Στις δύο τελευταίες συζητήσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο Αγρινίου, για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο Αγρινίου, το διορισμένο μέλος της διοίκησης του από την συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κ. Σταύρος Καμένος και μέλος της δημοτικής παράταξης, που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ Αγρινίου στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, επέλεξε να τοποθετηθεί όχι με την ιδιότητα του εκπροσώπου της τοπικής κοινωνίας που φέρει, αλλά ως μέλος της διοίκησης του νοσοκομείου, για να αναδείξει την προσπάθεια που καταβάλει το νέο διοικητικό συμβούλιο, για να μην υποβαθμισθεί, όπως είπε, το μεγάλο υγειονομικό ίδρυμα της πόλης και του νομού.
- του LefT |
| red line
Εγώ και τον καταλαβαίνω και τον κατανοώ. Πράγματι είναι δύσκολο το έργο του. Όπως δύσκολο είναι και το έργο της συγκυβέρνησης που τον επέλεξε, εξ όσων αντιλαμβάνομαι με το φτωχό μου το μυαλό, σε ρόλο σκιώδους διοικητή του νοσοκομείου, για να παλέψει με το σαρκοβόρο τέρας του καπιταλισμού.
Με τον καρχαρία δηλαδή, που ανέβηκε πάνω στην ψαρόβαρκα της υγείας της πόλης, και καταβροχθίζει, όποιον ταλαιπωρημένο τολμήσει να ανέβει πάνω σ΄αυτή, για να γλυτώσει τον πνιγμό από τα κύματα της φουρτουνιασμένης θάλασσας των αγορών και των πιστωτών.. Ένας καρχαρίας που υπηρετεί εδώ και χρόνια τώρα το δόγμα: «Δεν πνίγηκες αλήτη!!!. Έλα τώρα να πεθάνεις»
Αγωνία… Μεγάλη αγωνία!!! Και προσπάθεια… Και επιτυχίες…
Να φανταστείτε… ο Σταύρος κατάφερε να πληρωθούν οι υπάρχοντες γιατροί και νοσηλευτές που είχαν απλήρωτοι κάτι μήνες. Το ότι αυτοί οι γιατροί, και το προσωπικό, δεν είναι ούτε οι μισοί, από όσους χρειάζονται, αυτό, όπως μας είπε ο Σταύρος, να μην το λέμε, για να μην υποβαθμίσουμε τη δομή…
Εγώ πάντως μόνο μία αξιόλογη “ΔΟΜΗ”, μπορώ να φέρω στο μυαλό μου: Την εγκυκλοπαίδεια “ΔΟΜΗ”, που μου είχε πάρει τη δεκαετία του 70 ο πατέρας μου μπας και μορφωθώ. Κι αυτή όμως τώρα, με την εξέλιξη που έχει υπάρξει, είμαι σίγουρος, πως ούτε η νέα σκόνη δεν την πλησιάζει.
Σε αποκλειστικότητα σήμερα και τιμώντας τον τεράστιο και μοναχικό αγώνα του κ. Καμμένου, σας παρουσιάζουμε ένα μικρό μέρος της μεγάλης του πάλης με το τέρας: «Μπράβο Σταύρο…. Μπίξ’τ…. Μπουνιά στου μάτ… »
