Οι Προτάσεις του Πανεπιστημίου Πάτρας για το Αγρίνιο δίνουν τη χαριστική βολή στην ανάπτυξη της πόλης. Απαιτείται παρέμβαση του πρωθυπουργού στην υποστήριξη της Περιφέρειας
Σύμφωνα με τις πρόσφατη ειδησεογραφία σχετικά με τη διαμόρφωση του νέου πανεπιστημιακού χάρτη της Ελλάδας, τα νήματα κινούνται προς τη χειρότερη κατεύθυνση για το μέλλον του Αγρινίου.
Τα αποτελέσματα της προ τριών μηνών συμφωνίας που υπήρχε μεταξύ του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδος κ. Φαρμάκη Νεκτάριο με του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών Κ. Μπούρα Χρήστου για ένα πολυκεντρικό περιφερειακό πανεπιστήμιο φαίνεται να μην ήταν αυτά που θα ανέμενε ακόμη και ο τελευταίος δημότης της πόλης μας και να επαναφέρει πιεστικά το αίτημα για επανίδρυση του Πανεπιστημίου Δ. Ελλάδας αφού η μνημονιακή εποχή παρήλθε και είναι δυνατή με δυναμική κινητοποίηση η επανίδρυση του.. Και αυτό γιατί σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, οι προθέσεις αλλά και οι μέχρι τώρα κινήσεις των πρυτανικών αρχών του Πανεπιστημίου Πάτρας είναι η μείωση των Πανεπιστημιακών Τμημάτων του Αγρινίου σε μόλις δύο.
(link συνάντησης μεταξύ Περιφερειάρχη και Πρύτανη
https://dytikanea.gr/n-farmakis-topiki-aytodioikisi-panepistimio-mia-schesi-win/)
Να υπενθυμίσουμε ότι αυτή τη στιγμή λειτουργούν στην πόλη του Αγρινίου το τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας (ΙΑ) του οποίου η κυρίαρχη τάση επιθυμεί τη μετακίνηση του στη Πάτρα με δυο έτη του καταργημένου Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών (ΔΠΠΝΤ) για το οποίο οι φοιτητές και απόφοιτοι δεν έχουν σταματήσει να κινητοποιούνται για την επανίδρυσή του και με τα δύο πρώτα έτη του ΙΑ που διαδέχθηκε το ΔΠΠΝΤ, το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων (ΔΕΑΠΤ), οι Μηχανικοί Περιβάλλοντος (Μ.Χ) και δύο έτη του Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων (Ε.Τ.Τ).
Άρα υπάρχουν συνολικά 4 Τμήματα και επιδιώκεται μείωση τους σε 2 Τμήματα.
Ας ρίξουμε μια ματιά τι συμβαίνει στις υπόλοιπες πόλεις τις Ελλάδος και ας συγκρίνουμε την αναλογίας Πληθυσμός – Πανεπιστημιακά Τμήματα σε σχέση με τα 2 Τμήματα ανά 100.000 κατοίκους της πόλης του Αγρινίου.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΛΗΣ
Πόλη |
Τμήματα |
Πληθυσμός* |
Βαθμός** |
Κοζάνη |
9 |
40 |
10 |
Ρέθυμνο |
10 |
50 |
9 |
Κομοτηνή |
9 |
50 |
8 |
Ιωάννινα |
20 |
120 |
7 |
Πάτρα |
28 |
200 |
6 |
Σέρρες |
8 |
60 |
6 |
Καλαμάτα |
8 |
70 |
5 |
Βόλος |
14 |
140 |
5 |
Ηράκλειο |
17 |
185 |
4 |
Τρίπολη |
4 |
45 |
4 |
Λαμία |
5 |
60 |
4 |
Αγρίνιο |
2 |
100 |
1 |
1. * Σε χιλιάδες
2. ** Προκύπτει από το ποσοστό Τμημάτων/Πληθυσμού και κανονικοποίηση με άριστα το 10 (Κοζάνη)
Από τους υπολογισμούς μας από το παραπάνω πίνακα, προκύπτει ότι με άριστα το 10 (Κοζάνη), το Ηράκλειο, με την αρωγή του πρώην Υφυπουργού κ. Διγαλάκη έχει 4, η Πάτρα συγκεντρώνει 6, η Καλαμάτα πατρίδα του νυν πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Μπούρα συγκεντρώνει 5, ο Βόλος ο οποίος πήρε δώρο από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ένα τμήμα πολιτισμού ενώ αφαιρέθηκε το ΔΠΠΝΤ από το Αγρίνιο συγκεντρώνει σχεδόν 5 και τα Ιωάννινα συγκεντρώνουν 7. Η καταστροφική διαπίστωση αφορά το Αγρίνιο, με 2 μόνο τμήματα συγκεντρώνει 1. Ένα στα δέκα. Να το μηδέν στο πηλίκο.
