Μια κομπανία απ’ το Αθαμάνιο έπαιζε το τραγούδι «Τζουμέρκα μου περήφανα, βουνά μου ξακουσμένα…» κι ακολουθούσε ο Αλέξης γελαστός και ευσταλής με το σινάφι του, έχοντας δεξιά του το γέρο-Αλέκο που κρατούσε ψηλά των φλάμπουρο των εργολάβων του έθνους – Φλαμπουράρης όνομα και πράμα- κι αριστερά του τη Θεανώ Φωτίου που κουβαλούσε στο κεφάλι της με μια τεράστια λαμαρίνα με γεμιστά κοινωνικής αλληλεγγύης.
Πιο πίσω ακολουθούσαν αλλαμπρατσέτα ο Δραγασάκης με τον Καρτερό και σχολίαζαν πικρά.
– Αγκάλιασε τους αναθεωρητές ο Αλέξης κι εμάς τους ορθόδοξους μας έκανε πέρα, είπε με πόνο ο Καρτερός.
– Και νάταν μόνο αυτοί, θα το καταπίναμε, μα πίσω ακολουθεί κι αυτός με την Ομπρέλα κι έδειξε τον Κοτσακά• κι ακολουθούν παραπίσω οι ΡΕΝΕδες, συμπλήρωσε.
Η πομπή πέρασε την αυλόπορτα της Γιάννας και η κομπανία παραμέρισε, αφήνοντας τον Αλέξη να προχωρήσει προς τα σκαλοπάτια του Καπιτωλίου Μελάθρου. Η Οικοδέσποινα βγήκε μ’ ενθουσιασμό κι αγκάλιασε τον Αλέξη και τον φίλησε, λεγοντάς του,
– Αλέξη μου, τι γλυκός παλίκαρος είσαι!
– Ναι, ναι είμαι πολύ γλυκός, αφού να φανταστείτε κι η Παπαρήγα με έλεγε κουραμπιέ, κυρία Αγγελοπούλου, είπε χαρούμενος ο Αλέξης.
– Είχε απόλυτο δίκιο η κυρία Παπαρήγα, συμφώνησε η Γιάννα.
– Τέλος πάντων, εμένα θέλω να με κρίνεται για την αταλάντευτη πολιτική μου, είπε ο Αλέξης προσπαθώντας ν’ αλλάξει θέμα.
– Α μάλιστα, είπε η Γιάννα καθώς ο Αλέξης προσπαθούσε να ξεφύγει απ’ την αγκαλιά της.
– Κυρία Αγγελοπούλου εμείς οι Τσιπραίοι είμαστε απ’ τα περήφανα Αθαμανικά όρη, όπου πατούσαμε τις απάτητες κορφές τους και σκίζαμε τα φιρμάνια του Σουλτάνου και του Αλή Πασά. Ακόμα κι Κατσαντώνης μας θαύμαζε τότε κι εμείς τον είχαμε μυήσει στη μνημονιακή αριστερά, είπε κορδωμένος ο Αλέξης.
– Φαντάζομαι σκίζατε τα φιρμάνια, όπως έσκισες και τα μνημόνια.
– Κυρία Αγγελοπούλου, έγινε ένα λάθος και μου το χτυπάτε; Η Ζωή Κωνσταντοπούλου για να με εκθέσει, αντί να μου δώσει το εν ισχύ μνημόνιο να το σκίσω, μου έδωσε την ομιλία του Βαρουφάκη και το μνημόνιο γλύτωσε κι ο Βαρουφάκης που έμεινε χωρίς ομιλία, μας μπουρδούκλωσε με τις ασάφειές του, εξήγησε ο Αλέξης.
-Αλήθεια Αλέξη μου;
-Λέω εγώ ποτέ ψέματα κυρία Αγγελοπούλου;
– Και το δημοψήφισμα γιατί το έκανες βρε παιδί μου.
