Αρχές Οκτωβρίου πέθανε η Πατρίσια Ρούτλιτζ, αγαπημένη ηθοποιός από τη Βρετανία. Είχε γίνει και dame, αλλά κυρίως ήταν αγαπημένη. Ηταν 96 χρόνων σαν πέθανε. Λίγο πριν τα 95α γενέθλιά της, είχε γράψει ένα ενδιαφέρον κείμενο για τη ζωή της. Μεταξύ άλλων είχε πει τα εξής: «Στα νιάτα μου ήμουν συχνά γεμάτη ανησυχία πως δεν ήμουν αρκετά καλή. Ετσι, η ζωή μου δεν πήρε αληθινό σχήμα μέχρι τα 40 μου. Δούλευα αδιάκοπα, όμως συχνά ένιωθα χαμένη. Στα 50 μου, δέχτηκα έναν τηλεοπτικό ρόλο: την Hyacinth Bucket, στο Keeping Up Appearances. Νόμιζα πως θα ήταν ένας μικρός ρόλος σε μια σύντομη σειρά. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα με έφερνε στα σαλόνια και στις καρδιές ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Και, για να είμαι ειλικρινής, εκείνος ο ρόλος με δίδαξε να αποδέχομαι τις ιδιορρυθμίες μου. Γιατρεύτηκε κάτι μέσα μου.
Νόρα Ράλλη
»Στα 60, άρχισα να μαθαίνω ιταλικά, όχι για τη δουλειά, αλλά για να μπορώ να τραγουδάω όπερα στη φυσική της γλώσσα. Διάβαζα ποίηση δυνατά κάθε βράδυ, όχι για να τελειοποιήσω την άρθρωσή μου, αλλά για να ησυχάζω την ψυχή μου. Στα 70, επέστρεψα στη σκηνή του Σέξπιρ. Στάθηκα στο σανίδι με γαλήνη και το κοινό το ένιωσε. Δεν υποδυόμουν πια. Απλώς υπήρχα.
»Στα 80, ξεκίνησα την υδατογραφία. Ζωγράφιζα λουλούδια από τον κήπο μου, παλιά καπέλα από όταν ήμουν νέα, πρόσωπα που θυμόμουν. Κάθε ζωγραφιά ήταν μια ήσυχη ανάμνηση που αποκτούσε σχήμα. Τώρα, στα 95, γράφω γράμματα με το χέρι. Αγαπώ τη σιωπή περισσότερο από ποτέ. Σας γράφω αυτό για να σας πω κάτι απλό: Το μόνο που χρειάζεται είναι να εμφανίζεσαι. Να εμφανίζεσαι ολοκληρωτικά στη ζωή που είναι ακόμη δική σου». Αυτή την τελευταία φράση κρατώ, μαζί με το «Η αξία ενός ανθρώπου βρίσκεται στο μέτρο που αντιστέκεται στην ευτέλεια» του Χατζιδάκι, που θα γινόταν 100 προχθές. Ολα τα υπόλοιπα είναι ευτελή λαϊκά προσκυνήματα.
https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/489051_dyo-fraseis-arkoyn
Σχόλια (0)