Λέμε ότι θα επιστρέψουμε κάποια στιγμή στην «κανονικότητα», λίγοι όμως είμαστε σε θέση να διευκρινίσουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Οι Ισραηλινοί πάντως ήξεραν ακριβώς τι σημαίνει γι’ αυτούς αυτή η ευχή-επιθυμία. Ξεμπέρδεψαν με τον κοβίντιο και αμέσως ξεκίνησαν να ξεσπιτώνουν Παλαιστίνιους για να μπουν οι ίδιοι σε αυτά. Και όταν οι εκδιωχθέντες, με το δίκιο τους, αντέδρασαν, ο ισραηλινός στρατός άρχισε να τους βομβαρδίζει δολοφονώντας βεβαίως αθώους και κυρίως παιδιά. Την ίδια –ακριβώς!– ώρα Ισραηλινοί πολίτες απολαμβάνουν τις παραλίες τους και προγραμματίζουν καλοκαιρινές διακοπές στις ελκυστικότερες μεσογειακές ακτές. Η κυνική εποχή, η λογοκρατούμενη – και τι να τον κάνει κανείς, πώς τον εισπράττει και πώς τον ερμηνεύει η ανθρωπότητα, τέτοιον «λόγο»;
Γιώργος Σταματόπουλος
Σε κάθε δύσκολη στιγμή η ισραηλινή κυβέρνηση, για να μεταστρέψει το ενδιαφέρον αλλού και όχι στα προβλήματα που η ίδια δημιουργεί, επιλέγει την αισχρή πολιτική του εποικισμού, διότι είναι βέβαιες οι αντιδράσεις των εκδιωκόμενων από τα σπίτια τους. Τινάζονται έτσι στον αέρα οι όποιες προσπάθειες γίνονται για μια άλλη, πιο συνετή πολιτική, αυτή της επαναπροσέγγισης Ισραηλινών – Αράβων, της ειρηνικής συνύπαρξης. Είναι γεγονός ότι έχουν κουραστεί και απαυδήσει πολλοί Ισραηλινοί αλλά και πολλοί Παλαιστίνιοι από τις δεκαετείς εχθροπραξίες και φαίνονται [είναι;] προετοιμασμένοι για τη συνύπαρξη – κάτι τέτοιο όμως δεν συμφέρει τον ακροδεξιό Νετανιάχου, ο οποίος, ως γνωστόν, φοβάται και τη δικαστική εξουσία αν παραδώσει τη δική του πολιτική σε μετριοπαθέστερους ή και σε αυτούς που επιθυμούν τη συνεννόηση. Ποιος ωφελείται από την αιματηρή σύγκρουση ας μας το πουν οι διπλωμάτες. Οχι βέβαια εκείνοι οι βαρύγδουποι καθηγητές που εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα και ξεπερνάει ο ένας τον άλλο σε πομφόλυγες, που μιλάνε κυριολεκτικά στον αέρα [κοπανιστό, μάλιστα].
Παραμένει σαν αγκάθι στις ανθρώπινες σχέσεις ο φυσικός αφανισμός του αντιπάλου και αυτό δεν περιποιεί τιμή στην ανθρωπότητα και στον πολιτισμό της. Εντυπωσιάζει η επιθετική πολιτική του κράτους του Ισραήλ – ενώ βρίσκεται ανάμεσα στον αραβικό κόσμο δεν μπορεί να τα βρει μαζί τους. Οσο «λαμποκοπούν» ρουκέτες στον αέρα τόσο ο ουρανός θα σκοτεινιάζει, η γη θα δηώνεται και οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να αναπνεύσουν [καλή ώρα, δυστυχώς]. Οι ρουκέτες τρέφουν το μίσος, που μόνο στην αλληλοεξόντωση οδηγεί.
Οσο η Ακροδεξιά κυβερνά στο Ισραήλ οι συζητήσεις δυσκολεύουν και όσο οι Ισραηλινοί συνηθίζουν να βομβαρδίζονται οι Παλαιστίνιοι τόσο θα παρατηρούνται κωμικοτραγικά φαινόμενα: από τη μία σκοτωμοί και σφαγές αθώων Παλαιστινίων και μικρών παιδιών και από την άλλη διακοπές στα πιο όμορφα νησιά του Αιγαίου, της Μεσογείου, προκαλώντας αμηχανία και αποτροπιασμό στους γειτονικούς λαούς, αλλά και στην οικουμένη. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί επίσης και η φιλοϊσραηλινή αντίδραση του νέου προέδρου των ΗΠΑ, που φαίνεται να ανέχεται τη ρατσιστική μισαλλοδοξία του Νετανιάχου.
efsyn.gr
