Σε μία από τις περιπέτειες του Δον Κιχώτη ο Αλόνσο Κιχάδα κλέβει μια χάλκινη λεκάνη από έναν κουρέα την οποία χρησιμοποιεί σαν κράνος. Η συνάντηση κουρέα και Κιχώτη σε μοτέλ της εποχής αναδεικνύει το πρόβλημα, το οποίο καλούνται να λύσουν οι παρατυχόντες ένοικοι στο χάνι.
Είναι το κράνος λεκάνη; Η δημοκρατία που δεν υπήρχε τότε -και πολλοί εκφράζουν βάσιμες αντιρρήσεις ότι δεν υπάρχει και σήμερα- αλλά γεννήθηκε εκείνη τη στιγμή της διαφωνίας απέδειξε αυτό που η πλειοψηφία σήμερα αναπαράγει μηχανικά, ότι δηλαδή δεν έχει αδιέξοδα. Κι έτσι, μετά τη διαλογική συζήτηση και την αντίκρουση επιχειρημάτων, η κομπανία αποφάσισε και έθεσε σε μυστική ψηφοφορία το θέμα. Το αποτέλεσμα της κάλπης ήταν και παραμένει ίσαμε τις μέρες μας εντυπωσιακό: η λεκάνη είναι κράνος!
Απόστολος Λυκεσάς
Στις μέρες μας και στη χώρα μας δεν έχουμε την τύχη να διαθέτουμε έναν Μιγκέλ ντε Θερβάντες, διαθέτουμε όμως έναν Μιχάλη ντε και Καλά που, αν και αδιάβαστος, για χάρη μιας ντε και Καλά Δόνας, είπε να διορθώσει την αδικία σε βάρος των κουρέων και δη των αστυνομικών που έκαναν χρήση της γνωστής κουρευτικής μηχανής γνωστής ως «ψιλή». Δεν γίνεται οι ξεμαλλιασμένοι φοιτητές να χρησιμοποιούν το άσυλο ως δημοκρατικό κράνος.
Στην ατυχή -για τον ντε Και Καλά και τη Δόνα του- συνάντηση με πολυπληθείς φοιτητές συνέτρεξαν αυτοβούλως κινούμενοι ρήτορες, που διατράνωσαν «μπούφλα, σφαλιάρα, κλοτσιά», το ομώνυμο δηλαδή σεμινάριο δημιουργικής γραφής που περνάνε τα αστυνομικά όργανα. Τώρα, μένει να βγει η δημοκρατία από το αδιέξοδο, με μυστική δημοσκόπηση, που θα αποδείξει περίτρανα πως η πανεπιστημιακή αστυνομία είναι δημοκρατικό ξεσκονόπανο.
w.efsyn.gr/