– Τότε μάθαινα το κόλπο που λέγεται «στρίβειν δια του αρραβώνος» κυρία Αγγελοπούλου. Είχα πει στα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και στους βουλευτές που με λάτρευαν ότι θα κάνουμε κάθε προσπάθεια να χάσουμε το δημοψήφισμα. Είχα συνεννοηθεί γι αυτό και με τον Καραμανλή και με τους ΠΑΣΟΚους που με γλυκοκοίταζαν. Τους είχα πει ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, πρέπει να είναι και θα είναι ΝΑΙ. Δυστυχώς ο Ελληνικός λαός τρελάθηκε ντάλα καλοκαίρι και ψήφισε ΟΧΙ. Τέλος πάντων εγώ έκανα πως δεν κατάλαβα και θεώρησα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ως ΝΑΙ και ταυτόχρονα αποφάσισα να αλλάξουμε το λαό. Ο λαός εύκολα αλλάζει. Όμως το παράκανα με το άλλαγμα του λαού κι αυτός ξανατρελάθηκε ντάλα (άλλο)καλοκαίρι και ψήφισε τον Κούλη. Βέβαια τότε με το δημοψήφισμα, προς στιγμή, παραλίγο να σκάσει απ’ το κακό του ο φιλέλληνας Σόιμπλε, αλλά εγώ βγήκα κερδισμένος γιατί κατάφερα να κοροϊδέψω και τελικά να ξαποστείλω απ’ το κόμμα τους Λαφαζαναίους, τους μαοϊκούς και τους Τροσκιστές.
– Αυτοί οι μαοϊκοί τι είναι Αλέξη μου; Ρώτησε με πολιτική αφέλεια η Γιάννα.
– Δεν ξέρω ακριβώς, ο Βούτσης κι ο Φίλης δεν του χώνευαν πάντως κι έπρεπε και γι’ αυτούς να βρω τρόπο να τους διώξω, όπως με συμβούλεψε κι ο κυρ Αλέκος, απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Αλέξης.
– Ναι μα παιδί μου κι εσύ πιέστηκες πολύ, έρπη έβγαλες στο χειλάκι σου.
– Όντως κυρία Αγγελοπούλου πιέστηκα! Φανταστείτε ότι εγώ που δε φοράω γραβάτα ποτέ –δέστε πόσο σταθερός είμαι πολιτικά και ιδεολογικά-, αναγκάστηκα σε μια πολύωρη σύσκεψη να επιστρατεύω και το κόλπο του έρπη για να πίσω τους θεσμούς (για το καλό τους) να επιβαρύνουν την Ελλάδα με πολύ βαρύτερο μνημόνιο από εκείνο που αρχικά μου είχαν προτείνει.
– Αγόρι μου είσαι σατανικό πνεύμα, του είπε γεμάτη θαυμασμό η Γιάννα.
– Να φανταστείτε κύρια Αγγελοπούλου από εκείνη τη συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο και μετά μου είχαν τόση εμπιστοσύνη οι θεσμοί, οι μεγάλες δυνάμεις και το ΝΑΤΟ, που για ότι χρειαζόταν σε μένα απευθύνονταν. Είχα μάλιστα συνηθίσει να υπογράφω και μου άρεσε τόσο πολύ η υπογραφή μου, που συνέχεια υπέγραφα, υπέγραφα τα πάντα. Αρκεί να ήταν φανερή η εξυπηρέτηση των άλλων κι εγώ να είμαι Πρωθυπουργός. Και τον Κοτζιά γι’ αυτό τον απέλυσα από υπουργό εξωτερικών, για να υπογράψω εγώ όλα τα χαρτιά στις Πρέσπες για το Μακεδονικό. Υπήρξα ο μεγαλύτερος υπογραφέας, κι αυτή είναι η μεγάλη μου πολιτικοϊδεολογική διαφορά με το Σαμαρά που υπήρξε ο μεγαλύτερος αντιγραφέας, είπε με ύφος Ναπολέοντα ο Αλέξης.
– Εντάξει όλα αυτά, αλλά όλους αυτούς τι μου τους κουβάλησες, ρώτησε η Γιάννα βλέποντας το μεγάλο συρφετό.
– Είναι κόλπο κι αυτό, τους έχω χωρίσει τάχα σε τάσεις, για μπορώ να λέω στον Ελληνικό λαό πως εγώ κρατάω το ΣΥΡΙΖΑ ενωμένο, γιατί είμαι χαρισματικός, είπε στη Γιάννα χαμηλόφωνα και πονηρά ο Αλέξης.
– Σαν τον Ανδρέα; Είσαι κι εσύ τόσο χαρισματικός; Σε κυνηγάνε κι εσένα αεροσυνοδοί; Ρώτησε πονηρά η Γιάννα.
– Εγώ υπογράφω τα πάντα και τις πάντες, είμαι χαρισματικός παντός καιρού, απάντησε περήφανα και χαμογελαστά ο Αλέξης!
(…συνεχίζεται)
