Γιορτάζουµε, συζητάµε, παλεύουµε φεµινιστικά γιατί ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ

Το φεµινιστικό φεστιβάλ που οργανώνει η Συνέλευση 8 Μάρτη επιστρέφει, στις 16 και 17 Σεπτεµβρίου στον κήπο του ΣΕΑ (Συλλόγος Ελλήνων Αρχαιολόγων) για δεύτερη χρονιά.

Ο εν­θου­σια­σµός µε τον οποίο αγκα­λιά­στη­κε από εκα­το­ντά­δες συ­µµε­τέ­χου­σες και συ­µµε­τέ­χο­ντες πέρσι αλλά και η ανά­γκη να ξα­να­συ­να­ντη­θού­µε για να γιορ­τά­σου­µε, να συ­ζη­τή­σου­µε και να ορ­γα­νω­θού­µε µας οδή­γη­σε στην από­φα­ση για την διορ­γά­νω­ση αυτού του δεύ­τε­ρου φε­στι­βάλ, µε την προ­σµο­νή ότι και η ίδια η δια­δι­κα­σία ορ­γά­νω­σής του θα απο­τε­λέ­σει έναν χώρο συ­νά­ντη­σης, αγώνα, χαράς και αλ­λη­λεγ­γύ­ης.

Κατερίνα Σεργίδου

Σε ποια συ­γκυ­ρία;

Μέσα σε αυτόν τον ένα χρόνο που πέ­ρα­σε από την διε­ξα­γω­γή του προη­γού­µε­νου φε­µι­νι­στι­κού φε­στι­βάλ, οι επι­θέ­σεις στις γυ­ναί­κες και τα λο­ατ­κι υπο­κεί­µε­να εντά­θη­καν. Τα σώ­µα­τά µας, οι επι­θυ­µί­ες µας, ο χρό­νος µας, η ερ­γα­σία µας,  απο­τε­λέ­σαν για άλλη µια φορά πεδίο µάχης και άσκη­σης σε­ξι­στι­κών, οµο­φο­βι­κών, νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων και ρα­τσι­στι­κών πο­λι­τι­κών που σε κά­ποιες πε­ρι­πτώ­σεις έφτα­σαν και πάλι να γί­νο­νται δο­λο­φο­νι­κές. Από τις γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες, µέχρι το έγκλη­µα των Τε­µπών και από το ναυά­γιο της Πύλου µέχρι τα ερ­γα­τι­κά ατυ­χή­µα­τα, δεν υπάρ­χει κάτι που να µην µας θυ­µί­ζει ότι οι ζωές των γυ­ναι­κών, των φτω­χών, των λο­ατ­κι, των προ­σφυ­γισ­σών, µε­τρά­νε λι­γό­τε­ρο.

Υπήρ­ξαν όµως και άλλα πε­ρι­στα­τι­κά που µας εξόρ­γι­σαν. Το ακρο­δε­ξιό οµο­φο­βι­κό πα­ρα­λή­ρη­µα για τα αγό­ρια στο ντουζ, οι επι­θέ­σεις σε λο­ατ­κι άτοµα στο φε­τι­νό pride, οι δη­λώ­σεις για το πόσο κο­στο­βό­ρες είναι οι θε­ρα­πεί­ες των καρ­κι­νο­πα­θών τε­λευ­ταί­ου στα­δί­ου, η επί­θε­ση στις φε­µι­νι­στι­κές ιδέες µέσω των θε­µά­των στις πα­νελ­λή­νιες εξε­τά­σεις και πολλά ακόµα. Μικρά και µε­γα­λύ­τε­ρα πο­λι­τι­κά συ­µβά­ντα που υπεν­θυ­µί­ζουν ότι ο κα­πι­τα­λι­σµός και η πα­τριαρ­χία περ­νούν πάνω από τα σώ­µα­τά µας για να κυ­ριαρ­χή­σουν.

