Τα τελευταία χρόνια, η πολωνική αγορά οίνου µεγεθύνεται ετησίως µε ρυθµούς της τάξης του 5%. Μολονότι τα µεγαλύτερα µερίδια αγοράς συνεχίζουν να αντιστοιχούν στη µπίρα και τη βότκα, το κρασί αποτελεί την ταχύτερα αναπτυσσόµενη κατηγορία στην αγορά οινοπνευµατωδών. Η Γερµανία αποτελεί τη σηµαντικότερη χώρα προέλευσης εισαγόµενων κρασιών. Μολονότι τα κρασιά της Ανατολικής Ευρώπης (π.χ. Βουλγαρίας, Μολδαβίας, Γεωργίας) συνεχίζουν να έχουν δυναµική παρουσία, λόγω και της ανταγωνιστικής τιµής πώλησής τους (περίπου € 3 / µπουκάλι), στα ράφια των καταστηµάτων κυριαρχούν πλέον κρασιά από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική και τη Χιλή. Δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν μεγάλο μερίδιο της πολωνικής αγοράς τα ελληνικά κρασιά, που το 2015 η αξία των εξαγωγών τους ανήλθε στα 1.149.275 ευρώ.
Κατανάλωση και φόροι
Στην αγορά της Πολωνίας η κυριαρχία του ερυθρού οίνου δε φαίνεται να αµφισβητείται. Ωστόσο αυξάνεται σταδιακά το ενδιαφέρον των καταναλωτών για λευκά και ροζέ, ενώ οι αφρώδεις οίνοι παραµένουν σταθεροί σε ποσοστό της τάξης του 20% των συνολικών πωλήσεων οίνου.
Οι ποσότητες κρασιού που καταναλώνονται στην Πολωνία πωλούνται από τις αλλοδαπές εξαγωγικές επιχειρήσεις:
Απευθείας σε εισαγωγείς/διανοµείς που εφοδιάζουν supermarkets, εξειδικευµένα καταστήµατα (οινοπνευµατωδών ποτών) και µικρά καταστήµατα τροφίµων/ποτών. Πρόκειται για το κύριο κανάλι διανοµής
Μέσω µεσαζόντων σε εισαγωγείς/διανοµείς που εφοδιάζουν supermarkets, εξειδικευµένα καταστήµατα (οινοπνευµατωδών ποτών) και µικρά καταστήµατα τροφίµων/ποτών.
Απευθείας ή µέσω µεσαζόντων σε αλυσίδες supermarket.
Απευθείας ή µέσω µεσαζόντων σε εισαγωγείς/διανοµείς που εφοδιάζουν εστιατόρια, ξενοδοχεία, µπαρ κλπ.
Απευθείας σε χονδρεµπόρους (Cash & Carry τύπου Makro) που εφοδιάζουν εστιατόρια, ξενοδοχεία, µπαρ κλπ..
Στο κρασί, συµπεριλαµβανοµένων των αφρωδών οίνων, επιβάλλονται Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης (excise duty) της τάξης των 158,00 Ζλότυ / εκατόλιτρο και ΦΠΑ 23% (1 Ευρώ = 4,39 Ζλότυ).
Μολονότι η εγχώρια αγορά κρασιού είναι σχετικά νέα, ο ανταγωνισµός γίνεται ολοένα και πιο έντονος µε την πάροδο του χρόνου. Στην Πολωνία εισάγονται κρασιά από όλες σχεδόν τις οινοπαραγωγούς χώρες: Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ισπανία, Γερµανία, Χιλή, Πορτογαλία, Βουλγαρία, Μολδαβία, Αυστραλία, Ουγγαρία, Ν. Αφρική, Αργεντινή, Γεωργία, Ην. Βασίλειο, Κύπρος, Ελλάδα, Τσεχία, Ν. Ζηλανδία, Ολλανδία, Ισραήλ, Αυστρία, Ρουµανία, Ζιµπάµπουε, Ουρουγουάη, Βέλγιο, ΠΓ∆Μ, Βραζιλία κ.ά. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι εισάγονται κρασιά όχι µόνον απευθείας από τις χώρες παραγωγής αλλά και µέσω τρίτων χωρών.
