Ο Γεώργιος Ράλλης, Πρωθυπουργός απ’ την άνοιξη του 1980, προκήρυξε εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές, για τη 18η Οκτωβρίου 1981, με τη συναίνεση του Κων/νου Καραμανλή –ήδη ΠτΔ. Ήταν 18 Σεπτέμβρη στα 1981, σα σήμερα καλή ώρα!
Θυμάμαι καλοθύμητα εκείνη την προεκλογική περίοδο που χαρακτηρίστηκε από κάποιες λεκτικές συγχύσεις που δημιουργούσε η αδυναμία του μετριοπαθούς κι απερχόμενου Πρωθυπουργού να προφέρει το ρ. Ιστορικές έμειναν κάποιες φράσεις από προεκλογικές ομιλίες του, «σας εθυγ..αμήσαμε … με τους Ευρωπαίους» ή και το «δε θέλω ου» (αποδοκιμασίες νεοδημοκρατών για τον Ανδρέα). Βέβαια υπήρχε και η Αβερωφική εσωκομματική υπονόμευση.
Σ’ εκείνη την προεκλογική περίοδο κυρίαρχη ήταν βέβαια η μορφή του Ανδρέα Παπανδρέου και έντονη η αίσθηση ότι το ΠΑΣΟΚ θα επικρατήσει. Πρωτοφανής και ο λαϊκός αντιδεξιός ενθουσιασμός. Η λέξη σοσιαλισμός είχε αρχίσει να ατονεί κι έδινε στη θέση της στη λέξη ΑΛΛΑΓΗ.
Μεγάλη αλλαγή το ΠΑΣΟΚ και το περίφημο «ραντεβού με την ιστορία» και τα περίφημα συνθήματα κι οι ατάκες του Ανδρέα «Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω», «Περήφανα νιάτα-τιμημένα γερατειά», «Μαζί θα προχωρήσουμε..» κ.ά.
Πραγματική αλλαγή το ΚΚΕ που είχε φορτώσει τα μέλη του με αβάσταχτο άγχος βάζοντας εκλογικό στόχο 17%, υποτίθεται για να πιάσει το όριο της Β’ κατανομής. Βέβαια ο Χαρίλαος ήξερε αν δεν έβαζε υψηλό εκλογικό στόχο, θα πάθαινε πανωλεθρία, όπως το ΚΚΕ εσωτ. Που δεν μπήκε στη Βουλή. Έτσι το περίπου 11% που έλαβε θεωρήθηκε τελικά επιτυχία.
Τότε ήταν που η ηγεσία του ΚΟΔΗΣΟ (Γιάγκος Πεσμαζόγλου, Βιργινία Τσουδερού κλπ)- απόσχιση από τη φυλλοροούσα ΕΔΗΚ του μπάρμπα Γιάννη Ζίγδη, στο επι δεξιότερον- μέσα στην αγωνία της να στρατολογήσει μέλη είχε επινοήσει τα φαιδρά συνθήματα “Μήπως είσαι ΚοΔηΣο και δεν το ξέρεις;” και “Είσαι φίλος, γίνε μέλος».
Κάποια στιγμή κι η αφεντιά μου 20ετής τότε φοιτητής στη Θεσσαλονίκη, πήγα στο χωριό μου (Φυτείες Ξηρομέρου) να γευτώ το Ξηρομερίτικο προεκλογικό κλίμα και βέβαια να ψηφίσω για πρώτη φορά. Κάθε βράδυ που συναντούσα κόσμο, γνωστούς, φίλους, συγγενείς, γείτονες. Σ’ όποιον είχα το θάρρος τον πείραζα ρωτώντας τον αινιγματικά,
– Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ;
Η διαπίστωσή μου ήταν πως οι περισσότεροι είχανε προσανατολιστεί προς το ΠΑΣΟΚ, παρ’ ότι η Ν.Δ. κρατούσε το βασικό όγκο των ψηφοφόρων της. Μια μικρή δύναμη είχε και το ΚΚΕ.
