Η παρακάτω ιστορία είναι φανταστική. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις, είναι απολύτως συμπτωματική. Σας ορκίζομαι στην ομορφιά του Κούλη.
– Ποιος χτυπά τέτοια ώρα; Ποιος είναι;
– Ανοίξτε μου παρακαλώ.
– Τι θέλετε;
– Να αλλάξετε όνομα!
Γράφει ο mitsos175.
– Πλάκα μου κάνεις ρε φίλε;
– Καθόλου, βλέπετε, έχουμε το ίδιο ακριβώς όνομα.
– Συνωνυμία δηλαδή, εκτός αν είμαστε συγγενείς.
– Δεν είμαστε, το έψαξα. Πρέπει λοιπόν, αφού δεν είμαστε συγγενείς, να αλλάξετε όνομα.
– Ρε συ, κόψε τα ληγμένα, σε βλάπτουν.
– Μην ειρωνεύεστε και μη γελάτε κύριε. Μάθετε ότι είμαι υπερήφανος για το όνομα και την καταγωγή μου.
– Μπράβο σου, κι εμένα τι με νοιάζει; Άλλωστε κι εγώ περήφανος είμαι για τους δικούς μου.
– Οι δικοί μου πρόγονοι ήταν πολύ σπουδαίοι.
– Σοβαρά τώρα, θες να ανοίξουμε τέτοια συζήτηση;
– Δεν το συζητώ καν, απαιτούμε να αλλάξετε όνομα!
– Απαιτείτε!; Ποιοι;
– Εμείς! Η οικογένεια μου. Ψηφίσαμε δημοκρατικά κι αποφασίσαμε να λέγεστε αλλιώς.
– Εγώ όμως δεν ψήφισα κάτι τέτοιο.
– Είστε μόνος, άρα μειοψηφία.
– Κι εσύ μουρλός, αλλά θέλω να δω που το πας.
– Μπορείτε να διαλέξετε όνομα από τον κατάλογο που σας έφερα.
– Άμα σου φέρω κάνα βάζο στο κεφάλι, θα συνέρθεις;
– Θέλετε λοιπόν πόλεμο;
– Βασικά την ησυχία μου θέλω, αλλά έχω ένα παλαβό που μ’ ενοχλεί.
– Όμως το να έχουμε το ίδιο όνομα δημιουργεί μπέρδεμα.
– Σε σπάνιες περιπτώσεις, πράγματι. Αλλά αυτός δεν είναι να τρέχω να αλλάζω όνομα. Άλλαξε εσύ, άμα θες.
– Ποτέ! Ποτέ δεν θα αρνηθώ το όνομα που έχω από όταν γεννήθηκα.
– Κι εγώ από όταν γεννήθηκα το έχω.
– Το όνομα είναι η ψυχή μου, δεν μπορώ να το μοιραστώ! Απαιτώ να αλλάξεις το δικό σου, το ψεύτικο.
– Καλά μισό λεπτό, θα κάνω ένα τηλεφώνημα και θα λυθεί το θέμα.
– Χαίρομαι που είστε λογικός.
– Εγώ είμαι. Εσύ;
Λοιπόν… ποιο είναι το τηλέφωνο;
Ναι; Ψυχιατρείο εκεί; Κυκλοφορεί ένας παλαβός. Είναι έξω από την πόρτα μου και λέει κουταμάρες. Ελάτε να τον μαζέψετε. Είναι κάτι μεταξύ Άδωνη και Χίου. Γυαλίζει το μάτι του! Έρχεστε αμέσως; Ωραία!
Άντε, γιατί έχω να δω και το Μουντιάλ…
tsak-giorgis.blogspot.com
