- του Γιώργου Ζιόβα
———————————–
Και πως θα εξαντλήσω τούτο που με πλημμυρίζει
δεν μου φτάνει μικρό μαγευτικό χωριό ν’ ανασάνω την άνοιξη
δεν μου φτάνει κόλπος γυναίκας ν’ αράξω
δουλιά με προοπτική
νομίζω οι εκρήξεις των στίχων για λίγο με γαληνεύουν
θα πρέπει ν’ αρχίσω να τρομοκρατώ τους φιλήσυχους
με άλλα μέσα.
Θαρρώ πως είμαι έτοιμος
για καθαρά αντικοινωνικές πράξεις
Από την ποιητική συλλογή “Στίχοι παρά πόδα”
Αθήνα 2005
