Πρωτομαγιά 2021: Να ενώσουμε αντιστάσεις, διεκδικήσεις

Η κυβέρνηση της καταστολής, του αυταρχισμού και των εγκληματικών πολιτικών έχει αντίπαλο.

Και, δυ­στυ­χώς για εκεί­νη, δεν είναι κοι­νο­βου­λευ­τι­κός, που να αυ­το­πε­ριο­ρί­ζε­ται σε «έξυ­πνη» ανταλ­λα­γή ατά­κας και σε «εναλ­λα­κτι­κές» προ­τά­σεις που δεν θί­γουν τον πυ­ρή­να των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων επι­λο­γών του συ­στή­μα­τος.

Ο αντί­πα­λος πα­ρου­σιά­στη­κε στις γυ­ναι­κεί­ες δια­δη­λώ­σεις στις 8 Μάρτη, με τις φε­μι­νι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες και τα σω­μα­τεία.

Κατερίνα Γιαννούλια

Ο αντί­πα­λος εμ­φα­νί­στη­κε στη Νέα Σμύρ­νη, εκεί που η βαρ­βα­ρό­τη­τα της ελ­λη­νι­κής αστυ­νο­μί­ας πί­στευε ότι μπο­ρού­σε να κρυ­φτεί, αλλά η αγα­νά­κτη­ση ξε­χεί­λι­σε από άντρες, γυ­ναί­κες και παι­διά που ήθε­λαν να πά­ρουν ανάσα στην πλα­τεία τους.

Ο αντί­πα­λος με­τέ­τρε­ψε τις μειο­ψη­φι­κές δια­δη­λώ­σεις για το δί­καιο αί­τη­μα του απερ­γού πεί­νας, Δημ. Κου­φο­ντί­να, σε διευ­ρυ­μέ­νη αμ­φι­σβή­τη­ση του γε­νι­κευ­μέ­νου αυ­ταρ­χι­σμού και της κρα­τι­κής εκ­δι­κη­τι­κό­τη­τας, που χρη­σί­μευε ως μή­νυ­μα προς όλους για γε­νι­κό σιω­πη­τή­ριο μπρο­στά στις «βου­λές των αρ­χό­ντων».

Ο αντί­πα­λος πολ­λα­πλα­σιά­στη­κε σε κάθε πλα­τεία και κάθε γει­το­νιά, όπου κα­θέ­νας και κα­θε­μιά θε­ώ­ρη­σε «υπό­θε­σή του» αυτό που συ­νέ­βη στη Ν. Σμύρ­νη και θέ­λη­σε να ενώ­σει την αγα­νά­κτη­σή του και να εκ­φρά­σει την οργή του, το «ως εδώ»!

Ο αντί­πα­λος κα­τα­λα­βαί­νει εδώ και πολύ καιρό τις δο­λο­φο­νι­κές πο­λι­τι­κές της κυ­βέρ­νη­σης που αφή­νει τη δη­μό­σια υγεία και το ΕΣΥ, μαζί με την Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας στα χάλια που είχε από πριν και ένωσε τη φωνή του στο κά­λε­σμα της ΟΕΝΓΕ στο Σύ­νταγ­μα και πολ­λές άλλες φορές στις πύλες των νο­σο­κο­μεί­ων και στα Κέ­ντρα Υγεί­ας.

Ο αντί­πα­λος αντι­στέ­κε­ται στην υπο­βάθ­μι­ση του Δη­μο­σί­ου και την κο­ροϊ­δία του λαού για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων των λίγων και ζά­μπλου­των και αξιο­ποιεί κάθε ευ­και­ρία για να δεί­ξει ότι «κα­τα­λα­βαί­νει και απο­δο­κι­μά­ζει». Από τα σχο­λεία όπου κα­ταρ­ρέ­ει η μια προ­σπά­θεια της Κε­ρα­μέ­ως πίσω από την άλλη, με τη συ­ντρι­πτι­κή αποχή από τις e-εκλο­γές για υπη­ρε­σια­κά, μέχρι τη μα­ζι­κό­τα­τη αποχή από την «αξιο­λό­γη­ση» του δη­μό­σιου σχο­λεί­ου, μέχρι τα κλει­στά πα­νε­πι­στή­μια, που ακόμα και χωρίς συ­νε­λεύ­σεις, συμ­βαί­νουν μα­ζι­κές δια­δη­λώ­σεις ενά­ντια στην πα­νε­πι­στη­μια­κή αστυ­νο­μία και το νέο νόμο.

