Η δικτατορία της Μιανμάρ ενάντια στη γενική απεργία

Την «Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων» στη Μιανμάρ, οι ένοπλες δυνάμεις έδειξαν το αποκρουστικό τους πρόσωπο, δολοφονώντας 114 ανθρώπους που συμμετείχαν σε διαδηλώσεις με το όνομα «Μέρα Ενάντια στη Στρατιωτική Δικτατορία». Ήταν η πιο αιματοβαμμένη μέρα σε αυτούς τους 2 πρώτους μήνες αντίστασης στο πραξικόπημα.

Εν τω με­τα­ξύ, μια σειρά από τις ένο­πλες ορ­γα­νώ­σεις των εθνι­κών μειο­νο­τή­των δη­λώ­νουν ότι προ­σχω­ρούν στο αντι­δι­κτα­το­ρι­κό κί­νη­μα. Η «γεν­ναιο­δω­ρία» ορ­γα­νώ­σε­ων που θα μπο­ρού­σαν να στα­θούν με κα­χύ­πο­πτη ου­δε­τε­ρό­τη­τα μπρο­στά στην ανα­τρο­πή μιας κυ­βέρ­νη­σης που συ­νερ­γά­στη­κε με το στρα­τό ενα­ντί­ον τους, βρί­σκει αντα­πό­κρι­ση. 

Ρόμπερτ Ναράι | μετάφραση Στέλλα Μούσμουλα

Η πιο συ­γκλο­νι­στι­κή στιγ­μή, που δεί­χνει πώς λει­τουρ­γούν οι εξε­γέρ­σεις και οι επα­να­στά­σεις, αφορά μια ανα­κοί­νω­ση της Φοι­τη­τι­κής Ένω­σης του Τε­χνο­λο­γι­κού Πα­νε­πι­στη­μί­ου, που αφορά και τους Ρο­χίν­γκια, τα ξε­χα­σμέ­να (ή και μι­ση­τά) από όλους θύ­μα­τα πο­λι­τι­κών εθνο­κά­θαρ­σης τα τε­λευ­ταία χρό­νια:

«Πα­ρα­δο­σια­κά, ήμα­σταν αδύ­να­μοι στον αγώνα λόγω των θρη­σκευ­τι­κών και φυ­λε­τι­κών εντά­σε­ων. Αλλά σή­με­ρα, σε αυτόν τον επα­να­στα­τι­κό καιρό, μπο­ρού­με να σπά­σου­με αυτές τις αλυ­σί­δες. Συ­νε­πώς, από σή­με­ρα στε­κό­μα­στε στο πλευ­ρό των μου­σουλ­μά­νων Ρο­χίν­γκια απέ­να­ντι σε κάθε αδι­κία εις βάρος τους. Η με­τα­μέ­λειά μας είναι η υπό­σχε­ση να στε­κό­μα­στε πά­ντο­τε στο πλευ­ρό κάθε φυλής και κάθε θρη­σκεί­ας ενά­ντια σε κάθε αδι­κία. Ζη­τά­με ει­λι­κρι­νά συ­γνώ­μη για την άγνοια ή τη σιωπή μας στο πα­ρελ­θόν».

Πρό­κει­ται για ση­μα­ντι­κές εξε­λί­ξεις και στο ζή­τη­μα της αντι­με­τώ­πι­σης του στρα­τού αλλά και της ενό­τη­τας των «από κάτω». Ωστό­σο, το πεδίο που θα κρί­νει αυτές τις δυ­να­τό­τη­τες πα­ρα­μέ­νει η γε­νι­κή απερ­γία. Το άρθρο του Ρό­μπερτ Ναράι που ακο­λου­θεί  επι­κε­ντρώ­νει σε αυτό το κρί­σι­μο ζή­τη­μα. (Rp)

——————————————————————-

Σε απά­ντη­ση μιας γε­νι­κής απερ­γί­ας στις 22 Φε­βρουα­ρί­ου, στην οποία δια­δή­λω­σαν πάνω από 1 εκα­τομ­μύ­ριο άν­θρω­ποι σε ολό­κλη­ρη τη Μιαν­μάρ και εκτε­τα­μέ­νων στά­σε­ων ερ­γα­σί­ας οι οποί­ες πα­ρέ­λυ­σαν την οι­κο­νο­μία, ο Tatmadaw [όπως είναι γνω­στός ο στρα­τός της Μιαν­μάρ) εξα­πέ­λυ­σε ένα κύμα βίας σε μια προ­σπά­θεια να συ­ντρί­ψει το κί­νη­μα που εξα­πλώ­θη­κε σε ολό­κλη­ρη τη χώρα κατά της νέας χού­ντας.

