Όχι στη διάλυση και το κλείσιµο των δηµόσιων υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης

Εδώ και πάνω από µια δεκαετία, η καταστροφή της δηµόσιας υγείας συνεχίζεται µε γοργούς ρυθµούς.

Η σαφής επι­λο­γή των τε­λευ­ταί­ων κυ­βερ­νή­σε­ων να επεν­δύ­σουν σε Ραφάλ και φρε­γά­τες και όχι σε νο­σο­κο­µεία, για­τρούς και στην πρω­το­βά­θµια υγεία δεν θα µπο­ρού­σε να αφή­σει ανε­πη­ρέ­α­στη την ψυ­χι­κή υγεία. Απο­τέ­λε­σµα αυτής της κα­τα­στρο­φι­κής πο­ρεί­ας είναι και το νο­µο­σχέ­διο που ανα­κοί­νω­σε ότι σκο­πεύ­ει να πε­ρά­σει η κυ­βέρ­νη­ση της Νέας Δη­µο­κρα­τί­ας για µια νέα «Ψυ­χια­τρι­κή Με­ταρ­ρύ­θµι­ση». Στο στό­χα­στρο αυτήν τη φορά βρέ­θη­καν τα δη­µό­σια προ­γρά­µµα­τα απε­ξάρ­τη­σης, καθώς κε­ντρι­κό κο­µµά­τι του νο­µο­σχε­δί­ου είναι η δη­µιουρ­γία ενός φορέα που συ­νε­νώ­νει όλα τα Δη­µό­σια Προ­γρά­µµα­τα Απε­ξάρ­τη­σης, δη­µιουρ­γώ­ντας τον ΕΟΠΑΕ (Εθνι­κός Ορ­γα­νι­σµός Πρό­λη­ψης και Αντι­µε­τώ­πι­σης Εξαρ­τή­σε­ων), που έχει ως απώ­τε­ρο σκοπό την έντα­ξη και λει­τουρ­γία από κοι­νού ορ­γα­νι­σµών όπως το ΚΕΘΕΑ και ο ΟΚΑΝΑ. Ο ορ­γα­νι­σµός αυτός θα είναι Νο­µι­κό Πρό­σω­πο Ιδιω­τι­κού Δι­καί­ου, αφή­νο­ντας έτσι ανοι­χτή την δυ­να­τό­τη­τα για την µελ­λο­ντι­κή ιδιω­τι­κο­ποί­η­σή του.

Κατερίνα Καλλέργη

Σε µια εποχή ακραί­ας εντα­τι­κο­ποί­η­σης των συν­θη­κών ζωής και ερ­γα­σί­ας, όπου η ακρί­βεια θε­ρί­ζει και οι εξαρ­τή­σεις βρί­σκο­νται στο ζενίθ τους, σύ­µφω­να τόσο µε τα αι­τή­µα­τα στή­ρι­ξης που δέ­χο­νται τα προ­γρά­µµα­τα απε­ξάρ­τη­σης αλλά και µε βάση τα αυ­ξη­µέ­να ευ­ρή­µα­τα ναρ­κω­τι­κών ου­σιών στα λύ­µα­τα, η επί­θε­ση που δέ­χο­νται οι δοµές απε­ξάρ­τη­σης θα απο­δει­χτεί δο­λο­φο­νι­κή. Και αυτό γιατί η δη­µιουρ­γία ενός υπερ­φο­ρέα-γρα­φειο­κρα­τι­κού τέ­ρα­τος, όχι απλά θα πε­ρι­πλέ­ξει ακόµα πε­ρισ­σό­τε­ρο τους δρό­µους προς την απε­ξάρ­τη­ση αλλά και θα ση­µαί­νει ότι όσοι αντι­µε­τω­πί­ζουν ζη­τή­µα­τα εξάρ­τη­σης θα στε­ρη­θούν τη δυ­να­τό­τη­τα επι­λο­γής µε­τα­ξύ δια­φο­ρε­τι­κών προ­σεγ­γί­σε­ων, κάτι που µόνο αρ­νη­τι­κά µπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει στα πο­σο­στά των απε­ξαρ­τη­µέ­νων, αλλά και στην ποιό­τη­τα της φρο­ντί­δας που προ­σφέ­ρε­ται. Ερω­τή­µα­τα τί­θε­νται επί­σης για το πώς θα συ­νε­χί­σουν όσοι ήδη λα­µβά­νουν βο­ή­θεια (εξαρ­τη­µέ­νοι, οι­κο­γε­νεια­κά τους πρό­σω­πα) από υπάρ­χο­ντα προ­γρά­µµα­τα τα οποία θα κα­ταρ­γη­θούν ή/και θα συγ­χω­νευ­τούν.