Ο αντί­πα­λος χλευά­ζει σε πάρκα, χώ­ρους δου­λειάς και στρι­μωγ­μέ­να κι επι­κίν­δυ­να λε­ω­φο­ρεία και τρένα, την κυ­βέρ­νη­ση, συ­νει­δη­το­ποιώ­ντας ότι η ζωή του δεν απο­τε­λεί κα­νε­νός εί­δους προ­τε­ραιό­τη­τα για τις δυ­νά­μεις που εκ­προ­σω­πούν το σύ­στη­μα, αφού δεν ενι­σχύ­ει τί­πο­τα δη­μό­σιο, για να «μην πάει χα­μέ­νο» στη μετά covid εποχή, μην υπο­λο­γί­ζο­ντας τους χι­λιά­δες θα­νά­τους αν­θρώ­πους των «κα­τω­τέ­ρων τά­ξε­ων».

Ο αντί­πα­λος αντι­με­τω­πί­ζε­ται από την κυ­βέρ­νη­ση ως αντί­πα­λος, κα­λεί­ται σε απο­λο­γία στον ει­σαγ­γε­λέα απει­λεί­ται, τι­μω­ρεί­ται ή απο­λύ­ε­ται, και βρί­σκε­ται στα σω­μα­τεία και τις ομο­σπον­δί­ες, στους συν­δι­κα­λι­στές και τις συν­δι­κα­λί­στριες της ΟΕΝΓΕ, της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ, της ΕΝΙΘ, στον ΕΥΑΓ­ΓΕ­ΛΙ­ΣΜΟ, τον Αγ. Σάββα.

Ο αντί­πα­λος είναι σε κάθε γει­το­νιά, σε κάθε πλα­τεία, σε κάθε ερ­γα­τι­κό χώρο, σε νο­σο­κο­μεία και σχο­λεία, σε θέ­α­τρα και στού­ντιο και σε κάθε ευ­και­ρία εκ­φρά­ζε­ται μα­ζι­κά και χωρίς ψευ­δαι­σθή­σεις, χωρίς να πε­ρι­μέ­νει τις εκλο­γές για να αλ­λά­ξει «δια­χει­ρι­στή».

Η κυ­βέρ­νη­ση έχει προ πολ­λού απο­κα­λύ­ψει τις άκαμ­πτες (;) προ­θέ­σεις της, χωρίς εν­δοια­σμούς και «ντρο­πές», κυ­νι­κά και θρα­σύ­τα­τα, αδί­στα­κτα κι εγκλη­μα­τώ­ντας, υπο­βοη­θού­με­νη από μια χλια­ρή και συ­στη­μι­κή αξιω­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση.

Η κυ­βέρ­νη­ση ετοι­μά­ζε­ται να φέρει προς ψή­φι­ση στη Βουλή κι άλλα αντερ­γα­τι­κά μέτρα, αντι­κοι­νω­νι­κές δια­τά­ξεις, αντι­δη­μο­κρα­τι­κές ρυθ­μί­σεις.

Η απο­κά­λυ­ψη των τα­ξι­κών επι­λο­γών και δε­σμεύ­σε­ων ενός πολύ με­γά­λου μέ­ρους του κοι­νο­βου­λευ­τι­κού κα­θε­στώ­τος και η ωμό­τη­τα στην αντι­με­τώ­πι­ση της υγειο­νο­μι­κής κι οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης, έχει απο­κα­λύ­ψει ένα δυ­να­μι­κό που υπήρ­χε και ξα­να­βγαί­νει, ένα δυ­να­μι­κό νέων αν­θρώ­πων που ανα­κα­λύ­πτει τη χρη­σι­μό­τη­τα των σω­μα­τεί­ων.

Βρε­θή­κα­με στους δρό­μους, τις πλα­τεί­ες, τις γει­το­νιές, στα πα­νεκ­παι­δευ­τι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια, τις παλ­λαϊ­κές συ­γκε­ντρώ­σεις για την υγεία, τις αντι­κα­τα­σταλ­τι­κές δια­δη­λώ­σεις, τους αγώ­νες ενά­ντια στο σε­ξι­σμό και το ρα­τσι­σμό, τις διεκ­δι­κή­σεις για «λεφτά για υγεία και παι­δεία-όχι για εξο­πλι­σμούς και αστυ­νο­μία».

