Τα όσα είπε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, χθες στο Ααχεν, είναι μια πραγματικότητα που γνωρίζουν όλοι, ακόμα περισσότερο, δε, οι Γερμανοί. Τα αυξημένα πλεονάσματα που παρουσιάζονται πλέον σαν αυτοσκοπός, όχι μόνο δυναμιτίζουν την οικονομία και φρενάρουν τους ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά οδηγούν μοιραία σε φαινόμενα όπως αυτό της Ελλάδας, όπου η ευημερία των αριθμών πληρώνεται εξαιρετικά ακριβά από τον λαό.
Δημήτρης Τερζής
Ως γνωστόν, η χώρα μας είναι παγιδευμένη στη μέγκενη των πλεονασμάτων, όπως υπαγορεύουν οι σχετικές συμφωνίες με τους δανειστές. Η ελάφρυνση του χρέους σε σχέση με το πρωτογενές πλεόνασμα που καλείται να πετυχαίνει κάθε χρόνο για την επόμενη πενταετία η χώρα μας, θα ήταν μια λύση και αυτό επιδιώκει η ελληνική κυβέρνηση με το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο.
Απέναντι στην «καθαρή» έξοδο που προτάσσει η κυβέρνηση, οι δανειστές και κυρίως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Ολαφ Σολτς αντιτείνει την ισχυρή εποπτεία κατά την περίοδο μετά τη λήξη του προγράμματος του ESM. Σύμφωνα, μάλιστα, με δημοσιεύματα γερμανικών εφημερίδων, ζητά ο μηχανισμός που συνδέει την ελάφρυνση χρέους με τους ρυθμούς ανάπτυξης να είναι συνδεδεμένος με την τήρηση των δημοσιονομικών κανόνων ή την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Ολα τα ανωτέρω κάνουν τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές έως και το Eurgroup της 21ης Ιουνίου ακόμα πιο σημαντικές.
Από την πλευρά του το υπουργείο Οικονομικών έχει επίσημα τοποθετηθεί για το πλεόνασμα ύψους 4,2% για το 2017, υποστηρίζοντας πως το ποσοστό αυτό «αποδεικνύει για μία ακόμα χρονιά την αξιοπιστία της δημοσιονομικής διαχείρισης. Με βάση τη μεθοδολογία του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης για το 2017 αναμένεται να ανέλθει σε 4,2% του ΑΕΠ.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, όχι μόνο είναι εφικτός ο στόχος πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ για το 2018 και τα επόμενα χρόνια, αλλά και ότι θα υπάρξει ο δημοσιονομικός χώρος για στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις και κοινωνικές δαπάνες κατά τη μεταμνημονιακή περίοδο».
efsyn.gr
