Το πρώτο Φεμινιστικό Φεστιβάλ στην Ελλάδα είναι γεγονός!

Το πρώτο Φεμινιστικό Φεστιβάλ στην Ελλάδα είναι γεγονός!

  • |

Η  Συνέλευση 8 Μάρτη οργανώνει το Φεμινιστικό Φεστιβάλ 2022, γιατί «[…] τώρα περισσότερο από ποτέ είναι η ώρα να βαθύνει ο διάλογος που έχει ανοίξει πλατιά στην κοινωνία για το σεξισμό και την έμφυλη ανισότητα και να οργανώσουμε τις δράσεις και παρεμβάσεις μας στους χώρους δουλειάς, τις σχολές, τα σχολεία και κάθε κοινωνικό χώρο».

Χρύσα Τσικαλουδάκη

Στις 11 κι 12 Ιου­νί­ου ο Κήπος του Συλ­λό­γου Ελ­λή­νων Αρ­χαιο­λό­γων θα ζω­ντα­νέ­ψει μέσα από πο­λι­τι­κές εκ­δη­λώ­σεις – συ­ζη­τή­σεις, workshops, εκ­θέ­σεις, μου­σι­κά και θε­α­τρι­κά δρώ­με­να.

Μετά από δύο χρό­νια παν­δη­μί­ας, πε­ρι­στο­λής της πο­λι­τι­κής δια­μαρ­τυ­ρί­ας και ψη­φια­κής «κα­νο­νι­κό­τη­τας», το πρώτο Φε­μι­νι­στι­κό Φε­στι­βάλ φι­λο­δο­ξεί να απο­τε­λέ­σει φυ­σι­κό χώρο συ­νά­ντη­σης, ορα­τό­τη­τας, κα­τα­γρα­φής εμπει­ριών, δια­μόρ­φω­σης διεκ­δι­κή­σε­ων, συλ­λο­γι­κής πο­λι­τι­κο­ποί­η­σης, κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης και ψυ­χα­γω­γί­ας.

Στη συν­θή­κη της παν­δη­μί­ας οι γυ­ναί­κες βρέ­θη­καν πολ­λα­πλά εγκλω­βι­σμέ­νες στην εν­δο­οι­κο­γε­νεια­κή βία, τη φτώ­χεια, την ανερ­γία, την απλή­ρω­τη οι­κια­κή ερ­γα­σία, την απου­σία κρα­τι­κής μέ­ρι­μνας και στή­ρι­ξης. Η έξαρ­ση της έμ­φυ­λης βίας όλων των βαθ­μών και των εκ­φάν­σε­ων (γυ­ναι­κο­κτο­νιών, βια­σμών, πα­ρε­νο­χλή­σε­ων, trafficking, “revenge porn”, κ.ά.) σφρά­γι­σε τον πε­ρα­σμέ­νο χρόνο και απέ­δει­ξε «[…] ότι ο σε­ξι­σμός απο­τε­λεί κα­νο­νι­κό­τη­τα στις έμ­φυ­λες σχέ­σεις ακόμη και στις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νί­ες της “πο­λι­τι­σμέ­νης Δύσης”», όπως ση­μειώ­νει η Συ­νέ­λευ­ση 8 Μάρτη στο Δελ­τίο Τύπου που εξέ­δω­σε για το Φε­στι­βάλ.

Όσο ορα­τές είναι, όμως, η επι­θέ­σεις που δέ­χο­νται τα δι­καιώ­μα­τα των γυ­ναι­κών και των έμ­φυ­λων μειο­νο­τή­των, τόσο ορατή είναι και η ανά­γκη ση­μα­ντι­κού τμή­μα­τος της κοι­νω­νί­ας να απα­ντή­σει σε αυτές. Με τα λόγια της Συ­νέ­λευ­σης: «Το συ­νε­χι­ζό­με­νο κί­νη­μα #metoo, οι με­γά­λες και ζω­ντα­νές αντι­σε­ξι­στι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις, η εδραί­ω­ση της  8ης Μάρτη ως ημέ­ρας φε­μι­νι­στι­κής απερ­γί­ας σε σπίτι και δου­λειά μαρ­τυ­ρούν την αυ­ξη­μέ­νη ορα­τό­τη­τα και την πε­ριο­ρι­σμέ­νη ανοχή που πλέον επι­δει­κνύ­ει η κοι­νω­νία στις έμ­φυ­λες δια­κρί­σεις». Είναι αυτή η αυ­ξη­μέ­νη κοι­νω­νι­κή ευαι­σθη­το­ποί­η­ση που συχνά υπο­χρε­ώ­νει ακόμη και συ­στη­μι­κές φωνές να ανα­δέ­χο­νται πτυ­χές του λόγου του φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος (π.χ. όρος γυ­ναι­κο­κτο­νία).