Η αντι­πο­λί­τευ­ση των δρό­μων έχει εξα­φα­νί­σει κάθε νο­μι­μο­ποί­η­ση κα­τα­σταλ­τι­κών κι αυ­ταρ­χι­κών αντι­με­τω­πί­σε­ων ακόμα και υπό το πρί­σμα του φόβου της παν­δη­μί­ας και του τρό­μου των προ­στί­μων κι απα­γο­ρεύ­σε­ων.

Οι απερ­γί­ες και οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις που ετοι­μά­ζο­νται μπο­ρούν και πρέ­πει να ενο­ποι­ή­σουν αι­τή­μα­τα κι αντι­στά­σεις ολό­κλη­ρου του συν­δι­κα­λι­στι­κού/ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος, ενώ­νο­ντας κι­νη­μα­τι­κές αντι­δρά­σεις, εμ­φα­νί­ζο­ντας τον αντί­πα­λο σε πλήρη σύν­θε­ση και με­τα­το­πί­ζο­ντας το φόβο στην απέ­να­ντι τα­ξι­κή πλευ­ρά.

Η Πρω­το­μα­γιά μπο­ρεί και πρέ­πει να γίνει σταθ­μός ενο­ποί­η­σης των αντι­στά­σε­ων, κέ­ντρο αντε­πί­θε­σης.

To META έχει ήδη προ­τεί­νει ένα σχε­δια­σμό για να τι­μη­θεί η απερ­γία κι όχι η αργία. Η τρα­γι­κή πε­ρί­ο­δος που δια­νύ­ου­με, με ευ­θύ­νη όλων των μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων, δεν επι­τρέ­πει να αφή­σου­με τη με­τα­φο­ρά της Πρω­το­μα­γιάς (από το Μ. Σάβ­βα­το που πέ­φτει φέτος) στην πρω­το­βου­λία της κυ­βέρ­νη­σης.

Οι αγω­νι­στι­κές, λαϊ­κές αντι­δρά­σεις, με αξιο­ση­μεί­ω­τη μα­ζι­κό­τη­τα, από τις 8 Μάρτη και μετά, δεί­χνουν τη δυ­να­τό­τη­τα να προ­γραμ­μα­τι­στεί άμεσα μια ευ­ρεία κι­νη­μα­τι­κή σύ­σκε­ψη, με συν­δι­κα­λι­στι­κά/ερ­γα­τι­κά σχή­μα­τα και πρω­το­βου­λί­ες, αγω­νί­στριες κι αγω­νι­στές, φε­μι­νι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, δη­μο­τι­κές πα­ρα­τά­ξεις, ερ­γα­τι­κές λέ­σχες, το­πι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες (δομές αλ­λη­λεγ­γύ­ης, συ­νε­λεύ­σεις), η οποία θα απο­φα­σί­σει την ημε­ρο­μη­νία του αγω­νι­στι­κού εορ­τα­σμού της Πρω­το­μα­γιάς και θα την ορ­γα­νώ­σει, προ­τεί­νο­ντας σε σω­μα­τεία, ομο­σπον­δί­ες, Ερ­γα­τι­κά Κέ­ντρα, συν­δι­κά­τα, να κη­ρύ­ξουν απερ­για­κή δράση και συ­γκε­ντρώ­σεις. Για να προ­βλη­θούν αι­τή­μα­τα και αντι­στά­σεις, διεκ­δι­κή­σεις και τρό­ποι πάλης.

Οι τα­ξι­κές δυ­νά­μεις που θέ­λουν να βοη­θή­σουν σε αυτήν την κα­τεύ­θυν­ση, τις αμέ­σως επό­με­νες μέρες έχουν την ευ­και­ρία να συ­μπα­ρα­τα­χθούν, γιατί η πλευ­ρά μας, η ερ­γα­τι­κή τάξη χρειά­ζε­ται ενί­σχυ­ση. Γιατί, όπως λένε και οι για­τροί μας, μόνο «ο λαός θα σώσει το λαό» και σε αυτό κα­λού­μα­στε να συ­στρα­τευ­θού­με.

rproject.gr/