Η δη­µιουρ­γία του ΕΟΠΑΕ θα ση­µαί­νει από­σπα­ση των µο­νά­δων απε­ξάρ­τη­σης των νο­σο­κο­µεί­ων (18ΑΝΩ στο ΨΝΑ, ΙΑΝΟΣ, ΑΡΓΩ, ΜΕ­ΘΕ­ΞΙΣ στο ΨΝΘ, ΔΙΑ­ΠΛΟΥΣ ΓΝΚ), από το ΕΣΥ και έντα­ξη τους σε ένα ΝΠΙΔ. Αυτό θα έχει ως απο­τέ­λε­σµα την πε­ρε­ταί­ρω συρ­ρί­κνω­ση των δη­µό­σιων νο­σο­κο­µεί­ων/ ψυ­χια­τρεί­ων, µε µε­γά­λο κίν­δυ­νο να µεί­νουν χωρίς πρα­γµα­τι­κό αντι­κεί­µε­νο οι ει­δι­κοί θε­ρα­πευ­τές που µέχρι τώρα ερ­γά­ζο­νταν στα προ­γρά­µµα­τα αυτά µέσω των νο­σο­κο­µεί­ων. Ταυ­τό­χρο­να, αλ­λά­ζει η σύν­θε­ση της Εθνι­κής Συ­ντο­νι­στι­κής Επι­τρο­πής για την Αντι­µε­τώ­πι­ση των Εξαρ­τή­σε­ων, στην οποία µέχρι τώρα συ­µµε­τεί­χαν ερ­γα­ζό­µε­νοι από όλα τα προ­γρά­µµα­τα θε­ρα­πεί­ας και πρό­λη­ψης, κα­τα­λύ­ο­ντας έτσι άµεσα την συ­µµε­το­χι­κό­τη­τα και τον πλου­ρα­λι­σµό στον σχε­δια­σµό και την συ­γκρό­τη­ση των εθνι­κών σχε­δί­ων δρά­σης ενά­ντια στις εξαρ­τή­σεις. Έτσι, ο ΕΟΠΑΕ θα είναι ένας φο­ρέ­ας διοι­κη­τι­κός, χωρίς την συ­µµε­το­χή της επι­στη­µο­νι­κής κοι­νό­τη­τας, που θα σχε­διά­ζει τις πο­λι­τι­κές, θα τις υλο­ποιεί, και θα αυ­τό-αξιο­λο­γεί­ται χωρίς την συ­µµε­το­χή των άµεσα εν­δια­φε­ρό­µε­νων, ερ­γα­ζο­µέ­νων και µελών των προ­γρα­µµά­των απε­ξάρ­τη­σης.