Κα­τα­στο­λή

Αστυ­νο­μία και στρα­τός πυ­ρο­βο­λούν ενα­ντί­ον του ει­ρη­νι­κού πλή­θους των δια­δη­λω­τών με πλα­στι­κές σφαί­ρες αλλά και με πραγ­μα­τι­κά πυρά σε διά­φο­ρες το­πο­θε­σί­ες σε ολό­κλη­ρη τη χώρα. Με­γά­λα απο­σπά­σμα­τα ει­δι­κών δυ­νά­με­ων, οπλι­σμέ­να με γκλομπ και ασπί­δες, έχουν εξα­πο­λυ­θεί ενά­ντια στο πλή­θος τόσο στις πό­λεις όσο και στις αγρο­τι­κές πε­ριο­χές και επι­τί­θε­νται αδιά­κρι­τα σε δια­δη­λω­τές και πε­ρα­στι­κούς. Σύμ­φω­να με την Ένωση Αρω­γής Πο­λι­τι­κών Κρα­του­μέ­νων, έχουν συλ­λη­φθεί πάνω από 2.100 άτομα και έχουν σκο­τω­θεί πε­ρισ­σό­τε­ρα από 200 [ως τις 20 Μάρτη].

Εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες άν­θρω­ποι συμ­με­τέ­χουν στις κη­δεί­ες των μαρ­τύ­ρων που με­τα­τρέ­πο­νται σε πο­ρεί­ες. Στο Μά­ντα­λαϊ, τη δεύ­τε­ρη με­γα­λύ­τε­ρη πόλη της χώρας, δε­κά­δες χι­λιά­δες δια­δή­λω­σαν στην κη­δεία της Ma Kya Sin, μιας 19χρο­νης γυ­ναί­κας που πυ­ρο­βο­λή­θη­κε στο κε­φά­λι από ελεύ­θε­ρο σκο­πευ­τή λίγο αφό­του είχε σπά­σει έναν σω­λή­να νερού ώστε οι δια­δη­λω­τές που είχαν πλη­γεί από τα δα­κρυ­γό­να να πλύ­νουν τα μάτια τους. Την επό­με­νη μέρα, δε­κά­δες χι­λιά­δες φοι­τη­τές και ερ­γα­ζό­με­νοι διέ­σχι­σαν την πόλη δια­δη­λώ­νο­ντας και φω­νά­ζο­ντας το σύν­θη­μα «Δεν θα μας φο­βί­σε­τε με την απει­λή βίας!».

Σε με­γά­λες πα­νε­πι­στη­μιου­πό­λεις, ο στρα­τός έχει προ­χω­ρή­σει σε μα­ζι­κές συλ­λή­ψεις φοι­τη­τών και προ­σω­πι­κού και εγκα­τέ­στη­σε προ­σω­ρι­νές βά­σεις για προ­σω­πι­κό ασφα­λεί­ας. Σε δε­κά­δες πα­νε­πι­στη­μιου­πό­λεις, έχουν πλέον δη­μιουρ­γη­θεί στρα­τώ­νες. Οι σπου­δα­στές σε πολλά πα­νε­πι­στή­μια επι­χει­ρούν  να αδελ­φο­ποι­η­θούν με τους απλούς στρα­τιώ­τες και προ­σπα­θούν να τους πεί­σουν να έρ­θουν σε ρήξη τους αξιω­μα­τι­κούς τους.

