Κύπρος: Δύο κόσμοι σε σύγκρουση λίγο πριν τις εκλογές

Ο ι βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο είναι προγραμματισμένες για τις 30 Μαΐου και η προεκλογική περίοδος είναι εξαιρετικά πυκνή.

Νέο, σκλη­ρό lock down από τις 26/4, ασφυ­κτι­κή πίεση στα νο­σο­κο­μεία, νέα άτυπη πε­ντα­με­ρής συ­νά­ντη­ση για το Κυ­πρια­κό (27-29/4), και γε­νι­κευ­μέ­νη εμ­φά­νι­ση φαι­νο­μέ­νων δια­φθο­ράς των οποί­ων το σκάν­δα­λο των χρυ­σών δια­βα­τη­ρί­ων απο­τε­λεί την κο­ρυ­φή του πα­γό­βου­νου. Στην τε­λι­κή ευ­θεία για τις εκλο­γές ση­μα­ντι­κό ρόλο ανα­μέ­νε­ται να παί­ξει η δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας από την κυ­βέρ­νη­ση την ώρα που η κοι­νω­νία βρί­σκε­ται μπρο­στά στη χει­ρό­τε­ρη φάση της (ακρι­βώς λόγω των κυ­βερ­νη­τι­κών χει­ρι­σμών). Επί­σης μένει να δούμε την κα­τά­λη­ξη της άτυ­πης συ­νά­ντη­σης για το κυ­πρια­κό. Η αλή­θεια είναι πως δεν ανα­μέ­νο­νται ρα­γδαί­ες εξε­λί­ξεις: στην απο­λαυ­στι­κή γλώσ­σα των τε­χνο­κρα­τών το επι­κρα­τέ­στε­ρο σε­νά­ριο είναι «η συμ­φω­νία για συ­νέ­χι­ση της προ­σπά­θειας για επα­νέ­ναρ­ξη δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων». Από την άλλη η πι­θα­νό­τη­τα του ορι­στι­κού ναυα­γί­ου δεν μπο­ρεί να απο­κλει­στεί, πι­θα­νό­τη­τα που δια­μορ­φώ­νει μια κα­τά­στα­ση εξαι­ρε­τι­κά κρί­σι­μη.

Θέμης Θεμιστοκλέους, Πέτρος Γιαννούλης

Σε μια τέ­τοια πε­ρί­ο­δο θα πε­ρί­με­νε κα­νείς πως ο δη­μό­σιος διά­λο­γος θα έχει πάρει φωτιά και πως στα ΜΜΕ θα πε­ρίσ­σευαν οι εκτε­νείς πο­λι­τι­κές ανα­λύ­σεις. Όμως πέρα από μια επι­δερ­μι­κή πα­ρου­σί­α­ση των δη­μο­σκο­πή­σε­ων, η πο­λι­τι­κή αρ­θρο­γρα­φία κι­νεί­ται με­τα­ξύ του πο­λι­τι­κού κου­τσο­μπο­λιού και ανα­μα­σή­μα­τος της αδιέ­ξο­δης κυ­βερ­νη­τι­κής επι­χει­ρη­μα­το­λο­γί­ας για το κυ­πρια­κό την τε­λευ­ταία τε­τρα­ε­τία. Είναι προ­φα­νές πως ο Δη­μο­κρα­τι­κός Συ­να­γερ­μός (ΔηΣυ) απο­φεύ­γει την ου­σια­στι­κή πο­λι­τι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση όπως ‘ο διά­ο­λος το λι­βά­νι’ αφού βρί­σκε­ται με την πλάτη στον τοίχο με τη κυ­βέρ­νη­ση Ανα­στα­σιά­δη να απο­λαμ­βά­νει απο­δο­χή μι­κρό­τε­ρη του… 30%. Δυ­στυ­χώς, είναι επί­σης προ­φα­νές ότι το ΑΚΕΛ, το κόμμα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης δεν επι­λέ­γει να αρ­πά­ξει αυτή τη μο­να­δι­κή ευ­και­ρία να αντε­πι­τε­θεί σε όλα τα μέ­τω­πα.