Απέ­να­ντι σε αυτή την επί­θε­ση οι άµεσα εν­δια­φε­ρό­µε­νοι, ερ­γα­ζό­µε­νοι/ες και µέλη των δοµών απε­ξάρ­τη­σης φω­νά­ζουν ένα δυ­να­τό όχι. Ο Ενιαί­ος Σύλ­λο­γος Ερ­γα­ζο­µέ­νων ΨΝΑ Δαφνί κά­λε­σε στις 18/12 σε σύ­σκε­ψη Σω­µα­τεί­ων, Οµο­σπον­διών, Συλ­λό­γων και Φο­ρέ­ων ενά­ντια στα σχέ­δια της κυ­βέρ­νη­σης για την Ψυ­χι­κή Υγεία και την Απε­ξάρ­τη­ση. Όπως ανα­φέ­ρουν και στην ανα­κοί­νω­σή τους, δεν διεκ­δι­κούν µόνο την από­συρ­ση του νο­µο­σχε­δί­ου, αλλά και γεν­ναία χρη­µα­το­δό­τη­ση του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σµού στις µο­νά­δες και τις υπη­ρε­σί­ες Ψυ­χι­κής Υγεί­ας και στον χώρο της απε­ξάρ­τη­σης, προ­σλή­ψεις µό­νι­µου προ­σω­πι­κού και µο­νι­µο­ποί­η­ση του υπάρ­χο­ντος, ενί­σχυ­ση της φι­λο­σο­φί­ας των στε­γνών προ­γρα­µµά­των, ανοί­γο­ντας έτσι µια σειρά πά­γιων αι­τη­µά­των. Απο­τέ­λε­σµα αυτής της σύ­σκε­ψης είναι η διορ­γά­νω­ση συ­γκέ­ντρω­σης δια­µαρ­τυ­ρί­ας και συ­ναυ­λί­ας µε τίτλο «Όχι στη διά­λυ­ση και το κλεί­σι­µο των δη­µό­σιων υπη­ρε­σιών ψυ­χι­κής υγεί­ας και απε­ξάρ­τη­σης» την Κυ­ρια­κή 14 Γε­νά­ρη από τον Ενιαίο Σύλ­λο­γο Ερ­γα­ζο­µέ­νων στο ΨΝΑ (Δαφνί), τον Σύλ­λο­γο Ερ­γα­ζο­µέ­νων ΚΕΘΕΑ, την Οµο­σπον­δία Συλ­λό­γων Οι­κο­γέ­νειας ΚΕΘΕΑ, το Εθνι­κό Συ­µβού­λιο κατά των Ναρ­κω­τι­κών (ΕΣΥΝ) και τον Σύλ­λο­γο Φίλων Πα­σχό­ντων από Δια­τα­ρα­χή Πρό­σλη­ψης Τρο­φής «ΕΠΙ­ΣΤΡΕ­ΦΩ».

Ταυ­τό­χρο­να, στις 10 Δε­κε­µβρί­ου πρα­γµα­το­ποι­ή­θη­κε Ανοι­χτό Συ­νέ­δριο Φο­ρέ­ων Πρό­λη­ψης και Απε­ξάρ­τη­σης, από το οποίο προ­έ­κυ­ψε µια κοινή δια­κή­ρυ­ξη, η οποία υπο­γρά­φε­ται από επι­στη­µο­νι­κό προ­σω­πι­κό των φο­ρέ­ων πρό­λη­ψης και απε­ξάρ­τη­σης, τον Σύλ­λο­γο Ερ­γα­ζο­µέ­νων ΚΕΘΕΑ, το Σω­µα­τείο Ερ­γα­ζο­µέ­νων Κέ­ντρων Πρό­λη­ψη, την Οµο­σπον­δία Συλ­λό­γων Οι­κο­γέ­νειας ΚΕΘΕΑ (ΟΣΟ­ΚΕ­ΘΕΑ), τον Σύλ­λο­γο Γο­νέ­ων και Φίλων ΔΙΑ­ΠΛΟΥΣ, τον Ενιαίο Σύλ­λο­γο Ερ­γα­ζο­µέ­νων Ψυ­χια­τρι­κού Νο­σο­κο­µεί­ου Ατ­τι­κής και το Σω­µα­τείο Ερ­γα­ζο­µέ­νων Ψυ­χια­τρι­κού Νο­σο­κο­µεί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης. Με την δια­κή­ρυ­ξη αυτή κα­λούν «(σ)την από­συρ­ση του σχε­δί­ου νόµου για τον ΕΟΠΕΑ και (σ)την έναρ­ξη ενός ου­σια­στι­κού εθνι­κού δια­λό­γου για την αντι­µε­τώ­πι­ση των εξαρ­τή­σε­ων στη χώρα µας στο πλαί­σιο ενός δη­µό­σιου και δω­ρε­άν πλέ­γµα­τος υπη­ρε­σιών πρό­λη­ψης και θε­ρα­πεί­ας».