Η κλί­μα­κα της κα­τα­στο­λής έχει επη­ρε­ά­σει την αντί­στα­ση στη χού­ντα. Οι με­γά­λες δια­δη­λώ­σεις στους δρό­μους και οι υπαί­θριες συ­νε­λεύ­σεις που κυ­ριαρ­χού­σαν κατά τις πρώ­τες εβδο­μά­δες της εξέ­γερ­σης έχουν αντι­κα­τα­στα­θεί από σκλη­ρές οδο­μα­χί­ες. Δια­δη­λω­τές και απερ­γοί έχουν χτί­σει οδο­φράγ­μα­τα από κά­δους σκου­πι­διών, κα­ρό­τσια, λά­στι­χα αυ­το­κι­νή­των και αγκα­θω­τά συρ­μα­το­πλέγ­μα­τα στις ερ­γα­το­γει­το­νιές σε όλη την Γιαν­γκόν και το Μα­ντα­λάι, και κε­ντρι­κοί δρό­μοι μέσα στις πό­λεις είναι μό­νι­μα απο­κλει­σμέ­νοι. Οι δια­δη­λω­τές έχουν εξο­πλι­στεί με κράνη, αντια­σφυ­ξιο­γό­νες μά­σκες και αυ­το­σχέ­διες ασπί­δες για να προ­στα­τευ­θούν κατά τη διάρ­κεια των οδο­μα­χιών με τις δυ­νά­μεις ασφα­λεί­ας.

Είναι ση­μα­ντι­κό ότι η κα­τα­στο­λή έχει οδη­γή­σει στην επέ­κτα­ση των απερ­γιών και σε άλλα τμή­μα­τα της ερ­γα­τι­κής τάξης. Οι οδη­γοί φορ­τη­γών και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στις κρα­τι­κές εφη­με­ρί­δες προ­σχώ­ρη­σαν στο απερ­για­κό κί­νη­μα ως αντί­δρα­ση στην αυ­ξη­μέ­νη κα­τα­στο­λή, δε­σμευό­με­νοι να στα­μα­τή­σουν να ερ­γά­ζο­νται μέχρι να ανα­τρα­πεί η στρα­τιω­τι­κή χού­ντα. Σύμ­φω­να με την κοινή γραμ­μα­τεία του Συν­δέ­σμου Φορ­τη­γών Εμπο­ρευ­μα­το­κι­βω­τί­ων της Μιαν­μάρ, το 90% των οδη­γών φορ­τη­γών της Γιαν­γκόν κα­τέ­βη­κε σε απερ­γία την πρώτη εβδο­μά­δα του Μαρ­τί­ου, υπο­σχό­με­νοι να δια­νέ­μουν μόνο βα­σι­κά τρό­φι­μα και φάρ­μα­κα.

Προ­χω­ρώ­ντας σε ένα ση­μα­ντι­κό βήμα για την ερ­γα­τι­κή αντί­στα­ση, δε­κα­ο­κτώ δια­φο­ρε­τι­κές ερ­γα­τι­κές ομο­σπον­δί­ες και ορ­γα­νώ­σεις εξέ­δω­σαν μια κοινή έκ­κλη­ση για εκτε­τα­μέ­νη γε­νι­κή απερ­γία που θα ξε­κι­νού­σε την  Πα­γκό­σμια Ημέρα της Ερ­γα­ζό­με­νης Γυ­ναί­κας. Στο δρόμο για τη γε­νι­κή απερ­γία, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν σε ολό­κλη­ρη τη χώρα με­ρι­κές από τις με­γα­λύ­τε­ρες δια­δη­λώ­σεις των τε­λευ­ταί­ων εβδο­μά­δων. Δε­κά­δες χι­λιά­δες συμ­με­τεί­χαν σε μα­ζι­κές κα­θι­στι­κές δια­μαρ­τυ­ρί­ες στην κω­μό­πο­λη Thanlyin της Γιαν­γκόν. Στο Μα­ντα­λάι, χι­λιά­δες για­τροί, μη­χα­νι­κοί και δά­σκα­λοι δια­δή­λω­σαν και δε­σμεύ­θη­καν να κα­τέ­βουν σε απερ­γία διαρ­κεί­ας μέχρι να ανα­τρα­πεί η στρα­τιω­τι­κή χού­ντα.

