Οι προθανάτιοι σπασμοί του ελλαδικού κοινοβουλευτισμού

Οι τελευταίες μέρες, αν όχι εβδομάδες στην ελλαδική, πολιτική σκηνή, αποδεικνύουν ξανά ότι το πολυ-εκλογικό 2019 δεν θα περάσει, δεν θα διεξαχθεί και δεν θα τελειώσει σε συνθήκες «ομαλότητας».

Ο πρω­θυ­πουρ­γός, Αλέ­ξης Τσί­πρας, η κα­μα­ρί­λα του Με­γά­ρου Μα­ξί­μου και το προ­ε­δρείο της Βου­λής συ­ντο­νί­στη­καν προ­κει­μέ­νου η εσω­τε­ρι­κή, κυ­βερ­νη­τι­κή κρίση απο­στα­θε­ρο­ποί­η­σης και απώ­λειας της δε­δη­λω­μέ­νης εμπι­στο­σύ­νης της Βου­λής προς την κυ­βέρ­νη­ση, που ξέ­σπα­σε με αφορ­μή το μα­κε­δο­νι­κό και τις «Πρέ­σπες», να με­τα­τρα­πεί σε κρίση θε­σμών και δη του κοι­νο­βου­λί­ου.

Γιάννης Νικολόπουλος

Με άλλα λόγια, με αφορ­μή, και όχι πραγ­μα­τι­κή αιτία, τον ρόλο της Ελ­λά­δας στα Βαλ­κά­νια και τη Νο­τια­να­το­λι­κή Με­σό­γειο, όπου δρα σχε­δόν ανε­ξέ­λεγ­κτα ως εμπρο­σθο­φυ­λα­κή των ευ­ρω­να­τοϊ­κών σχε­δια­σμών. Οι αι­τί­ες, του­λά­χι­στον σε ό,τι αφορά στο εσω­τε­ρι­κό, πο­λι­τι­κό μέ­τω­πο, πρέ­πει να ανα­ζη­τη­θούν πρώ­τον, στις αλ­λο­πρό­σαλ­λες τα­κτι­κές προ­σω­πι­κής, κοι­νο­βου­λευ­τι­κής επι­βί­ω­σης τις οποί­ες με­τα­χει­ρί­ζο­νται πρό­σω­πα και ομά­δες με τον ίδιο εντει­νό­με­νο εκνευ­ρι­σμό μπρο­στά στην ήττα, από το Μα­ξί­μου έως τον Καμ­μέ­νο και τον Θε­ο­δω­ρά­κη, ώστε να δια­σω­θούν πο­λι­τι­κά την επό­με­νη μέρα, κα­ταρ­χάς των εθνι­κών εκλο­γών, δεύ­τε­ρον, στην άθλια κα­τά­στα­ση της οι­κο­νο­μί­ας και κυ­ρί­ως της κοι­νω­νί­ας που στε­νά­ζει κάτω από τον βαρύ τα­ξι­κό ζυγό της… εξό­δου από τα μνη­μό­νια και τρί­τον, στην προ­κα­ταρ­κτι­κή «μάχη», η οποία έχει ήδη δοθεί για τη δια­χεί­ρι­ση του ζε­στού, ευ­ρω­παϊ­κού χρή­μα­τος που έχει διο­χε­τευ­θεί στη χώρα, για το με­τα­να­στευ­τι­κό, και ας θυ­μη­θού­με εδώ ότι αυτή υπήρ­ξε η θρυαλ­λί­δα για την εκ­πα­ρα­θύ­ρω­ση Κο­τζιά από το υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών-το πού πήγαν ή πού πάνε τα λεφτά τόσο των ευ­ρω­παϊ­κών όσο και των μυ­στι­κών κον­δυ­λί­ων.