Ελληνικά κρασιά
Μέσω µεγάλων εισαγωγέων διακινούνται κυρίως κρασιά των επιχειρήσεων Μπουτάρη, Τσάνταλη και Κουρτάκη. Ελληνικά κρασιά άλλων παραγωγών διακινούνται µέσω µικρότερων εισαγωγέων τοπικής εµβέλειας. Ιδιαίτερα δηµοφιλής, µεταξύ των εδώ διατιθέµενων ελληνικών οίνων, είναι ο «Ηµίγλυκος» (3 στις 5 πωλούµενες φιάλες ελληνικού κρασιού). Όπως δείχνουν τα στοιχεία της προηγούµενης ενότητας, στα ελληνικά κρασιά αντιστοιχεί µικρό µερίδιο των συνολικών πολωνικών εισαγωγών οίνου.
Σύμφωνα με το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) της ελληνικής πρεσβείας στην Βαρσοβία, η υστέρηση αποδίδεται, κυρίως, στους ακόλουθους παράγοντες:
Ανταγωνισµός: Ο ανταγωνισµός είναι ιδιαίτερα έντονος σε µια ανερχόµενη αγορά 38,5 εκ. κατοίκων, αφού, όπως προαναφέρθηκε, εισάγονται κρασιά από όλες σχεδόν τις οινοπαραγωγούς χώρες.
Τιµή: Η τελική τιµή πώλησης των ελληνικών κρασιών υπερβαίνει σηµαντικά τον µ.ό. των ανταγωνιστικών προϊόντων (το 85% της αγοράς λιανικής κινείται στην τιµή των 25 Ζλότυ).
Προβολή / Αναγνωρισιµότητα: Η σχετικά υψηλή τιµή πώλησης των ελληνικών κρασιών δε συνοδεύεται από αυξηµένη αναγνωρισιµότητα, η οποία θα δικαιολογούσε τη διαφορά στην τιµή. Οι Πολωνοί καταναλωτές θα ήταν ίσως διατεθειµένοι να προτιµήσουν το ακριβότερο ελληνικό προϊόν εάν η φήµη του ήταν εξίσου ελκυστική µε εκείνη του γαλλικού ή του ισπανικού. Το ελληνικό brand name γίνεται βεβαίως θετικά δεκτό στην εδώ αγορά, καθώς τη χώρα µας επισκέφθηκαν 750.000 Πολωνοί το 2015. Ωστόσο, ειδικά στο σκέλος του κρασιού, δεν υπάρχει ούτε η «αναγνωρισµένη υπεροχή» των γαλλικών κρασιών ούτε η έντονη και συστηµατική προβολή των ιταλικών και άλλων κρασιών, µέσω εκδηλώσεων, διαφηµίσεων και άλλων δράσεων.
Οµογένεια / Επιχειρήσεις: ∆εν υπάρχει ελληνική οµογένεια του µεγέθους άλλων χωρών (π.χ. Γερµανία), που θα µπορούσε να υποστηρίξει αποτελεσµατικά την αγορά ελληνικών κρασιών. ∆εν υφίσταται, επίσης, ελληνική αλυσίδα supermarket, µέσω της οποίας θα µπορούσαν να διακινηθούν ευκολότερα τα ελληνικά προϊόντα. Για λόγους σύγκρισης, αναφέρεται ότι η αλυσίδα BIEDRONKA (συµφερόντων Jeronimo Martins) έχει διευκολύνει κατά πολύ την είσοδο των πορτογαλικών προϊόντων στην εδώ αγορά. Μικρός είναι ο αριθµός των ελληνικών εστιατορίων (30-40) που θα µπορούσαν να απορροφήσουν ποσότητες ελληνικών κρασιών. ∆εν υφίστανται, τέλος, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων πολύ µικρής εµβέλειας, σηµεία λιανικής πώλησης αποκλειστικά ελληνικών προϊόντων.
Κατηγοριοποίηση: Μια συχνά εµφανιζόµενη πρακτική δυσκολία αφορά την ταξινόµηση ελληνικών ποικιλιών (π.χ. Αγιωργίτικο, Αθήρι, Μαλαγουζιά, Μοσχάτο, Ξυνόµαυρο κλπ.) σε γνωστές κατηγορίες µε τις οποίες είναι εξοικειωµένοι εισαγωγείς, πωλητές και καταναλωτές (Pinot Noir, Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah κλπ.). Η ταξινόµηση αυτή, αν και δεν είναι συµβατή µε την επιθυµητή εικόνα των διακριτών ελληνικών ποικιλιών, µπορεί να αποδειχθεί χρήσιµη, ιδίως στην περίπτωση της ένταξης των ελληνικών προϊόντων στα µενού εστιατορίων, δεδοµένης της συγκριτικά µειωµένης αναγνωρισιµότητας των ελληνικών κρασιών.
agrotypos.gr