Σε μια προ­σπά­θεια εκ­φο­βι­σμού των ερ­γα­ζο­μέ­νων για να μη συμ­με­τά­σχουν στη γε­νι­κή απερ­γία, οι δυ­νά­μεις ασφα­λεί­ας κλι­μά­κω­σαν την κα­τα­στο­λή, κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας του­λά­χι­στον 20 πα­νε­πι­στή­μια, σχο­λεία και νο­σο­κο­μεία στη Γιαν­γκόν, το Μα­ντα­λάι, το Magway, το Monywa και στην πε­ρι­φέ­ρεια Ayeyarwady.

Στο βό­ρεια κω­μό­πο­λη Oakkalapa της Γιαν­γκόν, η αστυ­νο­μία και οι στρα­τιώ­τες άνοι­ξαν πυρ και χρη­σι­μο­ποί­η­σαν κρου­στι­κές χει­ρο­βομ­βί­δες σε μια προ­σπά­θεια να εκ­φο­βί­σουν τον κόσμο που είχε συ­γκε­ντρω­θεί έξω από μία πα­νε­πι­στη­μια­κή κλι­νι­κή. Πα­ράλ­λη­λα με τους φοι­τη­τές και τα πα­νε­πι­στή­μια, ο στρα­τός έχει στο­χο­ποι­ή­σει τους υγειο­νο­μι­κούς  και τα νο­σο­κο­μεία, επει­δή ο αυτός ο κλά­δος ήταν με­τα­ξύ των πρώ­των που προ­έ­βαλ­λε αντί­στα­ση στη στρα­τιω­τι­κή χού­ντα και απεύ­θυ­νε έκ­κλη­ση για απερ­γί­ες και στά­σεις ερ­γα­σί­ας τον πε­ρα­σμέ­νο μήνα.

Αψη­φώ­ντας την κα­τα­στο­λή, οι ερ­γα­ζό­με­νες γυ­ναί­κες βρί­σκο­νταν στις πρώ­τες γραμ­μές των δια­δη­λώ­σε­ων που πυ­ρο­δό­τη­σαν τη γε­νι­κή απερ­γία. «Με­ραρ­χί­ες» ερ­γα­τριών στον τομέα της έν­δυ­σης, κα­ταγ­γέλ­λο­ντας το Στρα­τό, ανέ­μι­ζαν ση­μαί­ες φτιαγ­μέ­νες από htamain (γυ­ναι­κεί­ες φού­στες σα­ρόνγκ) και τις κρέ­μα­σαν στα οδο­φράγ­μα­τα. (Ο στρα­τός της Μιαν­μάρ, βαθιά προ­λη­πτι­κός και μι­σο­γυ­νι­κός, πι­στεύ­ει ότι το να περ­νάς κάτω από γυ­ναι­κείο έν­δυ­μα φέρ­νει κα­κο­τυ­χία, οπότε επι­βρα­δύ­νε­ται η ορμή της αστυ­νο­μί­ας και των στρα­τιω­τών).

Υπάρ­χουν πε­ρι­γρα­φές για μα­ζι­κές συ­νε­λεύ­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον τομέα της έν­δυ­σης σε όλες τις βιο­μη­χα­νι­κές πε­ριο­χές της Γιαν­γκόν και του Μα­ντα­λάι, στις οποί­ες οι ερ­γά­τριες πα­ρό­τρυ­ναν όλο τον κόσμο της ερ­γα­τι­κής τάξης να συμμ­με­τά­σχει στην εκτε­τα­μέ­νη γε­νι­κή απερ­γία. Σε μια επί­ση­μη ανα­κοί­νω­ση, ο συ­να­σπι­σμός των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων δή­λω­σε: «Κα­λού­με όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους να προ­σχω­ρή­σουν στην εκτε­τα­μέ­νη πα­νε­θνι­κή απερ­γία και δε­σμεύ­ου­με τις ορ­γα­νώ­σεις μας [να] συμ­με­τά­σχουν με όλες τους τις δυ­νά­μεις».

