γω­νι­σμών, οι­κο­λο­γι­κής κα­τα­στρο­φής και εξο­πλι­σμών. Γιατί μαζί µε τις πλατ­φόρ­μες εξό­ρυ­ξης, έρ­χο­νται πάντα και τα… αε­ρο­πλα­νο­φό­ρα ή έστω οι φρε­γά­τες.

Στο τε­λευ­ταίο  ΚΥΣΕΑ εγκρί­θη­κε η νέα δομή των ενό­πλων δυ­νά­με­ων, εξε­τά­στη­κε η πο­ρεία υλο­ποί­η­σης των πα­νά­κρι­βων εξο­πλι­σμών (28 δισ. σε βάθος 12ε­τί­ας,) και η αγορά της τέ­ταρ­της φρε­γά­τας FDI-Belharra Standard 2++. Το τε­λευ­ταίο από­κτη­μα του ναυ­τι­κού θα είναι κατά 90 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ ακρι­βό­τε­ρο(!), σε σχέση με το κό­στος που προ­έ­βλε­πε για την κάθε μία από τις τρεις πρώ­τες φρε­γά­τες η αρ­χι­κή σύμ­βα­ση. Μόνο η από­κτη­ση της 4ης FDI υπο­λο­γί­ζε­ται στα 809 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ, χωρίς τον οπλι­σμό της. Την ώρα που τα «λε­φτό­δε­ντρα» δεν καρ­πί­ζουν για μι­σθούς, συ­ντά­ξεις, κοι­νω­νι­κή στέγη και πο­λι­τι­κή προ­στα­σία, είναι ιδιαί­τε­ρα «πα­ρα­γω­γι­κά» για αγορά επι­θε­τι­κών όπλων. Το ΚΥΣΕΑ απα­σχό­λη­σε επί­σης το ζή­τη­μα συ­νε­χούς υπο­στή­ρι­ξης με ανταλ­λα­κτι­κά μιας σει­ράς οπλι­κών συ­στη­μά­των, ενώ εξε­τά­ζε­ται και η από­κτη­ση δύο ιτα­λι­κών φρε­γα­τών Bergamini.

Ισ­ρα­ήλ

Στα παι­χνί­δια πο­λέ­μου και ισχύ­ος στη γει­το­νιά μας, εμπλέ­κε­ται φυ­σι­κά και το κρά­τος-τρο­μο­κρά­της του Ισ­ρα­ήλ, με το οποίο η Ελ­λά­δα δια­τη­ρεί μια ντρο­πια­στι­κή στρα­τη­γι­κή σχέση σε στρα­τιω­τι­κό, οι­κο­νο­μι­κό και δι­πλω­μα­τι­κό επί­πε­δο. Το εν­δε­χό­με­νο η Τουρ­κία να απο­τε­λέ­σει τον επό­με­νο στόχο του Ισ­ρα­ήλ, μετά το Κατάρ, εντεί­νει τις ανη­συ­χί­ες για νέα ανά­φλε­ξη στην πε­ριο­χή, με κα­θό­λου απί­θα­νη μια ελ­λη­νι­κή εμπλο­κή στο πλευ­ρό του Νε­τα­νιά­χου. Εν τω με­τα­ξύ, την έντο­νη ενό­χλη­ση της Τουρ­κί­ας, πέρα από τις ελ­λη­νι­κούς λε­ο­ντα­ρι­σμούς,  έχει φέρει η στρα­τιω­τι­κή συ­νερ­γα­σία και της Κύ­πρου με το Ισ­ρα­ήλ. Με τις διά­φο­ρες εθνι­κι­στι­κές φα­ντα­σιώ­σεις, να επι­θυ­μούν πο­λε­μι­κή επι­χεί­ρη­ση του Ισ­ρα­ήλ στη Β. Κύπρο, μαζί με τη γε­ω­γρα­φι­κή συ­νέ­χεια των ΑΟΖ του Ισ­ρα­ήλ, της Κύ­πρου και της Ελ­λά­δας.

Η διεκ­δί­κη­ση «στρα­τη­γι­κής πα­ρου­σί­ας» του ελ­λη­νι­κού κρά­τους στην πε­ριο­χή της ΝΑ Με­σο­γεί­ου είναι μια πο­λι­τι­κή εξαι­ρε­τι­κά τυ­χο­διω­κτι­κή και επι­κίν­δυ­νη. Το ίδιο και η προ­σαρ­μο­γή του εξο­πλι­στι­κού προ­γράμ­μα­τος στη στρα­τη­γι­κή των υδρο­γο­ναν­θρά­κων. Ένα αι­μα­το­κύ­λι­σα στο όνομα των ΑΟΖ και των αγω­γών, των ανί­ε­ρων συμ­μα­χιών µε τους δο­λο­φό­νους του Ισ­ρα­ήλ και του ΝΑΤΟ, δεν είναι πλέον ένα ακραίο σε­νά­ριο. Ει­δι­κά σε ένα πε­ρι­βάλ­λον όξυν­σης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και πο­λε­μι­κών συ­γκρού­σε­ων. Αν θέ­λου­με ει­λι­κρι­νά την ει­ρή­νη, πρέ­πει να στα­μα­τή­σου­με να προ­ε­τοι­μα­ζό­μα­στε για πό­λε­μο.

https://rproject.gr/article/kyvernisi-polemikoy-tyhodioktismoy