Θε­μα­τι­κές

Μέσα σε αυτό το πλαί­σιο, αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε το Φε­μι­νι­στι­κό Φε­στι­βάλ 2022 ως ευ­και­ρία να βα­θύ­νει η συ­ζή­τη­ση γύρω από την έμ­φυ­λη βία και τη γυ­ναι­κο­κτο­νία ως την πιο ακραία μορφή της. Με αφε­τη­ρία την κε­ντρι­κή διεκ­δί­κη­ση της νο­μι­κής κα­το­χύ­ρω­σης του όρου «γυ­ναι­κο­κτο­νία» μπο­ρού­με να ανα­ζη­τή­σου­με τα οφέλη και τα όρια μίας πα­ρέμ­βα­σης του νο­μο­θέ­τη και να συ­ζη­τή­σου­με πώς μπο­ρεί η πάλη ενά­ντια στην έμ­φυ­λη βία και το θε­σμι­κό σε­ξι­σμό να γίνει υπό­θε­ση όλων των αγω­νι­ζό­με­νων τμη­μά­των της κοι­νω­νί­ας (συλ­λο­γι­κο­τή­των, σω­μα­τεί­ων, φο­ρέ­ων, ατό­μων, κ.λ.π.).

Ταυ­τό­χρο­να, επι­διώ­κου­με μέσα από τις εκ­δη­λώ­σεις του Φε­μι­νι­στι­κού Φε­στι­βάλ να συ­να­ντη­θούν οι εμπει­ρί­ες και οι διεκ­δι­κή­σεις φε­μι­νι­στι­κού και ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος, σε μία συ­γκυ­ρία που ο σκλη­ρά νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρος νόμος Χα­τζη­δά­κη συν­θλί­βει θε­με­λιώ­δεις κα­τα­κτή­σεις για το σύ­νο­λο των ερ­γα­ζο­μέ­νων, αλλά και ει­δι­κό­τε­ρα επι­χει­ρεί επι­κίν­δυ­νες ανα­διαρ­θρώ­σεις για τις γυ­ναί­κες ερ­γα­ζό­με­νες. Όπως επι­ση­μαί­νει η Συ­νέ­λευ­ση 8 Μάρτη, «τη στιγ­μή που οι κα­ταγ­γε­λί­ες για κα­κο­ποι­η­τι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές σε χώ­ρους δου­λειάς είναι σχε­δόν αό­ρα­τες και οι αρ­μό­διες δομές ανύ­παρ­κτες, ο Νόμος Χα­τζη­δά­κη ανα­θέ­τει στην ερ­γο­δο­σία την πρό­λη­ψη και κα­τα­πο­λέ­μη­ση της έμ­φυ­λης βίας και πα­ρε­νό­χλη­σης. Συγ­χρό­νως, πα­γιώ­νει τη γυ­ναι­κεία ελα­στι­κή (τηλ)ερ­γα­σία χάριν της “εναρ­μό­νι­σης της επαγ­γελ­μα­τι­κής και οι­κο­γε­νεια­κής ζωής”». Τους προη­γού­με­νους μήνες έγι­ναν σο­βα­ρές προ­σπά­θειες από γυ­ναί­κες συν­δι­κα­λί­στριες να ανα­δει­χθούν τα ζη­τή­μα­τα της έμ­φυ­λης βίας και πα­ρε­νό­χλη­σης στον κόσμο της δου­λειάς, να ορ­γα­νω­θούν αντι­στά­σεις και να ανα­βαθ­μι­στεί η συμ­βο­λή των σω­μα­τεί­ων στην προ­ώ­θη­ση των γυ­ναι­κεί­ων διεκ­δι­κή­σε­ων. Οι προ­σπά­θειες αυτές έχουν ήδη πα­ρά­ξει κά­ποια πρώτα απο­τε­λέ­σμα­τα που εκ­φρά­στη­καν στη φε­μι­νι­στι­κή απερ­γία της 8ης Μάρτη και θέ­λου­με να πλου­τί­σουν τη συ­ζή­τη­ση του Φε­μι­νι­στι­κού Φε­στι­βάλ 2022.