Τα συν­δι­κά­τα

Οι συν­δι­κα­λι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις ήταν επί­ση­μα απα­γο­ρευ­μέ­νες κατά την προη­γού­με­νη στρα­τιω­τι­κή χού­ντα, η οποία είχε κα­τα­λά­βει την εξου­σία το 1962 και κυ­βέρ­νη­σε τη χώρα μέχρι την κα­τό­πιν δια­πραγ­μά­τευ­σης με­τά­βα­ση  σε κα­θε­στώς πο­λι­τι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης το 2011. Εκεί­νη τη χρο­νιά, η απα­γό­ρευ­ση των συν­δι­κά­των άρ­θη­κε από τη νέα κυ­βέρ­νη­ση της Εθνι­κής Ένω­σης για τη Δη­μο­κρα­τία (National League for Democracy, NLD) και νο­μι­μο­ποι­ή­θη­καν οι συλ­λο­γι­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις. Αλλά το NLD, ως εκ­πρό­σω­πος των φι­λε­λεύ­θε­ρων τμη­μά­των της αστι­κής τάξης της Μιαν­μάρ, επέ­τρε­ψε στα αφε­ντι­κά να εκ­με­ταλ­λευ­τούν πα­ρα­θυ­ρά­κια στο νόμο χάρη στα οποία άφη­ναν τα με­ρο­κά­μα­τα απλή­ρω­τα και κάτω από το όριο του κα­τώ­τα­του μι­σθού.

Το NLD χρη­σι­μο­ποί­η­σε επί­σης τον εθνι­κι­σμό και τη δίωξη των μειο­νο­τή­των, όπως οι Ρο­χίν­γκια, για να εκτρέ­ψει την τα­ξι­κή οργή μα­κριά από τα οι­κο­νο­μι­κά προ­βλή­μα­τα. Παρά το γε­γο­νός αυτό, οι ερ­γα­ζό­με­νοι αξιο­ποί­η­σαν την επέ­κτα­ση των δη­μο­κρα­τι­κών δι­καιω­μά­των, όπως τα δι­καιώ­μα­τα του συν­δι­κα­λί­ζε­σθαι και της απερ­γί­ας, για να αγω­νι­στούν για κα­λύ­τε­ρους μι­σθούς και ερ­γα­σια­κές συν­θή­κες.

Η γυ­ναι­κο­κρα­τού­με­νη βιο­μη­χα­νία εν­δυ­μά­των έχει υπάρ­ξει ιδιαί­τε­ρα μα­χη­τι­κή. Η βιο­μη­χα­νία εν­δυ­μά­των είναι ο κύ­ριος εξα­γω­γέ­ας της Μιαν­μάρ και απα­σχο­λεί πε­ρισ­σό­τε­ρες από 600.000 ερ­γα­ζό­με­νες-ους. Ένας συν­δυα­σμός οι­κο­νο­μι­κού και πο­λι­τι­κού εξα­να­γκα­σμού έχει ανα­γκά­σει μέλη των εθνι­κών μειο­νο­τή­των να με­τα­να­στεύ­σουν από τις αγρο­τι­κές πε­ριο­χές προς τις με­γά­λες πό­λεις όπου ανα­ζη­τούν θέ­σεις ερ­γα­σί­ας. Πολ­λές νέες γυ­ναί­κες έχουν βρει δου­λειά στη βιο­μη­χα­νία εν­δυ­μά­των. (Το 90% των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον τομέα της έν­δυ­σης στη Μιαν­μάρ είναι γυ­ναί­κες).

