Πάντα έτσι γίνεται. Πρωταθλήματα ολοκληρώνονται, μεσολαβούν τα διαστήματα της παύσης και κάποια μέρα έρχεται το πλήρωμα του χρόνου για την έναρξη των καινούριων. Το πρωτάθλημα της Super League 1 ξεκίνησε και όλοι θέλουν (και ελπίζουν συνάμα…) το ενδιαφέρον να εκτοξευθεί. Να υπάρξει μάχη μέχρι τέλους για τον τίτλο, στην οποία θα συμμετέχουν… πάνω από μία ομάδα… Τo ίδιο και για τη δεύτερη θέση, για την είσοδο στα play offs, και πάει λέγοντας. Να είναι οι μικρομεσαίες ομάδες εξίσου ανταγωνιστικές και «με διακριτή έφεση στις ζημιές» όπως πέρυσι.
Σε καμία περίπτωση, όμως, οι εξελίξεις που θα αρχίσουν να ρέουν με ξέφρενους ρυθμούς δεν πρέπει να «βυθίζουν στην άμμο της λήθης» κάθε τρωτό ή πρόβλημα που μετατρέπονται από παρόν σε παρελθόν… Η Lady Hope παρατηρεί πως δικαίως εδώ και καιρό η ποδοσφαιρική ΑΕΚ έχει πάντα σημαντικά και «καυτά» ζητήματα στο προσκήνιο της επικαιρότητάς της…
Κώστας Μαρούντας
Η Ένωση, πιστή με τις ιδιαιτερότητες της διαχρονικής της μενταλιτέ, «κατάφερε» να κάνει σίριαλ ακόμα και μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία της. Το πότε θα μπει τελικά στο νέο της γήπεδο στα «ιερά χώματα» της Νέας Φιλαδέλφειας για να δώσει τον πρώτο της επίσημο αγώνα, ακόμα και σήμερα δεν έχει φιξαριστεί. Για καιρό επικρατούσε μία αβεβαιότητα, αλλά και μία «επίσημη σιωπή», που ενίσχυαν μονάχα την αβεβαιότητα. Οι καλοπροαίρετοι ίδρωναν και έκαναν περίεργες σκέψεις, ενώ οι κακοπροαίρετοι (εντός και εκτός ΑΕΚ) έβρισκαν την ευκαιρία να ξιφουλκήσουν και να «ναρκοθετήσουν» το δημόσιο πεδίο…
Την Κυριακή που μας πέρασε αποσαφηνίστηκε με ανακοίνωση της ίδιας της «κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ πως τα δύο πρώτα εντός έδρας ματς της ομάδας του Αλμέιδα για το καινούριο πρωτάθλημα θα διεξαχθούν στη (γειτονική) Ριζούπολη. Ευλόγως «σηκώθηκε πολύ σκόνη» και σε μεγάλο μέρος των οπαδών της ΑΕΚ κυριάρχησαν η οργή και η απογοήτευση.
Σε κάθε τέτοια περίπτωση χρειάζεται περίσκεψη και καθαρό μυαλό. Ας φανταστούμε τι θα γινόταν αν η ΑΕΚ δεν έβγαζε φέτος το καλοκαίρι εισιτήρια διαρκείας που να αφορούσαν στη Νέα Φιλαδέλφεια… H ΠΑΕ ΑΕΚ διάλεξε έναν άλλο δρόμο για να αποφύγει όλα εκείνα που θα προκαλούσε μία τέτοια απόφαση… Υπολόγισε όλα τα δεδομένα, στάθμισε ρίσκα, κέρδη και ζημιές και προχώρησε στην έκδοση εισιτηρίων διαρκείας. Όχι για το ΟΑΚΑ, ούτε για τη Ριζούπολη ή το Σεραφείδειο…
Παρότι οι περισσότεροι Ενωσίτες στο σήμερα πιστεύουν πως ούτε η ίδια η διοικητική τάξη πραγμάτων του συλλόγου δεν θα μπορούσε να είναι σίγουρη πως θα ανταποκριθεί στα πιο αισιόδοξα χρονοδιαγράμματα (που διαχέονταν μεν ανεπισήμως, αλλά διαμόρφωναν «επίσημο κλίμα»). Γιατί το έκανε αυτό; «Κοροϊδεύει τον κόσμο της ΑΕΚ ο Μελισσανίδης;». Όχι, απλά προτιμήθηκε εκείνος ο δρόμος που θα είχε το μεγαλύτερο όφελος για την Ένωση (στο μυαλό των ανθρώπων που τη διοικούν, γιατί στην τελική αυτοί πάντα αποφασίζουν). Και αυτός, μάλλον, ήταν η σίγουρη είσπραξη του μεγάλου χρηματικού ποσού που θα έφερναν μέσα στο κατακαλόκαιρο οι πωλήσεις των καινούριων εισιτηρίων διαρκείας. Ειδικά αν ο αριθμός τους έφτανε στα σημερινά «δυσθεώρητα» για την εποχή μας (και το ελληνικό ποδόσφαιρο…) επίπεδα που κινούνται τα διαρκείας που έχει πουλήσει μέχρι στιγμής η ΠΑΕ ΑΕΚ…
