Τιενανμέν: Η επανάσταση που μπορούσε να είχε αλλάξει τον ρου της ιστορίας!

Πριν από 30 χρόνια, ο χασάπης Ντενγκ την έπνιγε στο αίμα…

30 χρό­νια μετά από την σφαγή της πλα­τεί­ας Τιε­ναν­μέν, η δια­πί­στω­ση είναι τρα­γι­κή αλλά και ανα­πό­φευ­κτη: Οι σφα­γείς νί­κη­σαν! Δεν ξέ­ρου­με τι θα γίνει σε έξι μήνες, σε ένα χρόνο ή σε ένα αιώνα, όταν ο κι­νέ­ζι­κος λαός θα ξε­ση­κω­θεί ξανά και θα πάρει εκ­δί­κη­ση για τη σφαγ­μέ­νη επα­νά­στα­ση του 1989. Όμως, για την ώρα, ο χα­σά­πης Ντε Χσιάο Πινγκ και οι ση­με­ρι­νοί “εκ­συγ­χρο­νι­στές” επί­γο­νοί του έχουν επι­κρα­τή­σει, είναι οι αναμ­φι­σβή­τη­τοι νι­κη­τές. Και το χει­ρό­τε­ρο είναι ότι αυτή τη νίκη τους την πλη­ρώ­νου­με σή­με­ρα πα­νά­κρι­βα και όλοι εμείς, ολά­κε­ρη η αν­θρω­πό­τη­τα και μαζί της και ο πλα­νή­της μας… 

Γιώργος Μητραλιάς

Γιατί; Μα, επει­δή αν είχε νι­κή­σει, η επα­νά­στα­ση που άρ­χι­σε τότε στην πλα­τεία Τιε­ναν­μέν θα είχε αλ­λά­ξει τον ρου της πα­γκό­σμιας ιστο­ρί­ας. Και αυτό όχι για έναν ή δυό, αλλά για πολ­λούς λό­γους. Και πριν απ’ό­λα, επει­δή αυτή ήταν ίσως η πιο αυ­θε­ντι­κή από όλες τις επα­να­στά­σεις του δεύ­τε­ρου μισού του ει­κο­στού αιώνα. Επει­δή, αρ­χί­ζο­ντας με μια από τις πιο μα­ζι­κές και ρι­ζο­σπα­στι­κές φοι­τη­τι­κές εξε­γέρ­σεις του σύγ­χρο­νου κό­σμου, που είχε για ση­μαία της τα δη­μο­κρα­τι­κά και τα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες, έφτα­σε να με­τε­ξε­λίσ­σε­ται σε ένα παλ­λαϊ­κό ξε­ση­κω­μό με πρω­τα­γω­νι­στή μια κι­νέ­ζι­κη ερ­γα­τι­κή τάξη που σή­κω­νε κε­φά­λι, κα­τέ­βαι­νε στους δρό­μους και κυ­ρί­ως, αυ­το-ορ­γα­νω­νό­ταν για να πάρει τις τύχες της στα χέρια της. Και με την πά­ρο­δο των ημε­ρών, όχι πια μόνο στο Πε­κί­νο, αλλά σχε­δόν πα­ντού σε όλη αυτή τη γι­γά­ντια χώρα. Και ίσως είναι για αυτόν ακρι­βώς το λόγο που, όταν άρ­χι­σαν οι μα­ζι­κές εκτε­λέ­σεις μετά από το λου­τρό αί­μα­τος της Τιε­ναν­μέν, οι σφα­γείς της επε­φύ­λα­ξαν ιδιαί­τε­ρη “με­τα­χεί­ρι­ση” στους εξε­γερ­μέ­νους ερ­γά­τες: Ενώ οι φοι­τη­τές “γλύ­τω­ναν” συ­νή­θως με 5,10 ή 15 χρό­νια φυ­λα­κή (συ­νο­δευό­με­νη από βα­σα­νι­στή­ρια), κα­τα­να­γκα­στι­κά έργα ή στρα­τό­πε­δα “ανα­μόρ­φω­σης”, οι ερ­γά­τες εκτε­λού­νταν με μια σφαί­ρα στο κε­φά­λι…

