«Σε κάθε μας πορεία έχει αστυνομία, κανένας σας δεν βρέθηκε στη γυναικοκτονία» – έκανε ό,τι μπορούσε η ΕΛ.ΑΣ. την Τετάρτη για να μας πείσει ότι… μας προστατεύει. Σε μια πορεία για τη δολοφονημένη και από την αστυνομική αδράνεια Κυριακή Γρίβα είχε τις διαδηλώτριες σε ασφυκτικό κλοιό, οι κρανοφόροι τούς μιλούσαν στοργικά, οι ασπιδοφόροι τις χάιδευαν. Ηταν τόση η στοργή των πραιτόρων τού (ακόμα) υπουργού Δημόσιας Τάξης, που η πορεία δάκρυσε κυριολεκτικά αν και χημικά, ενώ οι στενοί δεσμοί της αστυνομίας με τους πολίτες άφησαν τα σημάδια στα σώματά τους.
«Αντε βρε μαλάκα γαμήσου» – μια από τις πολλές φράσεις αγάπης που ακούστηκαν προς τους διαδηλωτές. Ειδικά σε μια τέτοια πορεία, ύστερα από ένα τόσο εξοργιστικό περιστατικό για το οποίο ελέγχονται η αστυνομία και η πολιτική ηγεσία της, αντί να είναι (κατ’ ελάχιστον) διακριτική και πολιτισμένη η παρουσία της ΕΛ.ΑΣ. ήταν το λιγότερο προκλητική, με διμοιρίες ΜΑΤ σε όλο το μήκος της διαδήλωσης. Ενας από αυτούς έστειλε την 24χρονη Μυρσίνη στο νοσοκομείο. Ο στόχος των ανθρωποφυλάκων, προφανής: να σπάσουν τον τσαμπουκά των διαδηλωτών – τελικά ράγισαν το χέρι της 24χρονης Μυρσίνης Σακελλαροπούλου.
«Τη λέγαν Κυριακή, δεν έψαχνε ταξί, η ευθύνη του κράτους δολοφονική», φώναζαν οι διαδηλωτές και φαίνεται πως η αστυνομία είχε… άλλη άποψη, την οποία και εκδήλωσε με χημικά και κλομπ στο ύψος της Βουκουρεστίου. Και, φυσικά, με όλη την άνεση που τους δίνει η ανωνυμία (αφού δεν φέρουν διακριτικά) και το θράσος που καλλιεργεί η κουλτούρα ατιμωρησίας, τα ΜΑΤ δεν δίσταζαν να επιτίθενται φραστικά και να τραμπουκίζουν τις διαδηλώτριες. «Οποιος ξανακουμπήσει την ασπίδα θα του γαμήσουμε την οικογένεια», “πουτάνες τι θέλετε εδώ, πηγαίνετε σπίτια σας», φώναζαν οι ένστολοι στις γυναίκες, σύμφωνα με μαρτυρίες, ενώ τις κορόιδευαν και χλεύαζαν συνεχώς.
«Η πορεία κατέβαινε από το Σύνταγμα προς τα Προπύλαια όταν ένας άντρας τον ΜΑΤ τράβηξε έναν διαδηλωτή από το μπράτσο φωνάζοντάς του “τελείωσες εσύ, θα έρθεις μαζί μας”. Ο αρχηγός της διμοιρίας είχε βάλει στο στόχαστρο αυτόν τον συγκεκριμένο διαδηλωτή», μας διηγείται η Μυρσίνη. «Μπήκαμε μπροστά για να διαμαρτυρηθούμε αφού τελείως αναίτια τον τραβούσαν για προσαγωγή κι εκείνη τη στιγμή άρχισαν να μας σπρώχνουν με τις ασπίδες και να μας ρίχνουν χημικά». Η Μυρσίνη είναι ένα λεπτοκαμωμένο κορίτσι κι είδε να πέφτει πάνω της ένας πάνοπλος ΜΑΤατζής: «Με έσπρωξε πολύ δυνατά κι έπεσα κι όταν ήμουν κάτω συνέχισε να με χτυπάει με την ασπίδα. Οταν κάπως σηκώθηκα και βρήκα τον προσανατολισμό μου, είδα ότι οι ίδιοι ΜΑΤατζήδες είχαν βάλει τρικλοποδιά σε έναν διαδηλωτή και τον χτυπούσαν κι έτρεξα να βοηθήσω τους διαδηλωτές. Απλωσα τα χέρια μου μπροστά τους και φώναζα “πίσω, πίσω”… Τότε ο ένας με άρπαξε από τον λαιμό και με έσπρωξε πίσω, σε μια κίνηση πνιγμού. Τρέξαμε προς τη Σταδίου, εκεί ανασυγκροτηθήκαμε και φύγαμε».