Πα­ρα­δο­σια­κά κόμ­μα­τα

Όπως έχου­με ση­μειώ­σει ξανά, το ΑΚΕΛ εδώ και χρό­νια κι­νεί­ται μου­δια­σμέ­να στα όρια της σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας. Με δε­δο­μέ­νο ένα βαθμό εν­σω­μά­τω­σης του κόμ­μα­τος όπως ανέ­δει­ξε η εμπλο­κή του ακε­λι­κού με­γα­λο­ερ­γο­λά­βου-βου­λευ­τή Τζιο­βά­νη στο σκάν­δα­λο των δια­βα­τη­ρί­ων, το ΑΚΕΛ έχει επι­λέ­ξει τη στάση «υπεύ­θυ­νης αντι­πο­λί­τευ­σης» προ­σβλέ­πο­ντας στο θαύμα του «ώρι­μου φρού­του». Μπρο­στά στις ανα­θαρ­ρη­μέ­νες κι­νη­μα­τι­κές διερ­γα­σί­ες στέ­κε­ται αμή­χα­να απο­φεύ­γο­ντας να κα­λύ­ψει πο­λι­τι­κά ή έστω να διεκ­δι­κή­σει ρόλο στο δρα­στή­ριο κί­νη­μα «Ως Δαμέ», που δέ­χε­ται ομο­βρο­ντία επι­θέ­σε­ων από το σύ­νο­λο της κυ­πρια­κής δε­ξιάς, ενώ δεν ανα­δει­κνύ­ει οποιο­δή­πο­τε πο­λι­τι­κό ζή­τη­μα σε πεδίο πραγ­μα­τι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης. Μο­να­δι­κή -ήπια- εξαί­ρε­ση  είναι το κυ­πρια­κό. Με δε­δο­μέ­νο, όμως, ότι οι προσ­δο­κί­ες του κό­σμου για αι­σιό­δο­ξη έκ­βα­ση του ζη­τή­μα­τος βρί­σκο­νται στο ναδίρ, το ΑΚΕΛ δεν κα­τα­φέρ­νει να πάρει κε­φά­λι στην πα­ρά­στα­ση νίκης σε καμία από τις δη­μο­σκο­πή­σεις… δύ­σκο­λο κα­τόρ­θω­μα του οποί­ου η ανα­λο­γία με την αντι­πο­λι­τευ­τι­κή δει­νό­τη­τα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είναι ανα­πό­φευ­κτη. Είναι σαφές ότι το ΑΚΕΛ δεν έχει ούτε πρό­γραμ­μα διε­ξό­δου, ούτε διά­θε­ση να ανα­λά­βει την ευ­θύ­νη ανα­συ­γκρό­τη­σης των προ­ο­δευ­τι­κών τμη­μά­των της κοι­νω­νί­ας και γι’ αυτό δεν μπο­ρεί να παί­ξει πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο.

Για να επι­στρέ­ψου­με όμως στις δη­μο­σκο­πή­σεις, ΔηΣυ και ΑΚΕΛ  φαί­νε­ται να συ­γκε­ντρώ­νουν πε­ρί­που το 65% των ψήφων όταν ο δι­πο­λι­σμός σε πα­λαιό­τε­ρες ανα­με­τρή­σεις ξε­περ­νού­σε το 75%. Οι υπό­λοι­πες θέ­σεις δεν πα­ρου­σιά­ζουν με­γά­λες εκ­πλή­ξεις. Το ΔΗΚΟ του ακρο­κε­ντρώ­ου Νι­κό­λα Πα­πα­δό­που­λου, γιου του Τάσ­σου, έρ­χε­ται τρίτο αντλώ­ντας ψή­φους από τον κομ­μα­τι­κό στρα­τό που έχει δια­μορ­φώ­σει εντός του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού λόγω της πά­γιας τα­κτι­κής του να συμ­με­τέ­χει ως τσό­ντα σε κυ­βερ­νή­σεις συ­νερ­γα­σί­ας και κοι­νο­βου­λευ­τι­κές πλειο­ψη­φί­ες εδώ και δε­κα­ε­τί­ες. Την εί­σο­δο της στη βουλή φαί­νε­ται να έχει εξα­σφα­λί­σει και η ΕΔΕΚ, κόμμα που εντάσ­σε­ται στη δεξιά σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία με εθνι­κι­στι­κές θέ­σεις στο κυ­πρια­κό. Το φα­σι­στι­κό ΕΛΑΜ φαί­νε­ται να εδραιώ­νε­ται στην κυ­πρια­κή βουλή εκ­με­ταλ­λευό­με­νο την προ­κλη­τι­κή ανυ­παρ­ξία οποιασ­δή­πο­τε διε­ρεύ­νη­σης της σχέ­σης του με τη Χρυσή Αυγή. Πρό­κει­ται για το μόρ­φω­μα του οποί­ου ο αρ­χη­γός δια­τέ­λε­σε σω­μα­το­φύ­λα­κας του Μι­χα­λο­λιά­κου και δή­λω­νε πε­ρή­φα­να «εί­μα­στε η Χρυσή Αυγή Κύ­πρου».