Το θλιβερό είναι ότι υπάρχουν δύο αναγνώσεις αυτού του ατιμωτικού αποτελέσματος για το Αγρίνιο. Δηλαδή, ότι η πόλη παίρνει ότι αξίζουν οι πολιτικοί της και ότι η Πάτρα αλωνίζει σε βάρος του Αγρινίου. Δεν ήταν αυτή όμως η προοπτική με τη κατάργηση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας. Απόδειξη ότι η έδρα της Κοσμητείας Οικονομίας Διοίκησης ορίστηκε στο Αγρίνιο σαν αντάλλαγμα για τη κατάργηση του 2013, για τα μάτια του κόσμου.
Η ύπαρξη πανεπιστημιούπολης και πανεπιστημιακής κοινότητας σε μια περιοχή αποτελεί εξαιρετικά σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη και αναβάθμισή της σε βιοτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Δυστυχώς για την περίπτωση της πόλη του Αγρινίου παρατηρείται μια σταδιακή μείωση των Τμημάτων με καταργήσεις ή μεταφορές Τμημάτων στην Πάτρα η οποία αυτή τη στιγμή φιλοξενεί 28 Τμήματα. Έχουμε λοιπόν τα παρακάτω:
· το 1996 την μεταφορά της Οικονομικής Σχολής στην Πάτρα,
· το 2013 την κατάργηση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος,
· το 2019 την κατάργηση του πρωτοποριακού και άριστα αξιολογημένου Τμήματος Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών
Για το άμεσο μέλλον, με απόφαση που θα βγει σύντομα για τα πανεπιστήμια, επιχειρείται παρασκηνιακά
· η μεταφορά του Τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας στην Πάτρα
· η μεταφορά του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων Τροφίμων (ΔΕΑΠΤ) στην Πάτρα ενώ καθηγητές και φοιτητές διαφωνούν με το ενδεχόμενο μιας τέτοιας απόφασης
Για την υποστήριξη της αποδόμησης των τμημάτων του Αγρινίου, εκφράζονται διάφορες απόψεις με ποσοτικό επικάλυμμα οι οποίες είναι αβάσιμες δικαιολογίες.
Ένα παράδειγμα είναι πως υπάρχει διαρροή φοιτητών του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας από το Αγρίνιο σε ποσοστό 30% λόγω των πολλών μεταγραφών. Αυτό το ποσοστό δεν ίσχυε επί ΔΠΠΝΤ και το ΙΑ έχει και πιο πολλούς φοιτητές άλλωστε. Για να καταλάβουμε, μεθοδεύει η πρυτανική αρχή του Πανεπιστημίου Πατρών επί τρία χρόνια τη κατάργηση του ΔΠΠΝΤ, το καταργεί και το αποδομεί για δύο ακόμη χρόνια (αφού τρέχει ακόμη το πρόγραμμα του) το πετάει κυριολεκτικά στο βυθό της εσωστρέφειας δημιουργώντας ένα εύθραυστο ΙΑ με 2 καθηγητές μόνο με συναφές αντικείμενο εξαχρειώνοντας τους υπολοίπους για να έλθει να ζητήσει και τα ρέστα ότι τάχα υπάρχουν πολλές μεταγραφές. Δεν είναι ο φταίχτης για αυτό οι ίδιες οι πρυτανικές αρχές και το χάος το οποίο δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια;
Άλλη αβάσιμη δικαιολογία είναι το παράπονο ότι οι σχολές δεν μπορούν να λειτουργούν σε διαφορετικούς νομούς και με αποστάσεις απαγορευτικές για την ακαδημαϊκή συνοχή. Αν συμβαίνει αυτό γιατί δεν κλείνει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Επομένως και αυτό το επιχείρημα είναι λανθασμένο ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι το Αγρίνιο δεν είχε ποτέ τη δικιά του σχολή. Ευκαιρία λοιπόν να τη κάνει.
