Ίσως αν του περνούσε απ’ το μυαλό, πως ένας λαός εξεγερμένος και μια γενική απεργία μπορούν να ρίξουν όχι μία αλλά όλες τις κυβερνήσεις, δεν θα έκανε πείσματα πολιτικού νηπίου ο πρώην Πρωθυπουργός και τώρα Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, με την αποχή του απ’ όλες τις ψηφοφορίες της Βουλής· πλην της υπόθεσης Κασιδιάρη, είπε. Αλλά που να σκεφτεί την πραγματική δύναμη του πολίτη; Αφού ακούει λαϊκό κίνημα και βγάζει έρπη.
Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος 
Ήταν (είναι) ολοφάνερο άλλωστε ότι τα διαπιστευτήρια που έδωσε στους “επαΐοντες” για να του εμπιστευτούν την Πρωθυπουργία ξανά το Σεπτέμβρη του 2015 ήταν ή καθήλωση του κινητοποιημένου λαϊκού στοιχείου.
Αλήθεια αν υπάρξει εθνικό πρόβλημα ή κάποιο συγκλονιστικό γεγονός για τη χώρα, θα μείνει απαθής, δε θα ψηφίσει;
Βέβαια κι οι σύγχρονες πολιτικές Αντουανέτες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ γιατί εξεπλάγησαν; Δεν τον προέτρεπαν να μη σεβαστεί το δημοψήφισμα του 2015 με το συντριπτικό ΟΧΙ του Ελληνικού λαού; Δεν πανηγύρισαν όταν υπέγραψε το τρίτο και φαρμακερό μνημόνιο, που μαζί του ψήφισαν στη βουλή, κόντρα στο 61,5% του Ελληνικού λαού; Τότε οι πολιτικοί θεσμοί κι οι συνταγματικές αρχές δεν έγιναν κουρελόχαρτα;
Ο φαρισαϊσμός ξεχειλίζει!!!
Οι τρεις μεγαλοΕΝΟΧΟΙ βρίσκονται στην ίδια μεριά της εγκληματικής πολιτικής ιστορίας!
Δυστυχώς για τη χώρα και τον Ελληνικό λαό!
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω!
