Αποφασισμένη να συντρίψει κάθε αντίσταση που θα συναντήσει στις μεταρρυθμίσεις της φαίνεται η νέα υπουργός Παιδείας και [ακόμα…] Θρησκευμάτων. Φαίνεται όμως κομμάτι δύσκολο και κάτι άλλο: η κατάργηση του ασύλου. Το ότι μερικοί μπαχαλάκηδες εκμεταλλεύονται το άσυλο δεν σημαίνει ότι αυτό πρέπει να καταργηθεί. Οτι είναι απαραίτητο να γίνει κάτι που θα διασφαλίσει την ύπαρξή του, αλλά και τη σωστή χρήση του, αυτό φαντάζει εκ των ων ουκ άνευ -όχι σε κάθε φοιτητική ιδεολογική σύγκρουση να μπουκάρουν οι δυνάμεις καταστολής στα πανεπιστήμια.
Γιώργος Σταματόπουλος
Να φανταστούμε τον κάθε άκαπνο φοιτητή όταν παίρνει τηλέφωνο τα όργανα της αστυνομίας: «Καλέ, όργανα, στο Πολυτεχνείο [π.χ.] οι φοιτητές τσακώνονται -η κατάσταση είναι έκρυθμη. Σπεύστε, παρακαλώ, να μη χάσουμε την ώρα διδασκαλίας». Καλύτερα βέβαια να μην το φανταστούμε.
Το άσυλο σημαίνει απρόσκοπτη λειτουργία των θεσμών της παιδείας, της έρευνας και της διακίνησης ιδεών· αυτό πρέπει να διατηρηθεί οπωσδήποτε εάν θέλουμε να είμαστε μια χώρα που βασίζεται στον πολιτισμό και έχει καλές σχέσεις με τη δημοκρατική κουλτούρα. Εάν τώρα το λυμαίνονται μερικοί ανεγκέφαλοι που νομίζουν ότι κάνουν επανάσταση πετώντας μολότοφ και καίγοντας λεωφορεία, αυτό οφείλεται περισσότερο στους ίδιους τους φοιτητές και στους καθηγητές [στο όλο προσωπικό του πανεπιστημίου]. Και αυτοί καλούνται να το περιφρουρήσουν και να αξιώσουν τη σωστή λειτουργία της διδασκαλίας και της έρευνας.
Αυτά που εξήγγειλε η κυβέρνηση περί κατάργησης του ασύλου μυρίζουν αυταρχισμό και εάν έλθουν τα πρώτα κρούσματα εισβολής αστυνομικών δυνάμεων στους πανεπιστημιακούς χώρους θα έχουμε τότε να κάνουμε με ακραίο αυταρχισμό -όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό, τι επιπτώσεις θα έχει στην παιδεία αλλά και στην καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν γύρω από τα πανεπιστήμια, τα οποία, ως γνωστό, είναι ενταγμένα στην κοινωνική ζωή, δεν είναι αποστειρωμένα και ξεκομμένα από την πραγματικότητα.
Οσοι, μαζί με την κυβέρνηση, λυσσάνε να καταργηθεί το άσυλο, προφανώς απεχθάνονται την επιστημονική έρευνα και τη σύγκρουση ιδεών. Αλλά, γνωστό (;) κι αυτό, ιδέες γεννιούνται μόνο εκεί που κοχλάζει νεανικό αίμα. Νεανικό αίμα σημαίνει εσωτερικές-ερωτικές-πνευματικές δυνάμεις και όχι να το βλέπει η κοινωνία να ρέει από τα αστυνομικά κλομπ. Κάτι άρρωστο συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία όταν ουρλιάζει να καταργηθεί το άσυλο. Να περιφρουρηθεί, ναι, όχι να γίνει ανυπόστατο επειδή έτσι το θέλει η κ. Κεραμέως και μερικοί του φιλελευθερισμού.
Περιφρούρηση σημαίνει ότι φοιτητές και καθηγητές οφείλουν να επανεξετάσουν τον ρόλο τους και το χρέος τους απέναντι στη γνώση και την ειρηνική διαβίωση, εντός πανεπιστημίου αλλά και περί το πανεπιστήμιο, δεν είναι δα και ασήκωτο αυτό το «βάρος» [χρέος, είπαμε]. Και επιτέλους κάτι πρέπει να κάνουν και οι τόσοι πανεπιστημιακοί μας, εκτός από το να συγγράφουν…
Επιπλέον δεν χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση, αφού και με το ισχύον καθεστώς η αστυνομία έχει το δικαίωμα να εισέρχεται στους χώρους των πανεπιστημίων όταν γίνεται φανερό ότι εντός του τελούνται κακουργηματικές πράξεις, χωρίς μάλιστα να πάρει την άδεια της συγκλήτου -άρα κάτι άλλο έχουν στο μυαλό τους οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης, κάτι που ίσως τους ανοίξει τον δρόμο για άλλες, ανεξέλεγκτες χρήσεις. Απαιτείται λοιπόν προσοχή.
efsyn.gr/