Πριν από τη με­τά­βα­ση στην πο­λι­τι­κή-δη­μο­κρα­τι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση, ένα τε­ρά­στιο απερ­για­κό κύμα των ερ­γα­τριών στον τομέα της έν­δυ­σης σά­ρω­σε τη χώρα το 2009-10. Η απά­ντη­ση στις απερ­γί­ες ήταν η άγρια κα­τα­στο­λή: με το δια­χω­ρι­σμό και απο­κλει­σμό των ερ­γο­στα­σί­ων και τον εξα­να­γκα­σμό των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των ερ­γο­δο­τών να κα­τα­λή­ξουν σε μια συμ­φω­νία, υπο­σκά­πτο­ντας τη δυ­να­μι­κή του κί­νη­μα­τος. Αλλά το 2015-17, ξέ­σπα­σε ένα κύμα άγριων απερ­γιών από τα κάτω, οδη­γώ­ντας στη δη­μιουρ­γία νέων σω­μα­τεί­ων. Στις αρχές του 2017, εκα­το­ντά­δες ερ­γα­ζό­με­νες-οι πο­λιόρ­κη­σαν το ερ­γο­στά­σιο έν­δυ­σης Hundred-Tex στο Hangzhou στα πε­ρί­χω­ρα της Γιαν­γκόν, προ­κα­λώ­ντας ζη­μιές στα οχή­μα­τα του ερ­γο­στα­σί­ου, σπά­ζο­ντας τα πα­ρά­θυ­ρα, κα­τα­στρέ­φο­ντας  μη­χα­νή­μα­τα, επι­τι­θέ­με­νες στη διεύ­θυν­ση και παίρ­νο­ντας ομή­ρους 7 διευ­θυ­ντι­κά στε­λέ­χη (της βί­αι­ης δια­δή­λω­σης είχε προη­γη­θεί μια δε­κα­πε­ντά­μη­νη απερ­γία για απλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες εξαι­τί­ας της οποί­ας είχε απο­λυ­θεί η επι­κε­φα­λής του σω­μα­τεί­ου του ερ­γο­στα­σί­ου). Έπει­τα, το 2019, οι ερ­γα­ζό­με­νες στον τομέα της έν­δυ­σης ηγή­θη­καν ενός ακόμα κύ­μα­τος άγριων απερ­γιών πριν ο Covid-19 χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για να τσα­κί­σει τη μα­χη­τι­κό­τη­τα τους.

Μέσα από τον αγώνα, οι ερ­γα­ζό­με­νες στον τομέα της έν­δυ­σης αμ­φι­σβή­τη­σαν πολλά σε­ξι­στι­κά στε­ρε­ό­τυ­πα. Και σε αντί­θε­ση με χώρες όπου οι συν­δι­κα­λι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις είναι καλά εδραιω­μέ­νες, με πα­γιω­μέ­νες  γρα­φειο­κρα­τί­ες και πα­θη­τι­κές ηγε­σί­ες, πολλά από τα συν­δι­κά­τα στη Μιαν­μάρ, όπως η Ομο­σπον­δία Ερ­γα­ζο­μέ­νων στον Τομέα της Έν­δυ­σης, έχουν συ­γκρο­τη­θεί μέσω άγριων απερ­γιών και βί­αιων δια­δη­λώ­σε­ων. Η από­λυ­τη στρα­τιω­τι­κή εξου­σία εκλαμ­βά­νε­ται ως υπαρ­ξια­κή απει­λή για το συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα που προ­έ­κυ­ψε τα τε­λευ­ταία χρό­νια. (Στις 26 Φε­βρουα­ρί­ου, ο στρα­τός κή­ρυ­ξε τα πε­ρισ­σό­τε­ρα από τα συν­δι­κά­τα της Μιαν­μάρ πα­ρά­νο­μα και εξέ­δω­σε εντάλ­μα­τα σύλ­λη­ψης για πολλά ηγε­τι­κά συν­δι­κα­λι­στι­κά στε­λέ­χη).