2019 06 05 02 bicycle deathΚα­τό­πιν, επει­δή σε εκεί­νη την τόσο κρί­σι­μη ιστο­ρι­κή στιγ­μή, σε εκεί­νους ακρι­βώς του μήνες του 1989 έμελ­λε να κρι­θεί και τε­λι­κά κρί­θη­κε η τύχη των με­τα­στα­λι­νι­κών κα­θε­στώ­των και των κοι­νω­νιών τους τόσο στη Σο­βιε­τι­κή Ένωση της Πε­ρε­στρόϊ­κα όσο και αλλού. Δεν είναι δύ­σκο­λο να φα­ντα­στού­με πόσο δια­φο­ρε­τι­κή θα ήταν η πο­ρεία των εξε­λί­ξε­ων στην Ανα­το­λι­κή Ευ­ρώ­πη, αν στη με­γά­λη Κίνα δεν είχε συ­ντρι­βεί αλλά είχε επι­κρα­τή­σει η γνή­σια αντι­γρα­φειο­κρα­τι­κή πο­λι­τι­κή επα­νά­στα­ση, που είχε ξε­κι­νή­σει και έκανε ήδη τε­ρά­στια βή­μα­τα μπρο­στά με επί­κε­ντρο την πλα­τεία Τιε­ναν­μέν. Το νι­κη­φό­ρο πα­ρά­δειγ­μα μιας γνή­σιας αντι­γρα­φειο­κρα­τι­κής επα­νά­στα­σης, που συν­δύ­α­ζε την υπε­ρά­σπι­ση και διεύ­ρυν­ση των δη­μο­κρα­τι­κών δι­καιω­μά­των και ελευ­θε­ριών με την προ­ώ­θη­ση της ερ­γα­τι­κής δη­μο­κρα­τί­ας από τους χώ­ρους δου­λειάς μέχρι την κε­ντρι­κή εξου­σία, θα ενέ­πνεε και θα έβρι­σκε σί­γου­ρα μι­μη­τές και στις άλλες χώρες με πα­ρό­μοια δι­κτα­το­ρι­κά κα­θε­στώ­τα, πα­ρό­μοια προ­βλή­μα­τα και πα­ρό­μοιους λαϊ­κούς πό­θους και διεκ­δι­κή­σεις…

2019 06 05 03 squareΑλ­λά κρί­σι­μη δεν ήταν εκεί­νη η ιστο­ρι­κή στιγ­μή μόνο για τις τύχες της ΕΣΣΔ και των δο­ρυ­φό­ρων της. Ήταν και για τον κα­πι­τα­λι­στι­κό κόσμο, ει­δι­κά στην θα­τσε­ρι­κή Ευ­ρώ­πη όπου τότε άρ­χι­ζαν να γε­νι­κεύ­ο­νται οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές. Τι κα­λύ­τε­ρο δώρο θα μπο­ρού­σε να κάνει το κι­νέ­ζι­κο κα­θε­στώς στη διε­θνή συ­ντή­ρη­ση και αντί­δρα­ση, στις δυ­τι­κές κυ­βερ­νή­σεις και στον ίδιο το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο θα­τσε­ρι­σμό από το λου­τρό αί­μα­τος της Τιε­ναν­μέν; Χωρίς καν να κου­νή­σουν το δα­κτυ­λά­κι τους, όλα τα ενερ­γού­με­να του κε­φα­λαί­ου μπο­ρού­σαν πια να δια­λα­λή­σουν, και να γί­νουν ευ­ρύ­τα­τα πι­στευ­τά, ότι η δικιά τους είναι η “κα­λύ­τε­ρη δυ­να­τή ορ­γά­νω­ση της κοι­νω­νί­ας”, “το κα­λύ­τε­ρο εφι­κτό σύ­στη­μα”. Και αυτό καθώς η κα­θη­με­ρι­νή προ­πα­γάν­δα τους επι­βε­βαιω­νό­ταν από­λυ­τα από την πάγια θέση των γρα­φειο­κρα­τών ηγε­τών, την οποία υπε­ρα­σπί­ζο­νταν εξάλ­λου με μο­να­δι­κή αφο­σί­ω­ση οι απα­ντα­χού γης (και φυ­σι­κά, και στην Ελ­λά­δα) στα­λι­νι­κές ορ­ντι­νάν­τσες τους και λοι­πές “κομ­μέ­νες κε­φα­λές” κάθε με­τα­στα­λι­νι­κής από­χρω­σης: Κομ­μου­νι­σμός είναι απο­κλει­στι­κά και μόνον οι γκρί­ζοι γρα­φειο­κρά­τες και τα ανε­λεύ­θε­ρα αστυ­νο­μι­κά κα­θε­στώ­τα τους που δεν δι­στά­ζουν να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν τα πιο αγριαν­θρω­πι­κά μέσα για να διαιω­νί­σουν την “σο­σια­λι­στι­κή” εξου­σία τους.

