Η φιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει καθαρά πλέον την (ακρο)δεξιά της δομή και ταυτότητα: αστυνομία στα πανεπιστήμια με αλόγιστη χρήση βίας, χημικών, προσαγωγές, συλλήψεις. Πρωτοστατούν ο υπουργός (Μη) Προστασίας του Πολίτη, η υπουργός Θρησκευμάτων, που θέλει να είναι και Παιδείας, η κυρία Κεραμέως.
Μια κυβέρνηση που καταπατά τους νόμους που η ίδια ψηφίζει και φέρεται εκδικητικά σε έναν απεργό πείνας, οδηγώντας τον στον θάνατο. Μια εξαπατημένη υπουργός Πολιτισμού που όχι μόνο δεν ντρέπεται να λέει ότι την εξαπάτησαν αλλά εξακολουθεί να παραμένει στη θέση της σαν να μη συνέβη κάτι σπουδαίο.
Γιώργος Σταματόπουλος
Ενας υπουργός που εξαπατάται είτε είναι ανεπαρκής είτε, με το συμπάθιο, ηλίθιος -δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι εξαπατήθηκε. Αυτήν την υπουργίνα τη στηρίζει η κυβέρνηση· δεν υφίσταται, λέει, λόγος να παραιτηθεί. Πότε δηλαδή συντρέχουν λόγοι για να απομακρυνθεί ένα κυβερνητικό στέλεχος από τα υπεύθυνα οπωσδήποτε καθήκοντά του;
Με απεριόριστο θράσος δε η κυρία αυτή, καθώς και οι υπεύθυνοι του υπουργείου Δικαιοσύνης βιάστηκαν να αποκαλέσουν τον έως πρότινος συνεργάτη της πρώτης επικίνδυνο και ένοχο, προτού καν η Δικαιοσύνη πάρει τον λόγο. Αψογη διαχείριση εξαιρετικών, κρίσιμων καταστάσεων. Τέτοιοι είναι οι αξιωματούχοι: μακριά από αυτούς πάσα ευθύνη -είναι γλυκιά η καρέκλα της εξουσίας, πανάθεμά τη. Για ποιο ήθος να μιλήσει κανείς, για ποια αξιοπρέπεια, για ποια ευθύνη και σεβασμό στους θεσμούς και την κοινωνία;
Η Δεξιά δεν μπορεί πλέον να εξαπατά τον ελληνικό λαό, όσο και να προσπαθεί να κρύψει τα πραγματικά της ενδύματα, όσο κι αν αερολογεί για φιλελευθερισμούς και αριστείες και κουραφέξαλα, όσα ρητορικά σχήματα κι αν εκτοξεύουν και όποια προσωπεία «δημοκρατικά» κι αν φορέσουν. Το μόνο που γνωρίζουν καλά είναι το πώς να διατηρούν ανέπαφες τις θέσεις τους και πώς να μετακυλίουν τις σοβαρές ευθύνες τους σε κατώτερους υπαλλήλους τους.
Κουραστικά είναι όλα αυτά, αλλά δεν γίνεται ελεύθερα να αλωνίζουν και να διαλαλούν κιόλας την ψεύτικη πραμάτεια τους και ταυτόχρονα να νομίζουν ότι είμαστε χάνοι [είμαστε;]. Εχουν βέβαια μαζί τους τα τηλεοπτικά κανάλια που δικαιολογούν άριστα τα ολισθήματά τους και τις α-νοησίες τους. Εχουν, μην ξεχνάμε, στις υπηρεσίες τους την κρατική ΕΡΤ, στην οποία υποδεικνύουν τι ειδήσεις θα προβάλλει κάθε φορά [εσαεί…] ώστε να καλύπτονται τα τραγικά κενά της κυβέρνησης.
Και ω του θαύματος υπάρχουν διορισμένα φιντάνια εκεί στην ΕΡΤ, παχυλά αμειβόμενα, που όμως είναι πρόβατα και δεν φέρνουν καμία αντίρρηση στις εντολές που δέχονται από την κυβέρνηση και με τη σειρά τους απευθύνονται σε άλλα πρόβατα, δηλαδή σε όλους εμάς, που μηνιαίως καταβάλλουμε τον οβολό μας για να πληρώνονται αδρά τα πρώτα πρόβατα [άλλο πρόβατα σε λειμώνες και άλλο πρόβατα σε κατσάβραχα].
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όσο μπορούν, μάλλον πρέπει να ξεχάσουν τις «ιδεολογικές» διαφορές τους και να ενώσουν τις προσπάθειές τους για την απομάκρυνση αυτών των ψευδεπίγραφων φιλελεύθερων, δημοκρατών τάχα [και άλλες ανοησίες]. Αυτά στη σφαίρα την ονειρική -αλλά και χωρίς φαντασία δεν γίνονται και σπουδαία πράγματα. Δεν τα βγάζεις εύκολα πέρα με πολιτικούς που εξαπατώνται αλλά δεν παραιτούνται. Δεν παλεύονται οι άνθρωποι.
w.efsyn.gr/
