Οπως και στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, έτσι και στις εθνικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου το ακροδεξιό Κόμμα των Ελευθέρων του σκληροπυρηνικού Χέρμπερτ Κικλ αναμένεται να αναδειχτεί πρώτο, όμως θα είναι δύσκολο να βρει σύμμαχο για να σχηματίσει κυβέρνηση ● Πώς σκοπεύει να διαχειριστεί ο Κικλ αυτόν τον δυσεπίλυτο γρίφο.
Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου στις οποίες το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων αναδείχτηκε για πρώτη φορά πρώτη πολιτική δύναμη σε εκλογική αναμέτρηση σε εθνικό επίπεδο στην Αυστρία, υπάρχει φόβος αυτό να επαναληφθεί, για πρώτη φορά στην Ιστορία, στις βουλευτικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου που οι ψηφοφόροι καλούνται να εκλέξουν τη νέα Βουλή για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Δημήτρης Δημητρακούδης
Ολες οι δημοσκοπήσεις μετά τις ευρωεκλογές, όπως συνέβαινε για πολλούς μήνες και πριν από αυτές, εμφανίζουν τους Ελεύθερους να προηγούνται σταθερά, ωστόσο αναπάντητο παραμένει από τους πολιτικούς αναλυτές το ερώτημα ως προς τον κυβερνητικό συνασπισμό που θα είναι εφικτός μετά το εκλογικό αποτέλεσμα και ο οποίος θα πρέπει να διαδεχτεί τον σημερινό μεταξύ του δεξιού Λαϊκού Κόμματος και των Πρασίνων.
Και αυτό καθώς και τα τέσσερα άλλα κόμματα που εκπροσωπούνται σήμερα στη Βουλή απορρίπτουν έναν συνασπισμό με το πιθανολογούμενο πρώτο κόμμα, τους Ελεύθερους -και ειδικότερα υπό τον σημερινό αρχηγό του και επικεφαλής της σκληροπυρηνικής πτέρυγας του, Χέρμπερτ Κικλ-, κάτι που διακηρύττει αποφασιστικά ο ίδιος ο Καρλ Νεχάμερ, ο σημερινός καγκελάριος και αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, το οποίο όμως στο παρελθόν συγκυβέρνησε με τους Ελεύθερους τόσο μεταξύ 2000 και 2006 όσο και στο διάστημα 2017-2019.
Απορριπτική είναι και η στάση του μικρού κόμματος των συγκυβερνώντων σήμερα Πρασίνων, ενώ πάγια κατηγορηματικά αποκλείει οποιαδήποτε συνεργασία σε ομοσπονδιακό επίπεδο με τους Ελεύθερους το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, επικεφαλής της σημερινής αντιπολίτευσης, όπως το ίδιο επανειλημμένα έχει διακηρύξει και υιοθετήσει ομόφωνα σε ανάλογα ψηφίσματα στα κομματικά συνέδριά του.
Το νεοφιλελεύθερο μικρό κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΝΕΟΣ, αντιτίθεται σε ενδεχόμενο συμμετοχής του σε έναν συνασπισμό με τους Ελεύθερους του Χέρμπερτ Κικλ, ενώ καμία προοπτική συνεργασίας μαζί τους δεν πρόκειται να υπάρξει -σε περίπτωση δικής τους εισόδου στη νέα Βουλή- και για τα άλλα δύο κόμματα που θα είναι επίσης υποψήφια στις επικείμενες εκλογές, το αριστερών τάσεων Κόμμα της Μπίρας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας.
Τα δύο αυτά κόμματα -που μέσα στην προθεσμία στα τέλη Ιουλίου πέτυχαν τον αναγκαίο αριθμό δηλώσεων στήριξης για την υποψηφιότητά τους- συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των πολιτικών αναλυτών στη Βιέννη, καθώς εκπροσωπώντας και αυτά μια αντισυστημική πολιτική, όπως διατείνονται ότι ακολουθούν οι Ελεύθεροι, πιθανόν να αποσπάσουν κάποιες ψήφους από αυτούς, αλλά προφανώς και από τους Σοσιαλδημοκράτες οι οποίοι αυτή τη φορά θα βρεθούν να έχουν συνυποψήφιο αντίπαλο στον αριστερό χώρο πέραν ίσως των, μερικώς κεντροαριστερών θέσεων, Πρασίνων.