2019 06 05 04 square02Θαυ­μα­στή ομο­φω­νία κε­φα­λαιο­κρα­τών και γρα­φειο­κρα­τών που όμως συ­νε­χί­ζε­ται και συ­γκε­κρι­με­νο­ποιεί­ται όταν (ξανα)γρά­φουν -και οι δυό τους- την ιστο­ρία της μα­τω­βα­μέ­νης Τιε­ναν­μέν. “Απο­τρέ­ψα­με συ­νω­μο­σία που στό­χευε στην πα­λι­νόρ­θω­ση του κα­πι­τα­λι­σμού” δη­λώ­νουν μέχρι και σή­με­ρα (!) οι επι­κε­φα­λής του κι­νέ­ζι­κου κα­θε­στώ­τος. Το ίδιο πά­νω-κά­τω δη­λώ­νει όμως και η δυ­τι­κή, κυ­βερ­νη­τι­κή και μη, προ­πα­γάν­δα, που επι­μέ­νει να λο­γο­κρί­νει (ανα­δρο­μι­κά!) τους εξε­γερ­μέ­νους της Τιε­ναν­μέν, απο­σιω­πώ­ντας επι­με­λώς όλα αυτά που αυτοί οι εξε­γερ­μέ­νοι έλε­γαν, φώ­να­ζαν και έγρα­φαν τρα­γου­δώ­ντας … την Διε­θνή! Και όλα αυτά, “ξε­χνώ­ντας” και οι μεν και οι δε μια κα­θό­λου μικρή και ασή­μα­ντη λε­πτο­μέ­ρεια, που μοιά­ζει όμως με την πιο ακραία… ει­ρω­νεία της ιστο­ρί­ας: Ότι αυτοί που τάχα “από­τρε­ψαν την πα­λι­νόρ­θω­ση του κα­πι­τα­λι­σμού” είναι ακρι­βώς οι ίδιοι που όχι μόνον έκα­ναν πράξη αυτή την πα­λι­νόρ­θω­ση, αλλά και επέ­βα­λαν και επι­βά­λουν τον πιο άγριο κα­πι­τα­λι­σμό που συ­να­γω­νί­ζε­ται σε βαρ­βα­ρό­τη­τα εκεί­νο της βι­κτω­ρια­νής Αγ­γλί­ας! Και αυτό από τα ερ­γα­τι­κά κά­τερ­γα της ση­με­ρι­νής κα­πι­τα­λι­στι­κής Κίνας μέχρι τον αντερ­γα­τι­κό Πει­ραιά της Cosco…

2019 06 05 05 square03Το συ­μπέ­ρα­σμα βγαί­νει λοι­πόν αβί­α­στα και είναι κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό: Εκεί­νες τις πρώ­τες μέρες του Μάη του 1989, στην πλα­τεία Τιε­ναν­μέν του Πε­κί­νου παί­χτη­κε η τύχη όχι μόνο της Κίνας, αλλά ολά­κε­ρης της αν­θρω­πό­τη­τας! Επει­δή αν δεν είχε πνι­γεί στο αίμα, η με­τε­ξέ­λι­ξη σε επα­νά­στα­ση της ηρω­ϊ­κής εξέ­γερ­σης της πλα­τεί­ας Τιε­ναν­μέν όχι μόνο θα είχε ολο­κλη­ρω­θεί αλλά και θα είχε όλα τα φόντα για να αλ­λά­ξει δρα­στι­κά τον ρου της σύγ­χρο­νης ιστο­ρί­ας, και μαζί με αυτόν την κα­θη­με­ρι­νή μας ζωή, καθώς από απο­κρου­στι­κός που είχε κα­τα­ντή­σει, ο κομ­μου­νι­σμός αλλά και η επα­νά­στα­ση θα ξα­να­γί­νο­νταν θελ­κτι­κοί, πηγές έμπνευ­σης και ιδα­νι­κά ζωής και αγώνα για δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια κα­τα­πιε­σμέ­νους σε Ανα­το­λή και Δύση, σε Βορρά και Νότο. Και αν μη τι άλλο, αυτός είναι ένας πα­ρα­πά­νω πολύ ση­μα­ντι­κός λόγος που κάνει το έγκλη­μα των δη­μί­ων της Τιε­ναν­μέν ακόμα πιο με­γά­λο, τε­ρα­τώ­δες και απο­τρό­παιο. Στην κυ­ριο­λε­ξία, ένα έγκλη­μα κατά της αν­θρω­πό­τη­τας!…

rproject.gr