Με απογοητεύουν και με θυμώνουν πολύ οι ειδήσεις, που αναφέρονται σε συνδημότες ή συμπολίτες μας, αιτωλοακαρνάνες, οι οποίοι συλλαμβάνονται από την αστυνομία με την κατηγορία της εμπλοκής τους σε κυκλώματα διακίνησης προσφύγων. Είναι σαν να κολλάει πάνω στο πετσί μου μια αρρώστια ανυπόφορη κι αθεράπευτη, ένα στίγμα.
- γράφει ο LefT |
| red line
Με εξοργίζει ταυτόχρονα… Με εξοργίζει πολύ ο τρόπος με τον οποίο οι διωκτικές αρχές φτάνουν σε αυτές τις «επιτυχίες». Η αδυσώπητη σύγκρουση των οργανωμένων συμφερόντων αυτών των άτυπων και απάνθρωπων «εταιρειών», οι οποίες έχουν στήσει αυτό το σκληρό και ανταγωνιστικό τους παζάρι έξω από τη πόρτα του σπιτιού μου, μέσα στη μικρή μου γειτονιά, σε αυτή εδώ την τόσο κοντινή μου γεωγραφία… Και μόνο όταν αποφασίσουν να «φάει» η μία την άλλη, μπορούμε εμείς οι υπόλοιποι να πάρουμε χαμπάρι αυτή την αισχρή κερδοφορία των «ευυπόληπτων» και καταξιωμένων προσώπων της τοπικής μας κοινωνίας, που απλώνει τη «βρώμα» της κάτω από την αναισθησία της καυτηριασμένης από την ιδιωτεία μύτης μας .
Σοκ, λέει, έχει προκαλέσει στην Αιτωλοακαρνανία η είδηση της σύλληψης πρώην δημάρχου για εμπλοκή σε παράνομη διακίνηση μεταναστών μέσω του Μεσολογγίου προς την Ιταλία.
Σοκ είχε προκαλέσει πριν από κάποιες εβδομάδες η αποκάλυψη ότι τουριστικός πράκτορας από το Αγρίνιο είχε στήσει τη παράγκα της κερδοφορίας του σε κείνες της παραλίες της Μυτιλήνης, που οι άνθρωποι έφταναν κυνηγημένοι από τον πόλεμο, επιχειρώντας μια πορεία σε ένα δρόμο γεμάτο από τους ρατσιστικούς φράχτες των νοικοκυραίων, των πατριωτών και των εμπόρων.
Το αστυνομικό δελτίο θα επιβεβαιώσει σήμερα το χθεσινό ρεπορτάζ και η είδηση, μετά το «πρώτο σοκ», θα πέσει στα μαλακά και θα συνεχίσει να κυκλοφορεί μέσα στην τοπική μας κοινωνία, ντυμένη το κοινωνικό κουστουμάκι του κουτσομπολιού, το οποίο θα αναζητά επίμονα τα ονοματεπώνυμα των πρωταγωνιστών, όχι για να τα στιγματίσει ή για να εξοργιστεί μαζί τους, αλλά για να «θαυμάσει» το θράσος τους. Αυτός θα είναι ο τελικός κοινός τόπος: ο «θαυμασμός» για το θράσος. Εκεί θα πέσει για να κοιμηθεί ξανά. και ξανά. για να ονειρευτεί «κονόμες» και «απάτες». η κοινωνική πλειοψηφία αυτής της άγριας Δύσης, που φιλοδοξεί να πιλοτάρει ελεύθερη με τις μικρές της δικινητήριες ανάγκες, τις «τίμιες κομπίνες» της… για των παιδιών της το «ψωμί» και το «προζύμι».
Λίγοι, πολλοί λίγοι, θα είναι εκείνοι, που θα νοιώθουν πάνω στο κορμί τους την αρρώστια αυτής της τεράστιας αφασιακής ανοχής, που μετατρέπει την ενοχή σε θέαμα και την απελπισία των ανθρώπων σε εμπόρευμα.
Οι περισσότεροι, θα μπουν στην σειρά και με τη σιωπή τους, θα βάλουν τις πλάτες τους μπροστά, για να καλύψουν την απάνθρωπη αυθάδεια της δικής τους αλήτικης επιθυμίας για «κονόμα», Μια επιθυμία που θα εκφράζεται κοινωνικά στο θαυμαστικό της φράσης: «Και γαμώ τις μπίζνες, ο Άκης!».
Και κάπως έτσι η γειτονιά μας θα μετατρέπεται σιγά – σιγά σε φυλακή, η χώρα μας σε στρατόπεδο και ο κόσμος μας όλος σε μια μεγάλη και παγκόσμια ελεύθερη αγορά, όπου οι αλυσίδες θα πουλιούνται και θα αγοράζονται, άυλες μετοχές, φυλαγμένες μέσα σε τεράστιες λακκούβες αίματος, που η εξωφρενική τους κερδοφορία με εργαλείο τον αχαλίνωτο παραλογισμό του πολέμου θα ανοίγει και θα συντηρεί κάτω από τα εικονοστάσια του ρατσισμού των εθνικοφρόνων πατριωτών, των νοικοκυραίων παραγόντων και των πιστών της ορθής “δόξας” του δόγματος της αγάπης.
Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι από το 7ο Hellas GA Fly In στο αεροδρόμιο Μεσολογγίου το οποίο πραγματοποιήθηκε από την Παρασκευή 16 έως την Κυριακή 18 Ιουλίου 2010 σε συνεργασία με την Αερολέσχη Μεσολογγίου, ο πρόεδρος της οποίας, με τις πλακέτες να πηγαίνουν και να έρχονται, είχε δηλώσει: «Γενικά, τόσο το ψυχαγωγικό πρόγραμμα όσο και η καθ’ εαυτό αεροπορική οργάνωση, κύλισαν ομαλά και χωρίς απρόοπτα. Ας ευχηθούμε ότι ο χώρος θα χαρεί και άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις», δεν παρέλειψε μάλιστα, όπως ανέφερε το ρεπορτάζ, να ευχαριστήσει την 116 ΠΜ της Πολεμικής Αεροπορίας «για την άριστη συνεργασία με μας και την άκρως επαγγελματική ρύθμιση της κυκλοφορίας».
Τώρα, που τα «απρόοπτα» στιγμάτισαν τον χώρο, η δήλωση μπορεί να ξαναδιαβαστεί και… διαφορετικά.
(Πώς το έγραψε εκείνο το σουξεδάκι της δεκαετίας του ’70 ο αγρινιώτης στιχουργός Πυθαγόρας Παπασταματίου: «Κυρά Γιώργαινα | ο Γιώργος σου που πάει; | Για που το ‘βαλε | και που το ξενυχτάει; | Έβαλε το σκούρο του, | άναψε το πούρο του, | πήρε το αεροπλάνο του | και άπλωσε τα “πιάνω” του»… Καλημέρα