Να επισημάνουμε σε αυτό το σημείο ότι το Αγρίνιο εκτός του ότι είναι μια από τις 10 μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδος, φιλοξενεί το μισό πληθυσμό του μεγαλύτερου νομού της Ελλάδος. Οπότε οι δημότες του δια των ψήφων τους έχουν την δυναμική
I. να επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών
II. να ορίζουν ποιος είναι άξιος να τους αντιπροσωπεύει στη Βουλή ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του τόπου τους.
Τελικά όμως από την ανάλυση μας προκύπτει ότι η εκλογική επιρροή δεν αρκεί όταν το πολιτικό δυναμικό δεν είναι υπόλογο στη καταστροφή μιας πόλης όπως το Αγρίνιο και ενός νομού της Αιτωλοακαρνανίας. Απαιτείται δυναμική κινητοποίηση είτε για την ανάπτυξη ΄δεύτερης σχολής στο Αγρίνιο με έδρα το Αγρίνιο στην οποία θα ενταχθεί το επανιδρυθέν ΔΠΠΝΤ και πιθανώς ένα τμήμα του ΔΕΑΠΤ, είτε για τη δημιουργία Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας. Πιστεύουμε ότι οι ειδικοί γνωρίζουν πως αυτό είναι εφικτό και δεν απομένει πως η τοπική κοινωνία να αναπτύξει συνέργειες με αυτούς για να το απαιτήσει δυναμικά από το Πρωθυπουργό για να γίνει πρόβλεψη άμεσα με το νέο νόμο του Απριλίου από το Υπουργείο Παιδείας.
Είναι κρίμα ότι μια επανάσταση για τη χώρα μας από το 1990, δηλαδή, η περιφερειακή ανάπτυξη με βάση την ανάπτυξη της πανεπιστημιούπολης όπως στο Αγρίνιο ανατρέπεται τελείως με βάση δικαιολογίες όπως το μνημόνιο, την ανάγκη τμήματος Ιστορίας στη Πάτρα, την έλλειψη χρημάτων από το Πανεπιστήμιο Πατρών επειδή φορτώθηκε τα ΤΕΙ της Πάτρα. Πρέπει να αναρωτηθούμε, γιατί όλες μα όλες οι δικαιολογίες αποδυναμώνουν το Αγρίνιο και ενισχύουν τη Πάτρα. Είναι απλά απαράδεκτο, στάχτη στη περηφάνεια του Αγρινίου, που γνωρίζουμε ότι εμείς ως φοιτητές του το υποστηρίξαμε. Με τη κατάργηση του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας το 2013 στη βάση του οποίου το Αγρίνιο θα μπορούσε να διεκδικήσει περισσότερα τμήματα και να φτάσει τα επίπεδα της Καλαμάτας και της Πάτρας, δόθηκε ένα ολέθριο πλήγμα στη πόλη που επαναλήφθηκε με τη κατάργηση του ΔΠΠΝΤ το 2019. Αντίθετα, η Πάτρα, η Καλαμάτα, ο Βόλος, το Ηράκλειο πήραν επιπλέον τμήματα. Γιατί το Αγρίνιο να πληρώσει τα σπασμένα για τα τμήματα ΤΕΙ που δέχτηκε το Πανεπιστήμιο Πατρών στη Πάτρα επι ΣΥΡΙΖΑ για πολιτικούς λόγους και τα προβλήματα τους; Δεν υπάρχει επιστροφή στην ανάπτυξη, όταν μια πανεπιστημιούπολη από τέσσερα τμήματα, δικό του πανεπιστήμιο και δική του δεξαμενή στελεχών στο Αγρίνιο προσδοκά να τα διπλασιάσει σε βάθος πενταετίας και αντί για αυτό να απομένει με δύο τμήματα και έδρα της Γεωπονικής σχολής μάλιστα το Μεσολόγγι. Επαναλαμβάνουμε, δεν υπάρχει επιστροφή. Ο κόσμος της πόλης οφείλει να κινητοποιηθεί και να διεκδικήσει για το Αγρίνιο όσα ισχύουν για τις άλλες πανεπιστημιουπόλεις.
Φοιτητές ΔΠΠΝΤ