Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλεία, επείγει άμεσα να προστατευθεί η περιοχή από τις πλημμύρες, τις κατολισθήσεις και τη διάβρωση των εδαφών τους επόμενους μήνες. Παράλληλα να στηριχθεί το εισόδημα των κατοίκων για να παραμείνουν στον τόπο τους.
Αυτή είναι και η απαίτηση των κατοίκων και των τοπικών των κοινοτήτων της Καυκανιάς, του Χελιδονίου, του Κρυονερίου, του Δούκα, του Λάλα και της Νεμούτας Τις πληγείσες περιοχές επισκέφθηκε και συζήτησε με τους τοπικούς προέδρους και πολίτες κλιμάκιο της Αντίστασης Πολιτών Δυτικής Ελλάδας με τον επικεφαλής της παράταξης-περιφερειακό σύμβουλο Βασίλη Χατζηλάμπρου.
Τα άμεσα μέτρα που απαιτούνται είναι:
1.α. Έναρξη των αντιπλημμυρικών – αντιδιαβρωτικών έργων για τη συγκράτηση των εδαφών με κορμοδέματα – κορμοφράγματα εντός των ρεμάτων, πέραν των μεγάλων αντιπλημμυρικών που αφορούν στην συγκέντρωση υδάτινων όγκων στον Αλφειό από τους ποταμούς που καταλήγουν εκεί.
β.Στις γυμνές εκτάσεις μέσα στις στάχτες, σπορές με Ψυχάνθη και αγροστώδη που είναι κατάλληλα για τη συγκράτηση των εδαφών.
Αυτά τα έργα πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν με εποπτεία – μελέτη των δασολόγων και τις προδιαγραφές της διεύθυνση δασοτεχνικών και ορεινών υδρονομικών έργων της κεντρικής υπηρεσίας του υπουργείου περιβάλλοντος.
Αν υπάρξει ολιγωρία οι επερχόμενες πλημμύρες θα ολοκληρώσουν την καταστροφή.
2.Στήριξη του εισοδήματος των πληγέντων.
3.α.Άμεση χορήγηση ζωοτροφών στους κτηνοτρόφους.
β.Αποζημίωση παραγωγών ελαιόλαδου, για την καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων δένδρων.
γ.Αποζημίωση σύμφωνα με την παραγωγή και των αμπελιών κι άλλων δενδροκομικών ειδών, κατ’ έτος και για σειρά ετών αναλόγως της καταστροφής.
4. Αποζημίωση ρητινοσυλλεκτών – μελισσοκόμων – υλοτόμων.
5. Αναδασώσεις μόνο σε διπλοκαμένες εκτάσεις που δεν υπάρχουν δένδρα σπορείς.
6. Επανασχεδιασμός του μοντέλου δασοπυρόσβεσης. Οι πομπώδεις δηλώσεις του πρωθυπουργού, του υπουργού προστασίας του πολίτη και του υπευθύνου της πολιτικής προστασίας τον Μάιο, ότι είμαστε πιο έτοιμοι από κάθε άλλη φορά, σήμερα μόνο θυμό μπορούν να γεννούν μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές και τις συνακόλουθες συνέπειες.
Δεν μπορεί η κλιματική κρίση να είναι άλλοθι στις τεράστιες καταστροφές. Μπορούμε να αντιδράσουμε αλλάζοντας πολλά.
Μελέτες, πορίσματα κλπ υπάρχουν. Αναδεικνύεται για άλλη μια φορά και κραυγαλέα το πολιτικό ζήτημα. Γιατί δεν υιοθετούνται αλλαγές στον τρόπο προστασίας των δασών; Γιατί επιμένουν έξω κι ενάντια στις αρχές και τα δεδομένα της δασολογικής επιστήμης και των οδηγιών; Γιατί δεν χρηματοδοτείται η πρόληψη, αλλά προτιμάται η << κατασπατάληση>> για εργολαβίες στην κατάσβεση;
7. Συντήρηση δασόδρομων, αντιπυρικών ζωνών, αφαίρεση καύσιμης ύλης, υδατοδεξαμενές, σωστή διασπορά αυτοκινήτων για αντιμετώπιση κάθε φωτιάς στην έναρξη της. Πυκνό δίκτυο παρατηρητηρίων, διαχειριστικά μέτρα, αρδεύσεις, κλαδεύσεις, αξιοποίηση της βιομάζας από την υπόροφο βλάστηση, καθαρισμοί κ.α.
8. Δημιουργία προστατευτικών ζωνών 50 μέτρα γύρω από οικισμούς, κοινότητες κι εγκατάσταση υδατοδεξαμενών με αντλίες. Κάθε χρόνο καθαρισμό περιαστικών δασών σε βάθος 300 μέτρα. Υπάρχουν ακόμη πολλά που μπορούν να γίνουν, αν σοβαρά ασχοληθούμε με την πρόληψη και τη διαχείριση τους δάσους.
Τέλος, τα διάφορα σχέδια ανασυγκρότησης δεν μπορεί να είναι μια επανάληψη του<<ταμείου Μολυβιάτη>>.
Απαιτείται διαφορετικός αποτελεσματικός σχεδιασμός, με μεγάλη διαρκή χρηματοδότηση εντάσσοντας οργανικά την αυτοδιοίκηση α΄ και β´ βαθμού, τα τοπικά συμβούλια και τους ίδιους τους κατοίκους που για άλλη μια φορά καλούνται να ξεπεράσουν την απογοήτευση τους και να αγωνιστούν να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους και τον τόπο τους.