Ο έρωτας μάγος

Ο έρωτας μάγος

  • |
  • του Raul Gomez Jattin
    ———————————–

Έκλεψα μέρος του κορμιού και της ψυχής σου
Έβαλα μια παγίδα στις αναμνήσεις
που εκεί σε θυμάμαι Θυμάσαι αγάπη;

Ο ουρανός της νύχτας σχεδόν γαλάζιος φαίνεται
ανάμεσα στις βλεφαρίδες σου Δονούμενη νύχτα

Κάποτε πήγα μέχρι την ορεινή περιοχή σου
άρρωστος από μανιτάρια και λύπες πολύ θλιμμένες
Και μαγεύτηκα με την ψηλή και λιγερή μορφή σου
καλπάζοντας με ένα σύννεφο άλογο Τότε
ήρθες προς το απόγευμα από το Retiro de los Indios
με την άσπρη σου άμαξα κι εγώ με τα πόδια
στο δρόμο Σαν υπνοβάτης
Χαμογελάς από μακριά σαν να μασάς
την καρδιά μου ανάμεσα στα δόντια σου
Τα λόγια μου θάνατο αφαιρούν από τη ζωή σου
Ζεις σε τούτο το βιβλίο, αν και σε φοβάμαι
Αν και είπαμε μόλις δυο κουβέντες Όμως σ ‘αγαπώ
Τόσο όσο ποτέ Τόσο όσο μπορείς να φανταστείς
Στα δάκρυα σου είναι όλος ο τρόμος

Όπως σε έναν πίνακα του Ντε Κίρικο Ο Χρόνος
είναι φυλακισμένος ανάμεσα στα αντικείμενα και
οι άνθρωποι ονειρεύονται την αιωνιότητα
Τα φουγάρα είναι φαλλοί καπνίζοντες
που τρυπούν τον ουρανό Του Απόλυτου

Όπως σε ένα χρώμα του Μπόρχες Ο Χρόνος
βρίσκεται ανάμεσα στις λέξεις του Τυφλού
Οι άνθρωποι έχουν γνωρίσει μέσα από
το ασυνήθιστο την αιωνιότητα Το Σεξ
του Μπόρχες είναι άπειρο και στωικό

Στα δάκρυα σου είναι όλος
ο τρόμος στη νύχτα της μοναξιάς
και του θανάτου Στα λόγια σου είναι
το Πέρα Από την Αγάπη και του όνείρου της

 

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Ο Raoul Gomez Jattin (1945-1997), θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους ποιητές της Κολομβίας και του οποίου το έργο εμφανίζεται στις πλέον διακεκριμένες ανθολογίες.

Ο Gomez Jattin μελέτησε και εμβάθυνε, εκτός των άλλων, στον Ελληνικό πολιτισμό, και πάντα πίστευε ότι η βάση του δυτικού πολιτισμού ήταν η φιλοσοφία, η επιστήμη και οι τέχνες των Ελλήνων.

Μελετητές του έργου του υποστηρίζουν ότι όλος αυτός ο πόνος που ένιωσε μέχρι το τέλος της ζωής του, του δημιούργησε την φωτεινή μοναξιά που τον έφερε να διηγείται με τρόπο ποιητικό τις τρέλες του και να εξυμνεί ,επίσης, τους πόνους του και την μοναξιά του με λόγο εμποτισμένο με μια ραγισμένη ανθρωπιστική οργή απέναντι στην κοινωνία.