Από την «αποχή της γκα­ζό­ζας» έως τους «κου­ρα­μπιέ­δες», από τα έδρα­να της Βου­λής έως τα τη­λε­ο­πτι­κά «πα­ρά­θυ­ρα» και τα κλικ του δια­δι­κτύ­ου, και με απο­κο­ρύ­φω­μα την προ­κα­τα­βο­λι­κή δή­λω­ση προ­θέ­σε­ων και ψήφων των «έξι» κυ­ριαρ­χεί η δυ­σω­δία της σήψης και η απο­σύν­θε­ση της διά­βρω­σης στην ελ­λα­δι­κή, αστι­κή δη­μο­κρα­τία. Κα­νείς από το σύ­νο­λο του μνη­μο­νια­κού μπλοκ εξου­σί­ας δεν θέλει να χάσει ή να εγκα­τα­λεί­ψει το με­ρί­διο εξου­σί­ας, πο­λι­τι­κής, κομ­μα­τι­κής, κοι­νο­βου­λευ­τι­κής, που τού ανα­λο­γεί προς το παρόν, κάτω από το κρά­τος της υφι­στά­με­νης «νο­μι­μό­τη­τας» και όταν αυτή η «νο­μι­μό­τη­τα» υπα­γο­ρεύ­ει απώ­λειες προ­νο­μί­ων, διευ­κο­λύν­σε­ων και δη­μο­σιό­τη­τας τότε αλ­λά­ζει αυ­θαί­ρε­τα και «στο γό­να­το» η «νο­μι­μό­τη­τα». Ακόμη και όταν οι κω­λο­τού­μπες δια­δέ­χο­νται η μία την άλλη, στα αλ­λε­πάλ­λη­λα και αντι­κρουό­με­να ήξεις αφή­ξεις της κυ­βέρ­νη­σης και του προ­ε­δρεί­ου της Βου­λής για το αν, για πα­ρά­δειγ­μα, αλ­λά­ξει ο κα­νο­νι­σμός, προ­κει­μέ­νου να έχουν πε­ρίσ­σευ­μα χρό­νου ομι­λιών και αστυ­νο­μι­κής φρου­ράς ο Καμ­μέ­νος και ο Θε­ο­δω­ρά­κης. Όπως υπο­στη­ρί­ζει και η πα­ροι­μία, εδώ ο κό­σμος καί­γε­ται και το αυτό χτε­νί­ζε­ται…

Η επι­στο­λή του πρω­θυ­πουρ­γού, Αλέξη Τσί­πρα προς τον πρό­ε­δρο της Βου­λής, Νίκο Βού­τση ήρθε σαν στυφό κε­ρα­σά­κι στην άνο­στη τούρ­τα της τρα­γε­λα­φι­κής κα­τά­στα­σης. Μέσα σε τρεις πα­ρα­γρά­φους, ο πρω­θυ­πουρ­γός πα­ρα­δε­χό­ταν ότι οι όποιες αλ­λα­γές στον κα­νο­νι­σμό της Βου­λής, είχαν την αρ­χι­κη έγκρι­ση του,για να μην γρά­ψου­με ότι θα γί­νο­νταν κατ ΄εντο­λήν του, αλλά για να μην φανεί… εκ­βια­ζό­με­νος(!), όπως υπο­στή­ρι­ζε η ΝΔ, προ­έ­τρε­πε τον πρό­ε­δρο της Βου­λής να μην τις κάνει, αλλά να προ­χω­ρή­σει σε μια κά­ποια βο­λι­κή και τρα­βηγ­μέ­νη από τα μαλ­λιά «ερ­μη­νεία» στην Επι­στη­μο­νι­κή Επι­τρο­πή της Βου­λής, προ­κει­μέ­νου Καμ­μέ­νος και Θε­ο­δω­ρά­κης, και κυ­ρί­ως ο πρώ­τος, να συ­νε­χί­σουν να εμ­φα­νί­ζο­νται στην κοι­νο­βου­λευ­τι­κή αρένα ως αρ­χη­γοί κοι­νο­βου­λευ­τι­κής ομά­δας, με τις ανά­λο­γες διευ­κο­λύν­σεις δη­μό­σιας, πο­λι­τι­κής πα­ρου­σί­ας. Με άλλα λόγια, ο πρω­θυ­πουρ­γός είναι ολί­γον… εκ­βια­ζό­με­νος, αφού πα­ρα­πέ­μπει τις αλ­λα­γές σε άλλο όρ­γα­νο όχι με απο­φα­σι­στι­κές, αλλά γνω­μο­δο­τι­κές αρ­μο­διό­τη­τες. Για γέλια και για κλά­μα­τα.