Εγώ όμως επέμενα να ρωτάω,
– Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ;
Παρ’ ότι που πολλοί ήξεραν πως είμαι αριστερός και όσοι δεν το ήξεραν το υποψιαζόταν, προβληματίζονταν που ρωτούσα «μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ»; Ένα απόγευμα με φώναξε ένας συγχωριανός και καλός γείτονας,
– Τι δ’λειά έις ισύ μι του ΚΟΥΔΗΣΟ; με ρώτησε γεμάτος αθωότητα.
– Νομίζω ότι θα είναι το πρώτο κόμμα, του απάντησα με σοβαρό τάχα ύφος.
– Του ΚΟΥΔΗΣΟ ιδώ δεν του ξέρ’ κανένας! με πληροφόρησε.
– Δεν κόβητι του ΠΑΣΟΚ, είπε αυτός που συγκάθονταν στο τραπέζι του στο καφενείο.
– Θα κάνουμε ένα ΓΚΑΛΟΠ, τους προκάλεσα.
– Ας κάνουμι, είπαν κι οι δυο τους.
Πήγα και στο διπλανό καφενείο και μίλησα σε κάποιους νέους και τους εξήγησα πως θα κάνουμε ένα ΓΚΑΛΟΠ για να γελάσουμε και τους απέσπασα την υπόσχεση να ψηφίσουν(στο γκάλοπ) ΚΟΔΗΣΟ, όμως να προσέξουν μην τους αντιληφθούν οι δύο ΠΑΣΟΚΟΙ. Έδωσα σε όλους χαρτάκια να γράψουν το κόμμα της προτίμησής τους και χρησιμοποιήσαμε για κάλπη ένα κουτί από που πήρα απ’ το απέναντι καφεκοπτείο. Ψηφίσαμε 11.
Τα αποτελέσματα του ΓΚΑΛΟΠ:
ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ. 8
ΠΑΣΟΚ 2
ΚΚΕ (μ-λ) 1
Οι δύο ΠΑΣΟΚΟΙ συννέφιασαν για λίγο και μουρμούριζαν κι αναρωτιούνταν μεταξύ τους,
– Λες να πάθουμι ζ’μια απ’ του ΚΟΥΔΗΣΟ; Έλεε ο ένας
– Τι ξερ’ς, έλεε ο άλλος. Απ’ ότ’ φαίνιτι μαναχά οι δυο μας είμαστι ΠΑΣΟΥΚτζήδις.
Η πλάκα όμως αποκαλύφτηκε σε λίγο και το σικέ ΓΚΑΛΟΠ έγινε το θέμα για το πολύ γέλιο της βραδιάς.
Για την ιστορία το ΚΟΔΗΣΟ στις εθνικές εκλογές εξαφανίστηκε (0,72%).
Το ΠΑΣΟΚ με 48,07% κατέλαβε 172 έδρες,
Η ΝΔ με 35,88% κατέλαβε 115 έδρες
Το ΚΚΕ με 10,94% 13 έδρες.
Σημείωση: Το σκορποχώρι της τότε ΕΔΗΚ, 43 χρόνια μετά, θυμίζει το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ με πιο απολίτικους όρους. Όχι πως και το ΠΑΣΟΚ έχει κάτι να πει (οι εκλογές του είναι ντόρος να κρύψει την πολιτική του γύμνια). Η εκτός του ΚΚΕ οργανώσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς αν δεν ομονοήσουν στα βασικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα και την κοινωνία, κινδυνεύουν να μπουν στις αναμνήσεις μας. Το ΚΚΕ χαίρεται μπροστά στον καθρέφτη του αδιαφορώντας για κάθε συμμαχία. Η ακροδεξιά κάθε έκφανσης βρίσκει έδαφος.
Η πολιτική αισιοδοξία για τον Έλληνα πολίτη παραμένει ζητούμενο!
Σχόλια (0)