Αντι­δρά­σεις όµως υπήρ­ξαν και από τις κοι­νό­τη­τες των άµεσα εν­δια­φε­ρό­µε­νων, ατό­µων σε απε­ξάρ­τη­ση και των οι­κο­γε­νειών τους. Στην Θεσ­σα­λο­νί­κη, τα µέ­λη-θε­ρα­πευό­µε­νοι του ΠΕΘΕΑ Αργώ εκ­φρά­ζο­ντας την αντί­θε­σή τους στο νο­µο­σχέ­διο, δη­λώ­νο­ντας την ανη­συ­χία τους για τις αλ­λα­γές που θα επι­φέ­ρει το νο­µο­σχέ­διο στις θε­ρα­πευ­τι­κές σχέ­σεις, στο χρόνο και την ποιό­τη­τα της θε­ρα­πεί­ας. Στην Ήπει­ρο, η το­πι­κή Οµο­σπον­δία Γο­νέ­ων καλεί σε συ­γκέ­ντρω­ση ενά­ντια στο νο­µο­σχέ­διο την Κυ­ρια­κή 14 Γε­νά­ρη, µαζί µε ενώ­σεις γο­νέ­ων και κη­δε­µό­νων.

Ο πο­λύ­µορ­φος αγώ­νας που φαί­νε­ται να έχει ξε­κι­νή­σει δυ­να­µι­κά από όλες τις πλευ­ρές εν­δια­φε­ρό­µε­νων είναι ση­µα­ντι­κό να ενι­σχυ­θεί από όλα τα κοι­νω­νι­κά κι­νή­µα­τα. Το αί­τη­µα για δη­µό­σια και δω­ρε­άν απε­ξάρ­τη­ση είναι ένα αί­τη­µα που αφορά όλη την κοι­νω­νία και για αυτό χρειά­ζε­ται να αγκα­λια­στεί από δη­µο­τι­κά σχή­µα­τα, συλ­λό­γους γο­νέ­ων και κη­δε­µό­νων, σω­µα­τεία, συ­νε­λεύ­σεις και ορ­γα­νώ­σεις της Αρι­στε­ράς. Η µα­ζι­κή πα­ρου­σία στις δρά­σεις και τις συ­γκε­ντρώ­σεις που κα­λού­νται από τους ερ­γα­ζό­µε­νους στις δοµές και τους θε­ρα­πευ­µέ­νους είναι ση­µα­ντι­κό να στη­ρι­χτούν για να απο­τε­λέ­σουν ένα µα­ζι­κό «όχι» στην απα­ξί­ω­ση της απε­ξάρ­τη­σης και της ψυ­χι­κής υγεί­ας. Την ίδια στι­γµή όµως, χρειά­ζε­ται να ανοί­ξει σο­βα­ρά η κου­βέ­ντα για το τι απε­ξάρ­τη­ση χρεια­ζό­µα­στε, πώς οι δοµές θε­ρα­πεί­ας και πρό­λη­ψης µπο­ρούν αν συν­δε­θούν ακόµα πε­ρισ­σό­τε­ρο µε τις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες για να αυ­ξή­σουν την απο­τε­λε­σµα­τι­κό­τη­τά τους. Ο αγώ­νας πρέ­πει να συ­νε­χι­στεί, όχι µόνο για την κα­τάρ­γη­ση του νο­µο­σχε­δί­ου αλλά για την απε­ξάρ­τη­ση και την πρό­λη­ψη που χρεια­ζό­µα­στε.

https://rproject.gr/article/ohi-sti-dialysi-kai-kleisiuo-ton-diuosion-ypiresion-psyhikis-ygeias-kai-apexartisis