Η Μυρσίνη πήγε στον «Ευαγγελισμό». Εκεί διαπιστώθηκε πως έχει κάκωση στον καρπό του αριστερού χεριού της. «Στο νοσοκομείο ήταν άλλες δύο διαδηλώτριες, η μία με εξάρθρωση ώμου, η άλλη με κακώσεις σε όλο της το σώμα. Η πορεία ήταν εξ αρχής στοχοποιημένη. Το γεγονός ότι “δυσφημίστηκε η αστυνομία”, ότι κατηγορούνται οι δικοί τους άνθρωποι. Γι’ αυτό μάς έλεγαν πως “δικός σας δολοφόνησε την Κυριακή, αριστερός”, γι’ αυτό μας προκαλούσαν. Ηταν εμφανές πως είχαν εντολές να μην κάνουν προσαγωγές και συλλήψεις, ήθελαν να βρίσουν, να χτυπήσουν, να βγάλουν το άχτι τους κι αυτό φάνηκε από το πώς στοχοποίησαν συγκεκριμένα άτομα μέσα από το σώμα της πορείας».
Η Μυρσίνη θα κινηθεί νομικά. «Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο δεδομένου ότι δεν υπάρχουν διακριτικά, αλλά τα βίντεο βοηθάνε. Αν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα ένας από αυτούς να τιμωρηθεί, αξίζει την προσπάθεια. Η πρώτη μου εμπειρία ήταν η 3ωρη ομηρία 200 φοιτητών μέσα στην ΑΣΟΕΕ το 2019, ήμουν ανάμεσα σε αυτούς τους 200 φοιτητές – από τότε νιώθω μια τεράστια αδικία και θέλω να αποδοθεί δικαιοσύνη».
Δήμητρα Παπουτσάκη, δικηγόρος
«Να αποδοθούν άμεσα οι αναλογούσες ποινικές και πειθαρχικές ευθύνες»
Η χρήση βίας στην αστυνόμευση διαδηλώσεων, σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι μόνο εγείρει ζητήματα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και προσκρούει στο θεσμικό πλαίσιο και προσβάλλει τον νομικό μας πολιτισμό.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση υφίσταται όχι μόνο παράβαση των άρθρων του Ποινικού Κώδικα που τιμωρούν την απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, την απειλή και την εξύβριση και τις προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας από αστυνομικά όργανα, αλλά κι επιπλέον του Κώδικα Δεοντολογίας, που επιτάσσει στους αστυνομικούς να σέβονται το δικαίωμα στη ζωή και την προσωπική ασφάλεια κάθε ατόμου, να μην προκαλούν πράξεις βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, να προσφεύγουν στη βία μόνον όταν είναι απολύτως αναγκαία και στο μέτρο που προβλέπεται και απαιτείται για την εφαρμογή του νόμου. Ο αστυνομικός υποχρεούται να χρησιμοποιεί τα κατά το δυνατόν ηπιότερα μέσα, αποφεύγοντας κάθε περιττή ενόχληση, σκληρότητα και προκατάληψη που έχει αιτία το φύλο, την ιδεολογία ή άλλο διακριτικό στοιχείο του ατόμου. Επιπλέον, υποχρεούται να φέρει διακριτικά δηλωτικά της ταυτότητάς του.
Η Δικαιοσύνη και τα πειθαρχικά όργανα πρέπει να αποδώσουν, με τρόπο άμεσο, ανεξάρτητο και αμερόληπτο, τις αναλογούσες ποινικές και πειθαρχικές ευθύνες, γιατί η Κυριακή ή η Μυρσίνη είναι ή θα είναι η κόρη, η γυναίκα, η σύντροφος ή τελικά κάποιος δικός μας άνθρωπος και άρα ο σεβασμός και η προστασία τους ήταν, είναι και θα είναι καθήκον όλων και ιδίως της πολιτείας σε κράτος δικαίου.
Σχόλια (0)