Με τον τρόπο αυτό η επίσημη ΑΕΚ θα μπορούσε, λοιπόν, να διαθέτει απτά στα ταμεία της ένα αναμφίβολα υπολογίσιμο ποσό, με το οποίο θα είχε τη δέουσα άνεση στην (απαιτητική) μεταγραφική της κινητικότητα. Που θα ήταν η αρμόζουσα με τη συγκυρία ενός ξεκινήματος σε μία νέα έδρα… Έτσι, θα πλησίαζε πιο κοντά στο πραγματικό ζητούμενο που είναι η δημιουργία μίας ευδιάκριτα καλής ομάδας. Γιατί αν αυτό επιτευχθεί, και πιο εύπεπτη θα γίνει η όποια καθυστέρηση στην οριστική είσοδο στο νέο γήπεδο και κανένας δεν θα θυμάται ή δεν θα εστιάζει σε όλα τα άσχημα του παρελθόντος (που δεν τα λες και λίγα είναι η αλήθεια…).
Αν ο Πινέδα «τα βάζει ακόμα και από μακριά», αν ο Αραούχο «εθιστεί στους πανηγυρισμούς», αν ο Βίντα «οργανώνει την άμυνα, κόβει και μεταφέρει τη μπάλα μπροστά σωστά», αν «έρθει προς το τέλος των μεταγραφών και κανένας ακόμα παικταράς», αν σε κάθε αγώνα «στήνεται πάρτι στις κερκίδες», όλα τα άλλα θα μείνουν τόσο πίσω που όποιος τα αναφέρει θα (κινδυνεύει να) φαίνεται παράταιρος…
Ειδικά, αν η φετινή ΑΕΚ μάθει να νικάει γρήγορα, αλλά και να παίζει υπολογίσιμη και θελκτική μπάλα, η συζήτηση θα αφορά αποκλειστικά και μόνο στο αγωνιστικό. Έτσι, λειτουργούμε εδώ στην Ελλάδα και μεταξύ μας όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, αλλά δεν είμαστε άβγαλτοι… Άλλωστε, «τα πονηρά αρέσουν πολύ» στα μέρη μας… Ακόμα και τη σεζόν 2017-2018 κάποια πράγματα στην ΑΕΚ δεν λειτουργούσαν σωστά, αλλά η εικόνα της ομάδας του Χιμένεθ σε Ελλάδα και Ευρώπη διαμόρφωνε -από πολύ νωρίς χρονικά- την ατζέντα σύμφωνα «με τις δικές της επιθυμίες»…
Παρατηρώντας, λοιπόν, το ντόρο που έγινε και με τα διαρκείας στα τέλη Ιουνίου (ως προς τις τιμές τους) και με την πρόσφατη μετάθεση της επίσημης εισόδου της Ένωσης στη Νέα Φιλαδέλφεια για τον Οκτώβρη, η Lady Hope συνειδητοποίησε για άλλη μία φορά πως για κάθε ποδοσφαιρική ομάδα -που διαθέτει μεγάλο ποσοτικό εκτόπισμα σε ένα κοινωνικό σύνολο- απαιτούνται δύο βασικά πράγματα: η εύρυθμη λειτουργικότητα στο ποδοσφαιρικό κομμάτι και η ντόμπρα επικοινωνιακή διάθεση στο σύνολο των ζητημάτων που σχετίζονται με αυτήν.
Να μιλάς (συχνά και περιεκτικά, αλλά όχι φλύαρα και παραπλανητικά), να τα λες όπως είναι, να αναλύεις τα πραγματικά αίτια και να παρέχεις με σοβαρότητα προοπτική διεξόδου από κάθε αντιξοότητα. Τότε η απήχηση, η γενική στήριξη, αλλά και η ανοχή που θα εξασφαλίζεις στα προβλήματα και στα αναπόφευκτα λάθη, θα είναι μεγαλύτερες και πολύ πιο ουσιαστικές από αυτές που θα έχεις αν επιλέγεις τεχνάσματα ή αστήρικτες δικαιολογίες «φιλοδοξώντας να κερδίσεις χρόνο»… Η αλήθεια, όσο επώδυνη και αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως, πάντα αποδεικνύεται ο μεγαλύτερος σύμμαχος για όλους…
efsyn.gr/