Ιδιαί­τε­ρα φέτος µε την εί­σο­δο πε­ρισ­σό­τε­ρων ακρο­δε­ξιών και φα­σι­στών στη βουλή αλλά και µε την ισχυ­ρο­ποί­η­ση της δε­ξιάς κυ­βέρ­νη­σης εί­µα­στε σί­γου­ρες ότι οι επι­θέ­σεις απέ­να­ντί µας  θα εντα­θούν. Τα ανα­πα­ρα­γω­γι­κά µας δι­καιώ­µα­τα θα βρε­θούν στο στό­χα­στρο και τα τε­λευ­ταία υπο­λεί­µµα­τα κοι­νω­νι­κών πα­ρο­χών θα εξα­φα­νι­στούν µε­τα­κυ­λί­ο­ντας σε µας και στα οι­κο­γε­νεια­κά δί­κτυα το βάρος της φρο­ντί­δας και της υπε­ρά­σπι­σής µας. Το γε­γο­νός που ίσως συ­µπυ­κνώ­νει το µέ­γε­θος της ιδε­ο­λο­γι­κής και υλι­κής επί­θε­σης που θα δε­χτού­µε το επό­µε­νο διά­στη­µα είναι η δη­µιουρ­γία Υπουρ­γεί­ου Οι­κο­γέ­νειας και Κοι­νω­νι­κής Συ­νο­χής καθώς και η κα­τάρ­γη­ση της Γε­νι­κής Γρα­µµα­τεί­ας Ισό­τη­τας. Με αυτόν τον τρόπο το κα­θή­κον της ανα­πα­ρα­γω­γής και η το­πο­θέ­τη­ση της οι­κο­γέ­νειας ως βα­σι­κού πυ­λώ­να στή­ρι­ξης του έθνους και του κα­πι­τα­λι­σµού θε­σµο­θε­τεί­ται σε ένα ανώ­τε­ρο επί­πε­δο.

Την χρό­νια που µας πέ­ρα­σε όµως δεν έλει­ψαν και οι αγώ­νες. Βρε­θή­κα­µε άλ­λο­τε εκα­το­ντά­δες, άλ­λο­τε χι­λιά­δες και µε­ρι­κές φορές εκα­το­µµύ­ρια άν­θρω­ποι στο δρόµο εκ­φρά­ζο­ντας την οδύνη, τον θυµό και την αντί­στα­σή µας. Η 8η Μάρτη φέτος εκτός από µέρα φε­µι­νι­στι­κής απερ­γί­ας, απο­τέ­λε­σε µια συ­γκλο­νι­στι­κή µέρα πα­νερ­γα­τι­κής απερ­γί­ας και παλ­λαϊ­κής δια­δή­λω­σης ενά­ντια στο έγκλη­µα των Τε­µπών. Σε µι­κρό­τε­ρα και µε­γα­λύ­τε­ρα γε­γο­νό­τα βρε­θή­κα­µε στους δρό­µους.

Τι φε­στι­βάλ θέ­λου­µε;

Έχο­ντας στο µυαλό µας όλα όσα ζή­σα­µε, όλα όσα µας εξορ­γί­ζουν, µας εµπνέ­ουν και µας κι­νη­το­ποιούν, όλα όσα τε­λι­κά αφο­ρούν τη ζωή µας έχου­µε ξε­κι­νή­σει την διορ­γά­νω­ση του Φε­µι­νι­στι­κού Φε­στι­βάλ το οποίο θα πε­ρι­λα­µβά­νει κε­ντρι­κές εκ­δη­λώ­σεις-συ­ζη­τή­σεις, ερ­γα­στή­ρια συ­ζή­τη­σης και δη­µιουρ­γί­ας, συ­ναυ­λί­ες και άλλα καλ­λι­τε­χνι­κά eventsό­πως standupcomedy, θε­α­τρι­κά δρώ­µε­να, εκ­θέ­σεις και πολλά άλλα.

Τρεις είναι οι βα­σι­κοί µας στό­χοι. Ο πρώ­τος είναι να συ­ζη­τή­σου­µε ποιον φε­µι­νι­σµό ή φε­µι­νι­σµούς χρεια­ζό­µα­στε σή­µε­ρα και συ­γκε­κρι­µέ­να ποια είναι τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά και οι πρα­κτι­κές αυτού του αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κού, ρι­ζο­σπα­στι­κού, τα­ξι­κού φε­µι­νι­σµού του 99% που µας εµπνέ­ει. Αυτή θα είναι µια από τις κε­ντρι­κές συ­ζη­τή­σεις που θέ­λου­µε να πρα­γµα­το­ποι­ή­σου­µε, ταυ­τό­χρο­να όµως ελ­πί­ζου­µε ότι θα δια­περ­νά όλες µας τις συ­ζη­τή­σεις και δρά­σεις.

Ένας δεύ­τε­ρος στό­χος είναι η συ­νά­ντη­σή µας µε άλλες φε­µι­νί­στριες, συ­ντρό­φισ­σες και ακτι­βί­στριες καθώς και µε γυ­ναί­κες, θη­λυ­κό­τη­τες και λο­άτ­κι άτοµα µε τα οποία γνω­ρι­ζό­µα­στε για πρώτη φορά προ­κει­µέ­νου να δυ­να­µώ­σου­µε τις φε­µι­νι­στι­κές µας συ­µµα­χί­ες.

Ο τρί­τος στό­χος είναι η πρό­τα­ση ενός φε­µι­νι­στι­κού πο­λι­τι­κού αντι­πα­ρα­δεί­γµα­τος, µιας άλλης πρό­τα­σης κουλ­τού­ρας δια­σκέ­δα­σης και συ­νύ­παρ­ξης. Από τις συ­ναυ­λί­ες, µέχρι την κου­ζί­να, τον παι­δό­το­πο και την συλ­λο­γι­κή ορ­γά­νω­ση του χώρου µας, θέ­λου­µε να φτιά­ξου­µε έναν χώρο συ­ντρο­φι­κό, ασφα­λή και όµορ­φο.