Και όλα αυτά, ενώ από την επό­με­νη εβδο­μά­δα και για τρεις μέρες, η ολο­μέ­λεια της Βου­λής κα­λεί­ται να ψη­φί­σει το πλαί­σιο της συ­νταγ­μα­τι­κής ανα­θε­ώ­ρη­σης, στην πρώτη φάση της δια­δι­κα­σί­ας, που θα ολο­κλη­ρω­θεί από την επό­με­νη Βουλή όποτε και αν γί­νουν εκλο­γές. Και εδώ πια τα πράγ­μα­τα έχουν σο­βα­ρέ­ψει και έχουν εκτρο­χια­στεί προ­κα­τα­βο­λι­κά, καθώς το κέ­ντρο βά­ρους της προ­ε­κλο­γι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης έχει πε­ρά­σει στη σύν­θε­ση του εκλο­γι­κού σώ­μα­τος, με τα φι­λι­κά στην κυ­βέρ­νη­ση ΜΜΕ να κα­τη­γο­ρούν τον Μη­τσο­τά­κη για εξαι­ρε­τι­κά χα­λα­ρή και ανοι­χτή προ­σέγ­γι­ση στο θέμα της ψήφου των απο­δή­μων ενώ τα φι­λι­κά προς την ΝΔ ΜΜΕ, απο­κα­λύ­πτουν… βιο­μη­χα­νία από­δο­σης της ελ­λη­νι­κής ιθα­γέ­νειας και επο­μέ­νως του δι­καιώ­μα­τος του εκλέ­γειν, μέσα σε λίγες εβδο­μά­δες. Και διό­λου τυ­χαία, τα πα­ρα­πά­νω συ­ντε­λού­νται, τη στιγ­μή που οι δη­μο­σκο­πή­σεις στα αντί­στοι­χα ΜΜΕ, που πα­λεύ­ουν «να φτιά­ξουν κλίμα», είναι σε ό, τι αφορά την από­στα­ση με­τα­ξύ κυ­βέρ­νη­σης και αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, η μέρα με την νύχτα, φτιά­χνο­ντας κλίμα πε­ρισ­σό­τε­ρο ιλαρό και φαι­δρό, παρά προ­ε­κλο­γι­κό και νι­κη­φό­ρο.

Με άλλα λόγια, κυ­βέρ­νη­ση και αντι­πο­λί­τευ­ση προ­ε­τοι­μά­ζο­νται να αμ­φι­σβη­τή­σουν εκα­τέ­ρω­θεν το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα εφό­σον ητ­τη­θούν ή επι­πλέ­ον στην πε­ρί­πτω­ση της ΝΔ δεν προ­κύ­ψει αυ­το­δυ­να­μία, επι­κα­λού­με­νες αλ­λοί­ω­ση του εκλο­γι­κού σώ­μα­τος. Τη­ρου­μέ­νων των ανα­λο­γιών, η κα­τά­στα­ση θυ­μί­ζει προ­ε­κλο­γι­κή πε­ρί­ο­δο και σύ­γκρου­ση λα­τι­νο­α­με­ρι­κα­νι­κού τύπου, μόνο που στην πε­ρί­πτω­σή μας, δεν δια­κρί­νει κα­νείς ου­σιώ­δεις δια­φο­ρές ως προς τους κε­ντρι­κούς άξο­νες της πο­λι­τι­κής, στην οι­κο­νο­μία και την εξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή. Η μάχη δί­νε­ται απο­κλει­στι­κά για την πίτα της εξου­σί­ας, για την εξου­σία κα­θε­αυ­τήν.