Την ίδια στιγ­μή, δε θα μπο­ρού­σε να μη μας απα­σχο­λεί ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πό­λε­μος που μαί­νε­ται στη γει­το­νία μας, σπέρ­νο­ντας το θά­να­το, την εξα­θλί­ω­ση και την προ­σφυ­γιά. Με τα λόγια της Συ­νέ­λευ­σης, «γνω­ρί­ζου­με ότι σε συν­θή­κες πο­λέ­μου και αν­θρω­πι­στι­κής κρί­σης, οι γυ­ναί­κες, ως πολ­λα­πλά κα­τα­πιε­ζό­με­νες, πλη­ρώ­νουν το δικό τους φόρο αί­μα­τος». Εμπνε­ό­μα­στε από την αντι­πο­λε­μι­κή πα­ρά­δο­ση του διε­θνούς φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος και επι­διώ­κου­με να ανοί­ξου­με διαύ­λους επι­κοι­νω­νί­ας και κοι­νού αγώνα με αγω­νί­στριες από όλο τον κόσμο που δί­νουν στις χώρες τους τη μάχη ενά­ντια στον πό­λε­μο, τον ιμπε­ρια­λι­σμό, το μι­λι­τα­ρι­σμό, τη φτώ­χεια, την ξε­νο­φο­βία. Η υπο­γρα­φή και δια­κί­νη­ση του Φε­μι­νι­στι­κού Αντι­πο­λε­μι­κού Μα­νι­φέ­στου από εκα­το­ντά­δες φε­μι­νί­στριες από δια­φο­ρε­τι­κές χώρες του κό­σμου απο­τε­λεί πο­λύ­τι­μη αφε­τη­ρία ενός δια­λό­γου στον οποίο το Φε­μι­νι­στι­κό Φε­στι­βάλ θέλει να συμ­βά­λει.

Δρώ­με­να

Από το Φε­στι­βάλ, φυ­σι­κά, δε θα μπο­ρού­σαν να λεί­πουν συ­ζη­τή­σεις και workshops για τα ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ+ δι­καιώ­μα­τα και διεκ­δι­κή­σεις, αλλά και βιω­μα­τι­κά ερ­γα­στή­ρια, βι­βλιο­πα­ρου­σιά­σεις, κυ­κλι­κές συ­ζη­τή­σεις για πολλά άλλα θέ­μα­τα.

Πέρα από τις πο­λύ­πλευ­ρες συ­ζη­τή­σεις και εκ­δη­λώ­σεις, το Φε­μι­νι­στι­κό Φε­στι­βάλ δε θα μπο­ρού­σε να μην πλαι­σιώ­νε­ται από ένα πλού­σιο πο­λι­τι­στι­κό πρό­γραμ­μα που θέλει να απο­τε­λέ­σει ένα αντι­πρό­ταγ­μα συλ­λο­γι­κής ψυ­χα­γω­γί­ας, με τις ανά­γκες των κα­τα­πιε­σμέ­νων και τις φωνές των γυ­ναι­κών στο επί­κε­ντρο: μου­σι­κές εκ­δη­λώ­σεις και συ­ναυ­λί­ες, stand-up comedy, θε­α­τρι­κό παι­χνί­δι, εκ­θέ­σεις, κ.ά.

Φι­λο­δο­ξώ­ντας να απο­τε­λέ­σει εστία συ­νά­ντη­σης, δια­λό­γου και αγώνα, μπαί­νου­με σε τρο­χιά προ­ε­τοι­μα­σί­ας του Φε­μι­νι­στι­κού Φε­στι­βάλ 2022 «για να απα­ντή­σου­με στη δυ­στο­πία του σε­ξι­σμού, του πο­λέ­μου, της κοι­νω­νι­κής αδι­κί­ας με συλ­λο­γι­κό­τη­τα, διεκ­δί­κη­ση, αλ­λη­λεγ­γύη!».

//rproject.gr