Για να προ­σεγ­γί­σου­µε αυ­τούς τους στό­χους, επι­θυ­µού­µε να δια­µορ­φώ­σου­µε τον χώρο του κήπου µε µια όσο το δυ­να­τόν πιο συλ­λο­γι­κή χω­ρο­τα­ξία προ­σπα­θώ­ντας να υπάρ­χει χώρος για φε­µι­νι­στι­κά βι­βλιο­πω­λεία και συ­ζή­τη­ση, χώρος παι­χνι­διού και αρά­γµα­τος, καλ­λι­τε­χνι­κές σκη­νές και χώροι πιο µι­κρών συ­ζη­τή­σε­ων αξιο­ποιώ­ντας και τους κλει­στούς χώ­ρους του ΣΕΑ.

Μια µατιά στο πρό­γρα­µµα

Αν και το ανα­λυ­τι­κό πρό­γρα­µµα του φε­στι­βάλ θα κυ­κλο­φο­ρή­σει τις επό­µε­νες εβδο­µά­δες πα­ρου­σιά­ζου­µε συ­νο­πτι­κά τις θε­µα­τι­κές µε τις οποί­ες έχου­µε την πρό­θε­ση να ασχο­λη­θού­µε.

• Στις κε­ντρι­κές εκ­δη­λώ­σεις εκτός από την συ­ζή­τη­ση για τον φε­µι­νι­σµό που θέ­λου­µε, συ­νε­χί­ζο­ντας την συ­ζή­τη­ση που ανοί­ξα­µε πέρσι, σκο­πεύ­ου­µε να διε­ρευ­νή­σου­µε πε­ραι­τέ­ρω την σχέση φε­µι­νι­σµού και τάξης. Σε µια από τις κε­ντρι­κές µας συ­ζη­τή­σεις θέ­λου­µε να ανοί­ξου­µε θέ­µα­τα που αφο­ρούν την θη­λυ­κο­ποί­η­ση της ερ­γα­σί­ας, την αντί­στα­ση στην έµφυ­λη βία στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας, την προ­στα­σία των πιο ευά­λω­των αό­ρα­των ερ­γα­ζό­µε­νων γυ­ναι­κών.

• Μια ακόµα κε­ντρι­κή συ­ζή­τη­ση αφορά τις έµφυ­λες διεκ­δι­κή­σεις σε δη­µο­τι­κό και το­πι­κό επί­πε­δο. Ποιες πο­λι­τι­κές και ποιες πό­λεις και γει­το­νιές χρεια­ζό­µα­στε για να κοι­νω­νι­κο­ποι­ή­σου­µε την φρο­ντί­δα και την κοι­νω­νι­κή ανα­πα­ρα­γω­γή; Πόσο οι τόποι κα­τοι­κί­ας µας απο­τε­λούν ασφα­λείς δη­µό­σιους χώ­ρους; Η συ­ζή­τη­ση αυτή εν όψει των  δη­µο­τι­κών εκλο­γών που θα πρα­γµα­το­ποι­η­θούν το φθι­νό­πω­ρο απο­κτά ακόµα πε­ρισ­σό­τε­ρο εν­δια­φέ­ρον.

• Στό­χος µας επί­σης είναι να συ­ζη­τή­σου­µε τη σχέση φε­µι­νι­σµού και λο­άτ­κι αγώ­νων και ει­δι­κό­τε­ρα να προ­σεγ­γί­σου­µε ζη­τή­µα­τα που αφο­ρούν την ορα­τό­τη­τα στην ερ­γα­σία για όλα τα λο­άτ­κι άτοµα.

Όσον αφορά τις συ­ναυ­λί­ες και τις stand up κω­µι­κούς θα υπάρ­ξει ανα­λυ­τι­κό­τε­ρη ανα­κοί­νω­ση. Η προ­σπά­θεια της Συ­νέ­λευ­σης 8 Μάρτη είναι να εξα­σφα­λί­σου­µε την συ­µµε­το­χή αρ­κε­τών γυ­ναι­κών και λο­ατ­κι καλ­λι­τε­χνών.

Τα πρώτα υλικά έχουν ήδη κυ­κλο­φο­ρή­σει ενώ ανα­µέ­νο­νται αρ­κε­τά βί­ντεο, συ­νε­ντεύ­ξεις και ανα­κοι­νώ­σεις τις επό­µε­νες βδο­µά­δες. Μεί­νε­τε συ­ντο­νι­σµέ­νες.

rproject.gr