Στόχος του Χέρμπερτ Κικλ είναι στις 29 Σεπτεμβρίου όχι μόνο να ξεπεράσει το εντυπωσιακό 27% του διαβόητου ακροδεξιού Γεργκ Χάιντερ στις βουλευτικές εκλογές του 1999, αλλά, όπως συνέβη και στις τελευταίες ευρωεκλογές και συνεχίζοντας με το σύνθημα «Εγώ ενάντια στο σύστημα», να είναι για πρώτη φορά πρώτο κόμμα σε βουλευτικές εκλογές, ενώ σε καμία περίπτωση ο ίδιος δεν προτίθεται να ακολουθήσει τη στάση του Χάιντερ τον Φεβρουάριο του 2000 και να παραχωρήσει την ηγεσία της κυβέρνησης στο πιθανόν δεύτερο κόμμα, το δεξιό Λαϊκό του Καρλ Νεχάμερ.
Από την άλλη η εκλογική αναμέτρηση της 9ης Ιουνίου έδειξε ότι τώρα η προεκλογική εκστρατεία του Κικλ θα είναι δυσκολότερη, καθώς ενάντια στις σχετικές προβλέψεις το Λαϊκό Κόμμα -παρά τις μεγάλες απώλειές του σε σχέση με το 2019- δεν έπεσε κάτω του 20%, αλλά βρέθηκε κοντά στο 25% και με μικρή μόνο διαφορά από τους Ελεύθερους, ώστε πλέον να θεωρείται εφικτή για αυτό η κατάκτηση της πρώτης θέσης και μια αδιαμφισβήτητη διατήρηση της ηγεσίας στη νέα κυβέρνηση, ανεξάρτητα του ποιος θα είναι ο εταίρος του αναγκαίου συνασπισμού.
Δύσκολος διαγράφεται ο προεκλογικός αγώνας για τους Σοσιαλδημοκράτες με τον εδώ και έναν χρόνο νέο αρχηγό τους Αντρέας Μπάμπλερ, που στόχευαν στις ευρωεκλογές τη δεύτερη θέση, αλλά, χωρίς να έχουν μείωση του ποσοστού τους, δεν μπόρεσε να επωφεληθούν από τις τεράστιες απώλειες του Λαϊκού Κόμματος και βρέθηκαν τρίτοι. Εσωκομματικοί αντίπαλοι του Αντρέας Μπάμπλερ θεωρούν ότι ο ίδιος, χωρίς να επιδιώκει μια διεύρυνση του ακροατηρίου του, προσηλώνεται κυρίως στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του κόμματος και σε μια αριστερότερη πολιτική συγκριτικά με τους προηγούμενους αρχηγούς του κόμματος, κυρίως στο θέμα της μετανάστευσης, στην κοινωνική πολιτική και την ακρίβεια, κάτι που από την άλλη επικροτούν οι υποστηρικτές του.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο παρουσίασε τέλη Ιουλίου το πρόγραμμά του και επικεντρώνει την εκστρατεία του στο θέμα της στέγης, συμμετείχε σε όλες τις εκλογές για την αυστριακή Βουλή, στην οποία ωστόσο εκπροσωπήθηκε μόνο από το 1945 έως το 1959, ενώ στις τελευταίες εκλογές το 2019 έλαβε 0,69% των ψήφων, πηγαίνοντας όμως σημαντικά καλύτερα στις φετινές ευρωεκλογές στις οποίες απέσπασε ένα 2,96%, το καλύτερο αποτέλεσμά του σε εθνικό επίπεδο από το 1962.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε μια άκρως αντικομμουνιστική χώρα όπως η Αυστρία, οι κομμουνιστές αναδείχτηκαν δεύτερο κόμμα στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην «Πόλη του Μότσαρτ», το Ζάλτσμπουργκ, ενώ πετυχαίνοντας ποσοστό άνω του 20% εκπροσωπούνται από το 2005 στην τοπική Βουλή του ομόσπονδου κρατιδίου της Στυρίας, στην πρωτεύουσα του οποίου, το Γκρατς, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αυστρίας, ηγούνται από το 2021 της δημοτικής αρχής με τη δήμαρχο Ελκε Καρ.
Το Κόμμα της Μπίρας, το οποίο ξεκίνησε το 2015 ως σατιρικό έργο από τον γιατρό και τραγουδιστή της πανκ ροκ Ντομινίκ Βλάζνι -με το καλλιτεχνικό όνομα «Μάρκο Πόγκο»- έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει την είσοδό του στη Βουλή, με τη μεγαλύτερη επιτυχία του μέχρι σήμερα να είναι στις προεδρικές εκλογές του 2022 όταν ο ίδιος απέσπασε γενικό ποσοστό 8,3% και στη Βιέννη ήλθε δεύτερος μετά τον νικητή τους, τον ομοσπονδιακό πρόεδρο Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν.
Σχόλια (0)