Ο Λέων Τολστόι στο «Πόλεμος και Ειρήνη» έγραφε ότι για να υπάρξει μία πολεμική σύγκρουση είναι «απαραίτητος ο συνδυασμός αναρίθμητων περιστάσεων (…), είναι αναγκαίο να δεχτούν εκατομμύρια άνθρωποι, στους οποίους βρίσκεται η πραγματική δύναμη -οι στρατιώτες που πυροβολούν ή μεταφέρουν προμήθειες και κανόνια- …να πειστούν να το κάνουν….». Η παραπάνω άποψη έχει ισχύ για κάθε πόλεμο. Σήμερα, οι πολιτικοί και τα χειραγωγημένα μίντια καλύπτουν τους διαφόρους πολέμους ακολουθώντας τέσσερις βασικούς κανόνες:
α) Απόκρυψη των συμφερόντων: Σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν ο πόλεμος δεν είναι ποτέ μία σύγκρουση αντιτιθέμενων οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων αλλά γίνεται δήθεν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την ειρήνη ή κάποια άλλη ευγενή ιδέα. Έτσι, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία παρουσιάστηκε ως ανθρωπιστικός, ενώ στην πραγματικότητα έγινε για τον έλεγχο των στρατηγικών οδών των Βαλκανίων και των αγωγών. Στο Αφγανιστάν έγινε κατά της τρομοκρατίας και στη συνέχεια για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, το ίδιο και στο Ιράκ και τη Λιβύη, αλλά μόνο δημοκρατία δεν είχαμε. Σήμερα στον πόλεμο της Συρίας αποκρύπτονται τα γεωπολιτικά συμφέροντα.
Β) Ο δεύτερος κανόνας είναι η δαιμονοποίηση: Εδώ χρησιμοποιούνται τα θεαματικά «μιντιακά ψεύδη». Ο Μιλόσεβιτς, ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο Καντάφι, ο Μαδούρο και ο Άσαντ παρουσιάζονται ως στυγνοί δικτάτορες και χασάπηδες. Τότε είχαμε τα πυρηνικά όπλα ή τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ, που αποδείχθηκε ψέμα, μετά τα πυρηνικά του Ιράν, ακολούθως τα χημικά του Άσαντ. Ασύστολα ψεύδη, όπως η ιστορία με τα μωρά του Κουβέιτ, ή με τα δάκρυα της νεαρής ιρακινής ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου, που πολλά χρόνια αργότερα αποκαλύφθηκε πως ήταν η κόρη του πρέσβη του Κουβέιτ στις ΗΠΑ! Η δουλειά όμως είχε γίνει. Το κατασκευασμένο παραμύθι, αυτό που νομιμοποιούσε τον πόλεμο και δικαιολογούσε τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους αθώων στην παγκόσμια κοινή γνώμη, είχε κάνει τη δουλειά του.
Γ) Όχι Ιστορία: Ο κανόνας αυτός της μιντιακής «προπαγάνδας του πολέμου» αποσκοπεί στην απόκρυψη της ιστορίας της περιοχής. Αυτό καθιστά ακατανόητες τις τοπικές συγκρούσεις, οι οποίες γίνονται κατανοητές ανάλογα με το νόημα που τους δίνουν οι μεγάλες δυνάμεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το Κόσοβο παρουσιάζονταν σαν περιοχή στην οποία είχαν εισβάλει οι Σέρβοι! Το γεγονός, επίσης, ότι στη Λιβύη υπάρχουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο για τον έλεγχο των οποίων γίνονται όλα, εξηγεί τις εσωτερικές αντιθέσεις των δυτικών συμμάχων. Το ίδιο ισχύει και για τη Συρία.
Δ) Η οργάνωση της αμνησίας: Σύμφωνα μ’ αυτόν τον κανόνα πρέπει να αποφεύγεται κάθε σοβαρή υπενθύμιση προηγούμενων χειραγωγήσεων της κοινής γνώμης από μέσα μαζικής ενημέρωσης, που θα καθιστούσε δύσπιστη την κοινή γνώμη.
Συμπέρασμα: Μην πιστεύετε άκριτα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο εθνικιστικός παροξυσμός των Τούρκων είναι αποτέλεσμα της πλύσης εγκεφάλου από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης που είναι πλήρως χειραγωγημένα από το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν. Κάθε αντίθετη δημοκρατική φωνή συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, φιμώνεται, εξαφανίζεται. Ο Σύρος δημοσιογράφος Ζιντάν Ζάνκλο που εργάζεται για τον σαουδαραβικό τηλεοπτικό σταθμό Al-Arabiya συνελήφθη την προηγούμενη εβδομάδα. Σήμερα 40 πάνοπλοι Τούρκοι αστυνομικοί εισέβαλλαν στο σπίτι της βραβευμένης Κούρδισσας δημοσιογράφου και ακτιβίστριας, Nurcan Baysal, στο Ντιγιάρμπακιρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας, εξαιτίας των αναρτήσεων της στα social media, στις οποίες ασκούσε κριτική στην τουρκική εισβολή στη βορειοανατολική Συρία.
Και η δημοκρατική Δύση σιωπά εκκωφαντικά. Γιατί τα λεφτά είναι πολλά… Άρη!
* Στη φωτογραφία η Nurcan Baysal
http://artinews.gr