Λόγω της μα­χη­τι­κής τους ιστο­ρί­ας, οι ερ­γα­ζό­με­νες στον τομέα της έν­δυ­σης έχουν δια­δρα­μα­τί­σει κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο σε καί­ριες στιγ­μές του αγώνα για την ανα­τρο­πή της κυ­βέρ­νη­σης. Ήταν από τα πρώτα κομ­μά­τια της ερ­γα­τι­κής τάξης που αντα­πο­κρί­θη­καν στο  κά­λε­σμα που απεύ­θυ­ναν οι ερ­γα­ζό­με­νοι στον τομέα της υγεί­ας και οι φοι­τη­τές για ανυ­πα­κοή στη νέα χού­ντα. Στις πρώ­τες δύο εβδο­μά­δες της αντί­στα­σης, βο­ή­θη­σαν στην κι­νη­το­ποί­η­ση ευ­ρύ­τε­ρων στρω­μά­των της ερ­γα­τι­κής τάξης ώστε να ακο­λου­θή­σουν το απερ­για­κό  κί­νη­μα: τους εκ­παι­δευ­τι­κούς, τους δη­μό­σιους υπάλ­λη­λους, τους αν­θρα­κω­ρύ­χους, τους ερ­γα­ζό­με­νους στον ηλε­κτρι­σμό και τους οδη­γούς τρέ­νων.

Σή­με­ρα ηγού­νται της γε­νι­κής απερ­γί­ας. Η MoE Sandar Myint, ηγε­τι­κό στέ­λε­χος της Ομο­σπον­δί­ας Ερ­γα­ζο­μέ­νων στον Τομέα της Έν­δυ­σης της Μιαν­μάρ, δή­λω­σε κατά τη διάρ­κεια μιας μα­ζι­κής συ­γκέ­ντρω­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον τομέα της έν­δυ­σης στη βιο­μη­χα­νι­κή ζώνη της Γιαν­γκόν  στο Hlaing Thi Yar: «Δεν μας αρκεί απλά να απο­κτού­με μάρ­τυ­ρες στον αγώνα για τη δη­μο­κρα­τία στη Μιαν­μάρ. Πρέ­πει να κερ­δί­σου­με αυτόν τον αγώνα και η εκτε­τα­μέ­νη πα­νε­θνι­κή απερ­γία είναι η πο­ρεία προς τη νίκη του λαού».

Προ­κλη­σεις

Πα­ρό­λο που η γε­νι­κή απερ­γία δίνει ένα προ­βά­δι­σμα στην ερ­γα­τι­κή τάξη, η νίκη είναι κάθε άλλο παρά εγ­γυ­η­μέ­νη. Ο βαθ­μός στον οποίο η απερ­γία θα ακο­λου­θη­θεί από ασυν­δι­κά­λι­στους ερ­γα­ζο­μέ­νους, που απο­τε­λούν την πλειο­ψη­φία του ερ­γα­τι­κού δυ­να­μι­κού, θα είναι ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας. Αλλά σύμ­φω­να με τη Συ­νο­μο­σπον­δία Συν­δι­κά­των της Μιαν­μάρ, με­γά­λα τμή­μα­τα της οι­κο­νο­μί­ας έχουν πα­ρα­λύ­σει, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των τρα­πε­ζών, των ναυ­πη­γεί­ων, των με­τα­φο­ρών, των σι­δη­ρο­δρό­μων, των με­γά­λων ερ­γο­στα­σί­ων, των αγρο­κτη­μά­των με­γά­λης κλί­μα­κας, των δι­υ­λι­στη­ρί­ων πε­τρε­λαί­ου, των ορυ­χεί­ων, των νο­σο­κο­μεί­ων, των σχο­λεί­ων, των εμπο­ρι­κών κέ­ντρων και των αγο­ρών. Είναι ση­μα­ντι­κό ότι όλοι οι το­μείς της εξό­ρυ­ξης ενέρ­γειας έχουν πλέον στα­μα­τή­σει να λει­τουρ­γούν και τα απο­θέ­μα­τα καυ­σί­μων και ενέρ­γειας της χώρας μειώ­νο­νται.