Οι­κο­λό­γοι και Ανε­ξάρ­τη­τοι

Εν­δια­φέ­ρον πα­ρου­σιά­ζει η πε­ρί­πτω­ση του κόμ­μα­τος των Οι­κο­λό­γων που στις πε­ρισ­σό­τε­ρες δη­μο­σκο­πή­σεις ξε­περ­νά τόσο την ΕΔΕΚ όσο και το ΕΛΑΜ. Οι Οι­κο­λό­γοι, με νέο ηγέτη το Χ. Θε­ο­πέμ­πτου, θέ­λουν να παί­ξουν το ρόλο μιας ανα­νε­ω­τι­κής δύ­να­μης αντι­λαμ­βα­νό­με­νοι το πο­λι­τι­κό κενό που υπάρ­χει στην προ­ο­δευ­τι­κή πλευ­ρά του πο­λι­τι­κού φά­σμα­τος. Το προ­σπα­θούν συμ­με­τέ­χο­ντας σε διά­φο­ρους ακτι­βι­σμούς, στα­χυο­λο­γώ­ντας υπο­ψή­φιους από ετε­ρό­κλη­τους χώ­ρους και απο­φεύ­γο­ντας επι­με­λώς να πά­ρουν σαφή θέση στο κυ­πρια­κό. Επί της ου­σί­ας όμως μέχρι και σή­με­ρα προ­βάλ­λουν ένα σκλη­ρό πα­τριω­τι­κό προ­φίλ και λόγο, που τους αγκι­στρώ­νει στο κα­τε­στη­μέ­νο. Ένας νέος σχη­μα­τι­σμός που φαί­νε­ται να μπαί­νει στη βουλή είναι οι «Ανε­ξάρ­τη­τοι», σχη­μα­τι­σμός που επι­χει­ρεί να εκ­φρά­σει τα μι­κρο­α­στι­κά στρώ­μα­τα που έχουν πλη­γεί από την παν­δη­μία και την κρίση.

Κενό εκ­προ­σώ­πη­σης

Ένα κοινό χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό όλων αυτών των σχη­μα­τι­σμών είναι ότι κι­νού­νται σαφώς δε­ξιό­τε­ρα του ΑΚΕΛ και αυτή είναι μια δια­πί­στω­ση που μας οδη­γεί σε δυο αρ­κε­τά ασφα­λή  συ­μπε­ρά­σμα­τα: Το ότι η με­γά­λη πα­ρά­τα­ξη της Δε­ξιάς αντι­με­τω­πί­ζει προ­ο­πτι­κή βα­θιάς κρί­σης, στοι­χείο που μπο­ρεί να δια­μορ­φώ­σει ιδιαί­τε­ρα «το­ξι­κό» σκη­νι­κό και το ότι μια με­γά­λη με­ρί­δα του κό­σμου δεν μπο­ρεί να εκ­προ­σω­πη­θεί σε αυτές τις εκλο­γές.

Πρό­κει­ται για εκεί­νο το κομ­μά­τι του κό­σμου που τους τε­λευ­ταί­ους δέκα μήνες έχει δώσει το παρόν σε δια­δο­χι­κές, εντυ­πω­σια­κές δια­δη­λώ­σεις. Πιο πρό­σφα­τη ήταν η πο­ρεία για επα­νέ­νω­ση του νη­σιού που διορ­γα­νώ­θη­κε ταυ­τό­χρο­να και στις δύο πλευ­ρές του συρ­μα­το­πλέγ­μα­τος στις 24/4. Οι δια­δη­λώ­σεις με κέ­ντρο το κί­νη­μα ‘Ως Δαμε’ έχουν ανα­δεί­ξει σε με­γά­λο βαθμό την αγα­νά­κτη­ση και την διά­θε­ση για αγώνα αυτού του -με­γά­λου- κομ­μα­τιού της κοι­νω­νί­ας (η απο­δο­χή του κι­νή­μα­τος στα τέλη Μάρτη  κυ­μαι­νό­ταν δη­μο­σκο­πι­κά στο 45%).  Είναι ο κό­σμος που κρα­τά­ει ζω­ντα­νό το όραμα της επα­νέ­νω­σης του νη­σιού, που στέ­κε­ται θυ­μω­μέ­νος απέ­να­ντι στο σκο­τα­δι­σμό της εκ­κλη­σί­ας και τον αυ­ταρ­χι­σμό της Δε­ξιάς και αρ­θρώ­νει αιχ­μη­ρό και θαρ­ρα­λέο πο­λι­τι­κό λόγο. Αυτός ο κό­σμος δεν θα εκ­προ­σω­πη­θεί στις εκλο­γές και εδώ φα­νε­ρώ­νε­ται το κενό της κυ­πρια­κής αρι­στε­ράς αλλά και το κα­θή­κον της. Να κα­τα­φέ­ρει να ξε­πε­ρά­σει τα αυ­το­α­να­φο­ρι­κά της αγκά­θια και να τρέ­ξει μπρο­στά τώρα που είναι η με­γα­λύ­τε­ρη ανά­γκη.

/rproject.gr/