Την ώρα όμως που η προ­σο­χή όλων των εν­δια­φε­ρο­μέ­νων είναι στραμ­μέ­νη στη μάχη ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΝΔ για την κυ­βερ­νη­τι­κή εξου­σία, η να­ζι­στι­κή Χρυσή Αυγή φαί­νε­ται δη­μο­σκο­πι­κά να ενι­σχύ­ει προ­κλη­τι­κά την απή­χη­σή της, πάνω στην άμπω­τη των «Πρε­σπών» και τις συ­νε­χείς κω­λυ­σιερ­γί­ες στη με­γά­λη δίκη της, με απο­τέ­λε­σμα να στα­θε­ρο­ποιεί­ται στην τρίτη θέση και να αγ­γί­ζει δι­ψή­φια πο­σο­στά-και σε αυτό το ση­μείο, συμ­φω­νού­σαν και οι, κατά τα άλλα, εκ δια­μέ­τρου αντί­θε­τες δη­μο­σκο­πή­σεις του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κού! Το οξύ εθνι­κι­στι­κό ρεύμα που καλ­λιερ­γή­θη­κε από όλες τις εμπλε­κό­με­νες πλευ­ρές στη δια­πραγ­μά­τευ­ση, τη συμ­φω­νία αλλά και την κυ­ρί­αρ­χη πο­λε­μι­κή ενα­ντί­ον των «Πρε­σπών» πάνω στη βάση των ιστο­ρι­κών, εθνο­λο­γι­κών και γε­ω­γρα­φι­κών πλα­στο­γρα­φιών και τη φι­λο­πό­λε­μη στάση της δε­ξιάς εθνι­κο­φρο­σύ­νης βρί­σκει στέγη στη να­ζι­στι­κή ορ­γά­νω­ση και κρού­ει ξανά τον κώ­δω­να του κιν­δύ­νου για τον όποιον εφη­συ­χα­σμό υπήρ­χε απέ­να­ντι στην ορ­γά­νω­ση και τη δη­μό­σια πα­ρου­σία της, το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα.

Με αυτά τα δε­δο­μέ­να, αφε­νός την εντε­λώς και­ρο­σκο­πι­κή, αυ­το­κτο­νι­κή και αλ­λο­πρό­σαλ­λη δια­χεί­ρι­ση της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας προ­κει­μέ­νου η κυ­βέρ­νη­ση να πάρει πα­ρά­τα­ση και ανά­σες ζωής έως την προ­κή­ρυ­ξη των εκλο­γών και αφε­τέ­ρου τη διά­χυ­τη δια­μόρ­φω­ση ενός κατ ΄ου­σί­αν αντια­ρι­στε­ρού, αντι­κομ­μου­νι­στι­κού και αντι­κοι­νο­βου­λευ­τι­κού ρεύ­μα­τος πάνω στο κύμα των «Πρε­σπών» και την εγκλη­μα­τι­κά εσφαλ­μέ­νη επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία για την απόρ­ρι­ψή της και από τμήμα της ελ­λη­νι­κής «αρι­στε­ράς», προ­χω­ρά το πο­λυ-εκλο­γι­κό 2019. Μαζί με ένα εντε­λώς έν­στο­λο και στρα­τιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νο υπουρ­γείο Άμυ­νας, ο πο­λι­τι­κός ορί­ζο­ντας απο­κτά με­λα­νά χρώ­μα­τα και οι σπα­σμοί της κυ­βερ­νη­τι­κής κρί­σης που έγι­ναν κοι­νο­βου­λευ­τι­κές ανα­τα­ρά­ξεις και μπουρ­μπου­λή­θρες γκα­ζό­ζας, δεν αφή­νουν δη­μο­κρα­τι­κά και τα­ξι­κά πε­ρι­θώ­ρια αμ­φι­βο­λιών – η Ελ­λά­δα μπαί­νει σε προ­κα­ταρ­κτι­κή φάση θε­σμι­κής διο­λί­σθη­σης σε αυτό το υβρί­διο «δη­μο­κρα­τί­ας» και δι­κτα­το­ρί­ας, που σκιά­ζει τη Λα­τι­νι­κή Αμε­ρι­κή και αρ­χί­ζει να κα­τα­τρέ­χει και τον πυ­ρή­να της ΕΕ.

rproject.g