Η εκτε­τα­μέ­νη απερ­γία θέτει μια σειρά ζη­τη­μά­των που οι απερ­γοί θα ανα­γκα­στούν να απα­ντή­σουν. Εάν τα απο­θέ­μα­τα καυ­σί­μων και ενέρ­γειας εξα­ντλη­θούν, θα επα­νεκ­κι­νή­σει η πα­ρα­γω­γή υπό τον έλεγ­χο των ερ­γα­ζο­μέ­νων για να έχουν ενέρ­γεια οι ερ­γα­τι­κές πε­ριο­χές; Εάν όλα τα αγρο­κτή­μα­τα, τα ερ­γο­στά­σια επε­ξερ­γα­σί­ας τρο­φί­μων και οι αγο­ρές μεί­νουν κλει­στά, πώς θα τρα­φούν οι άν­θρω­ποι της ερ­γα­τι­κής τάξης; Το αν οι ερ­γα­ζό­με­νοι-ες μπο­ρούν ή όχι να έχουν πρό­σβα­ση σε βα­σι­κά αγαθά, ενώ συ­νε­χί­ζουν να απερ­γούν, μπο­ρεί να ση­μά­νει την επι­τυ­χία ή την απο­τυ­χία του κι­νή­μα­τος κατά του στρα­τιω­τι­κού πρα­ξι­κο­πή­μα­τος.

Η γε­νι­κή απερ­γία δη­μιουρ­γεί επί­σης τη δυ­να­τό­τη­τα να δη­μιουρ­γη­θούν ρήγ­μα­τα με­τα­ξύ των απλών στρα­τιω­τών και των αξιω­μα­τι­κών, καθώς δια­τάσ­σο­νται να εξα­να­γκά­σουν απερ­γούς να γυ­ρί­σουν πίσω στην δου­λειά. Η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των απλών φα­ντά­ρων του Tatmadaw προ­έρ­χε­ται από τους φτω­χούς και την ερ­γα­τι­κή τάξη της Μιαν­μάρ, σε αντί­θε­ση με τις άρ­χου­σες κλί­κες των αξιω­μα­τι­κών και των στρα­τη­γών που κα­τέ­χουν και ελέγ­χουν την πλειο­ψη­φία των πα­ρα­γω­γι­κών υπο­δο­μών της χώρας. Εάν οι στρα­τιώ­τες χρη­σι­μο­ποι­η­θούν για το σπά­σι­μο των απερ­γιών, η ικα­νό­τη­τα των απερ­γών να πα­ρου­σιά­σουν μια βιώ­σι­μη εναλ­λα­κτι­κή απέ­να­ντι στην  ηγε­σία του στρα­τού θα είναι ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας.

Εάν η εκτε­τα­μέ­νη γε­νι­κή απερ­γία επι­μεί­νει, ο στρα­τός μπο­ρεί επί­σης να προ­σπα­θή­σει να κλεί­σει μια συμ­φω­νία με το NLD και τα πιο συ­ντη­ρη­τι­κά τμή­μα­τα της συν­δι­κα­λι­στι­κής ηγε­σί­ας. Αλλά όσο πε­ρισ­σό­τε­ρο διαρ­κεί η γε­νι­κή απερ­γία, τόσο πιο δύ­σκο­λο μπο­ρεί να απο­δει­χθεί να κλεί­σει μια τέ­τοια συμ­φω­νία.

Οι απερ­γοί θα χρεια­στεί να αψη­φή­σουν τέ­τοιες πα­ρα­χω­ρή­σεις εφό­σον θέ­λουν να κα­τα­κτη­θούν τα κύρια αι­τή­μα­τα του κι­νή­μα­τος -τέ­λος της στρα­τιω­τι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης, απε­λευ­θέ­ρω­ση όλων των πο­λι­τι­κών κρα­του­μέ­νων, νέο σύ­νταγ­μα που αφαι­ρεί την επιρ­ροή του στρα­τού στην πο­λι­τι­κή ζωή και μια νέα δη­μο­κρα­τι­κή ένωση που θα εγ­γυά­ται τα πο­λι­τι­κά δι­καιώ­μα­τα όλων των εθνι­κών μειο­νο­τή­των.

Καθώς συ­νε­χί­ζε­ται η γε­νι­κή απερ­γία, η ικα­νό­τη­τα των απερ­γών να απα­ντή­σουν σε αυτά τα ζη­τή­μα­τα θα είναι απο­φα­σι­στι­κή προ­κει­μέ­νου το κί­νη­μα να ανα­τρέ­ψει τη στρα­τιω­τι­κή χού­ντα.

rproject.gr