Οσο μεγαλώνω διστάζω να γράψω γρήγορα και αυθόρμητα για κάτι που με ενδιαφέρει, ειδικά στα αδηφάγα σόσιαλ. Ο θάνατος του Σαββόπουλου, λοιπόν. Ευτυχώς περάσαν οι μέρες και δεν ακούμε άλλο το «ας κρατήσουν οι χοροί». Και ας άκουγα κάνα τριήμερο συνεχόμενα μεγάλο μέρος της δισκογραφίας του. Πιο σημαντικά από το ίδιο το γεγονός μού φάνηκαν τα πολλές χιλιάδες διαδικτυακά σχόλια. Και μόνο ότι καθένας ήθελε κάτι να μοιραστεί, δείχνει την αδιαμφισβήτητη επίδρασή του στο συλλογικό θυμικό. Προσωπικά βιώματα, αποθεώσεις, μεροληπτικές νεκρολογίες, haters. Mια χαρά. Ωστόσο συνέβη και κάτι πολύ ανησυχητικό, δεν ήταν μεμονωμένο και προερχόταν από αριστερούς. Καταγράφηκε μια επίθεση, επικίνδυνη και αμετροεπής, σε όσους τόλμησαν να ασκήσουν κριτική στον δημόσιο βίο και τις επιλογές του, ειδικά στη λογική ότι η «σπουδαία» μεγάλη εικόνα του καλλιτέχνη υπερβαίνει την όποια πορεία του.
Κώστας Ζαφειρόπουλος
Ο Σαββόπουλος πάντα ανέβαινε (δεν δημιουργούσε) στο κύμα της εποχής: το Νέο, την Αριστερά, το Βιετνάμ, τη νεο-ορθοδοξία, τον εκσυγχρονισμό, τη Δεξιά. Για τον Σαββόπουλο δεν ισχύει το κλισέ «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» (εξάλλου τα στερνά τιμούν τα στερνά και τίποτα άλλο). Εδώ και πάνω από 40+ χρόνια είχε ταχθεί στην πλευρά της συντήρησης: θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια, οικογένεια Μητσοτάκη. Τιμή και καμάρι του.
Μου φαίνεται τελικά πως ήταν πολύ πιο αξιοπρεπής και ειλικρινής η στάση της Αριστεράς που έμεινε σπίτι (ίσως ακούγοντας και τα σπουδαία τραγούδια του). Τι σημαίνει «έπρεπε να πάνε στην κηδεία»; Μήπως εκχωρείται το λαμπρό του έργο στη Δεξιά; Μα, όχι, ο Σαββόπουλος είχε πάει μόνος του εκεί. Και έτσι τον τίμησε αυτή, η Εκκλησία και ο Αδωνις Γεωργιάδης που… μεγάλωσε, όπως είπε, με Σαββόπουλο.
Τόσο στον θάνατο όσο και στη ζωή του των τελευταίων δεκαετιών η συντηρητική παράταξη και το σύστημα περιέφεραν τον Σαββόπουλο ως λάφυρο. «Ο Σαββόπουλος ένωσε όλους τους Ελληνες», αναφερόταν σε ένα ατυχέστατο ρεπορτάζ καναλιού. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Και δεν πειράζει.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, τέλος, επειδή ήμουν τυχαία στην περιοχή εκείνη την ημέρα, με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό, ήταν πόσο λίγος -αναλογικά- κόσμος βρέθηκε στα αλήθεια στην κηδεία του.
Οι προβολείς μάς στραβώνουν.
https://www.efsyn.gr/stiles/ano-kato/489920_galazio-lafyro-enos-treloy-fortigoy
Σχόλια (0)