Καλοκαίρι στην ορεινή Γορτυνία. Παντού διαχέεται στην ατμόσφαιρα μία ανέκφραστη θλίψη. Το βλέπεις στο πρόσωπο των απόμαχων της ζωής. Κάτι δεν πάει καλά. Ο κτηνοτρόφος, ο εργάτης της γης, ο παππούς, η γιαγιά, αμίλητοι
Πίσω από το θλιμμένο τους ύφος, κανένας δεν μπορεί να διαβάσει ότι κάποιο παιδί περιμένει το υστέρημα από τη σύνταξή τους, για να ζήσει στην πόλη άνεργο. Μια γιαγιά «έχασε »( δική της έκφραση) τα εγγόνα της . Φύγανε για Γερμανία. Σπούδασαν, περίμεναν 4 χρόνια , για να βρουν δουλειά. Πήραν το δρόμο του παππού τους , όταν ήταν νέος που άφησε γυναίκα και παιδιά και πήγε εργάτης στη Δ Γερμανία τότε .
Όλα αυτά τα χρόνια με ένα κόμπο στο λαιμό, έδινε τη σύνταξη του ΟΓΑ , 360 ευρώ, στην κόρη της για τα εγγόνια. Κρατούσε τα δώρα -Χριστούγεννα και Πάσχα- για τη ΔΕΗ. Κόπηκαν και αυτά. Ποτέ δεν κατάλαβε γιατί το κράτος τους τα έκοψε.
Πιο πολύ την έπνιγε το δάκρυ της κόρης της- απολυμένη και αυτή στην Αθήνα-όταν τις έδινε τη σύνταξη του ΟΓΑ. Στο διπλανό χωριό το ίδιο κάνει και η αδελφή της με τον άντρα της . Στέλνουν τη σύνταξή τους στα δυο παιδιά τους στην Αθήνα . Παντρεμένα και τα δύο άνεργα, με δύο και με τρία παιδιά. Το ένα στην οικοδομή , τρία χρόνια να σταυρώσει μεροκάματο. Το άλλο σιδεράς σε μια βιοτεχνία , εδώ και δύο χρόνια έχει κλείσει.
Κανένας δεν κτίζει σήμερα, είχε πει το Πάσχα , όταν κατέβηκε στο χωριό. Χωρίς τους παππούδες, τις γιαγιάδες στο χωριό, η πείνα θα είχε θερίσει κόσμο στην Αθήνα. Αυτό δεν μπορεί να το ερμηνεύσει ο Σόιμπλε και γυαλίζει το μάτι του.
Πόσο θα κρατήσει αυτό; Πόσο να κάνουν υπομονή; Τα παιδιά που σπούδασαν φεύγουν ήδη. Τα καλύτερα μυαλά ξενιτεύονται.
Σε λίγα χρόνια οι πόλεις θα εξισωθούν «κοινωνικά» με τα χωριά . Θα κατοικούν μόνο γέροι. Ίσως τότε οι κυβερνώντες να εξαγγέλλουν ακόμη νέα μέτρα για τη φοροδιαφυγή. Ίσως ο νέος Υπουργός για τη φορολογία να βάλει και ΦΠΑ στα αυγά που γεννούν οι κότες στα χωριά, στα μαρούλια των κήπων, στα κολοκυθάκια και στα φασολάκια που καλλιεργούν στους κήπους οι γιαγιάδες και οι παππούδες. Για να μάθουν να πηγαίνουν στο SYPERMARKET του γειτονικού χωριού, για να ψωνίζουν με απόδειξη. Για να μην φοροδιαφεύγουν. Για να πληρώνει το κράτος με το ΦΠΑ τους τη ΜΕΡΚΕΛ και τον Σόιμπλε. Επειδή τα εγγόνια τους θα έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα. Και αυτοί που έμειναν πίσω πρέπει να εξοφλήσουν το χρέος. Μόνο στην Αθήνα θα έχουν μείνει ίδια τα αριστερά κόμματα και οι συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Και θα κάνουν ασκήσεις επί χάρτου και θα ερίζουν αν το Μέτωπο για την ανατροπή των μνημονίων θα είναι αντικαπιταλιστικό ή αντιιμπεριαλιστικό ή αντιμονοπωλιακό , λαϊκό ή εργατικό, κομμουνιστικό ή με ένα σάλτο θα περάσει στον σοσιαλισμό. Θα έχει κάτι από τον «επικατάρατο» υπαρκτό ή θα το πλαισιώσουν και οι πιο αριστεροί της αριστεράς που ξέρουν να τα κάνουν καλύτερα από τη δεξιά. Ή θα περιμένουν να εγκαθιδρυθεί πρώτα η παγκόσμια επανάσταση και μετά να χτισθεί σε κάθε χώρα χωριστά; Ή να περιμένουν πρώτα την Ενωμένη Ευρώπη των λαών;
Ίσως τους προβληματισμούς αυτούς αν να τους μεταφέρουν στις γειτονιές των ανέργων; Στους παππούδες που ακόμη φυλάνε πρόβατα στα κατσάβραχα της Γορτυνίας και που εν αγνοία τους ο νέος φορολογικός κώδικας προσπαθεί να πιάσει αυτούς; Στα νέα παιδιά που παρακαλάνε με πτυχίο για οποιαδήποτε δουλεία ή δουλειά( η θέση του τόνου δεν αλλάζει το νόημα) με 300- 400 €; Στους γονείς που έχουν μέσα στο σπίτι 30χρονα παιδιά άνεργα και προσπαθούν να κρύψουν τον πόνο τους; Ε κάτι θα πάρουν και θα μας προτείνουν κάποια λύση.
Ίσως, γιατί και τότε κάτι θα βρεθεί εμπόδιο στο δρόμο τους που θα νοθεύει την επαναστατική αλήθεια .
Καλό καλοκαίρι και ετοιμασίες για εκλογές. Στα πουρνάρια η αλήθεια φιλτράρεται.
