- του Μιχαήλ Κ. Παπαδόπουλου
——————–————————
«Όπως το δάκρυ έτσι έρχεται το ποίημα
μέσα από τις βαθιές χαραγματιές
του σώματος μου…»
«Αφήστε με να πω τι είναι ποίηση
αφήστε με να απαντήσω τι είναι ποίηση
κύριοι
ένα καντήλι που καίει αίμα
το αίμα μου…»
Στέφανος Μπεκατώρος
Ποίηση είναι
Το ηδονικό παιγνίδι των λέξεων
Που συνευρίσκονται στις ακρογιαλιές του ονείρου
Ποίηση είναι
Η αντίσταση του Λόγου
Στην τάξη της Λογικής
Το πήδημα του Αλόγου
Η εκσφενδόνιση του σπέρματος
Στο σώμα του φεγγαριού
Ποίηση είναι
Η έκρηξη μολότοφ
Στα μούτρα του Ορθολογισμού
Ποίηση είναι
Η Εμπειρίκειος στύση των λέξεων
Η συνουσία των Κυκλάδων
Στο κρεβάτι του Ελύτη
Ποίηση είναι
Η νικηφόρος ρομφαία της Επιθυμίας
Η γραφή
Η αφή η ραφή
Η παρθενο γ ραφή
Ενός σκισμένου κειμένου
Που αιμάσσει
Μετά το βιασμό που υπέστη
Από της κουκουβάγιας τη νυκτωδία
Η γραφή είναι αφή
Επ αφή
Και άρα επαφίεται
Εις τον ερωτισμόν του γράφοντος
***
Η ποίηση είναι μια χρονο πόνος διαδικασία
Και ως τέτοια δεν αποτελεί αναπτυξιακόν έργον
Η γραφή
Ως απόπειρα χειραγώγησης
Του πονοχρόνου
Και κάθε ποίημα
Ως κατ’ εξοχήν πονοχρονογράφημα
Και άθυρμα εγκλωβισμένο
Στον ιστό του πονοχρόνου
Η ποίηση είναι μια στύση ζωής που δεν ελέγχεται
***
Η ποίηση η σωμα το ποίηση με έκανε
Επι λεκτικό ηδονό λεξία.
***
Η ποίηση
Δεν είναι ανώδυνος
Αλλά φιλήδονος τοκετός
