- του Λευτέρη Τηλιγάδα
———————————–—
Τα χρόνια αλλάζουν ανένδοτα.
Κανείς δεν παραβρίσκεται εκεί,
για να αποκαλύψει τη συνομωσία
της διαρκούς παλίρροιας των εικόνων.
Οριοθετούμε επιτυχώς μόνο
την ανεπάρκεια των εύκολων πιστοποιήσεων
και των στοιχείων της ταυτότητας μας.
Τι βεβαιώνει πως υπάρχουμε;
Κάτι χαρτιά εύκολα πλαστογραφήσιμα,
υπογεγραμμένα από αγνώστους δημοτικούς υπαλλήλους
και αόρατους αστυνομικούς διευθυντές.
Αυτά ταυτοποιούν το όνομα μας,
το χρώμα των οφθαλμών,
τον τόπο της διαμονή μας,
την ιθαγένεια απαραιτήτως.
Τι μαρτυρά την παρουσία μας;
Κάτι συναισθήματα μόνο,
πλημμελώς διαθέσιμα
στις βιωματικές αποχρώσεις της μνήμης
των γνωστών και των φίλων…
Των εχθρών πρωτίστως.
Μαρτυρίες ανέξοδες και ανακριβείς,
βασισμένες στη ψευδομαρτυρία
των απόντων της ιδιωτείας μας.
=================
photo | Ο Πλαστογράφος Χαν βαν Μέεγκερεν
