Αν δεν ήταν τόσο σοβαρά τα πράγματα , η κυβέρνηση, και ο πρωθυπουργός προσωπικά, είναι μόνο για γέλια.
Έχουμε την δολοφονία ενός νέου παιδιού από τις ορδές των φασιστών οπαδών από την Κροατία, που κατάφεραν και διέσχισαν ανενόχλητοι όλη την ελληνική επικράτεια, αποδεικνύοντας με τον πιο τραγικό τρόπο την πλήρη ανικανότητά του δεξιού επιτελικού κράτους.
Έχουμε την εξαφάνιση επί ημερών του πρωθυπουργού και την πλήρη κάλυψη του από τα ΜΜΕ με μοναδικό στόχο να μην χαλάσει το προφίλ του.
Έχουμε την πλήρη πολιτική κάλυψη των πολιτικά υπεύθυνων για την τραγωδία που ζήσαμε.
Έχουμε το επικοινωνιακό σόου της σύσκεψης του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ και τους Προέδρους των τεσσάρων μεγάλων ΠΑΕ της χώρας με θέμα την βία στα γήπεδα όπου δεν ακούστηκε τίποτα ουσιαστικό από κανέναν. (Πως να γινόταν άλλωστε)
Έχουμε την εξαγγελία μέτρων από τον Πρωθυπουργό που δεν ακουμπάνε στην ουσία του προβλήματος. Μέτρα που έχουν ξανά εξαγγελθεί, μη εφαρμόσιμα και αναποτελεσματικά.
Ο πρωθυπουργός όμως δεν είπε τίποτα για τις οργανωμένες φασιστικές, παραβατικές ομάδες που δρουν μέσα στους οργανωμένους φιλάθλους.
Δεν είπε τίποτα για «οργανωμένους στρατούς» στην υπηρεσία των ιδιοκτήτων προέδρων.
Δεν είπε τίποτα για ουσιαστικά μέτρα (κυρίως) πρόληψης αλλά και αντιμετώπισης της βίας στα ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Και δεν είπε τίποτα γιατί δεν μπορεί και δεν θέλει να έρθει σε σύγκρουση με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα των μεγαλοιδιοκτητών των ΠΑΕ και με τον φόβο του πολιτικού κόστους από μια εν δυνάμει εκλογική πελατεία των οργανωμένων οπαδών.
Δυστυχώς όσο η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δεν έχει το σθένος και την επιθυμία να δει την οπαδική βία ως κοινωνικό πρόβλημα, σε όλες του τις διαστάσεις, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και επιχειρηματικές, θα αρέσκεται μετά από κάθε τραγικό γεγονός, μετά από κάθε γεγονός οπαδικής βίας, να εξαγγέλλει μέτρα για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους και το αποτέλεσμα να είναι για γέλια και δυστυχώς και για κλάματα.
