Οι εφοπλιστές και οι δεξιοί πολιτικοί [μας]

H δήλωση του εφοπλιστή Λασκαρίδη ότι έχει χεσμένο τον πρωθυπουργό είναι ένα αυτονόητο για την ελληνική κοινωνία· όλοι το γνωρίζουμε δα, όλοι [ε, σχεδόν όλοι] είμαστε πεπεισμένοι ότι το κεφάλαιο κινεί το σύστημα, ένα σύστημα διαμορφωμένο κατά τις επιθυμίες και εντολές των κεφαλαιούχων -σιγά μη δεν το ξέρει και η κουτσή Μαρία και οι κότες. Εκείνο που προκαλεί μια κάποια θλίψη είναι η σιωπή των πολιτικών μπροστά σε αυτές τις ύβρεις. Και τι να πουν οι καψεροί; Ετσι και αντιδράσουν θα αφανιστούν αυτομάτως από την πολιτική σκηνή. Ετσι κι αλλιώς υπάρχουν αμέτρητοι πρόθυμοι να υπηρετήσουν το σύστημα που έχουν ορίσει οι ελίτ να υπάρχει κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Γιώργος Σταματόπουλος

Δεν φαίνεται αφελής ή βλαξ ο υπουργός Ναυτιλίας ώστε να μην καταπιεί τη γλώσσα του ακούγοντας τον απαξιωτικό προς τον πρωθυπουργό λόγο τού εν λόγω εφοπλιστή. Η ατυχία του ήταν ότι αυτή η δήλωση έγινε γνωστή [διότι υπάρχουν άλλες αμέτρητες τέτοιου τύπου δηλώσεις που τις λούζονται οι πολιτικοί, αλλά δεν τις κάνουν και βούκινο· πικραίνονται ίσως αλλά και τι άλλο να κάνουν]; Πρέπει να υπηρετήσουν αυτό το σύστημα με όποιες συνέπειες, ας είναι και ταπεινωτικές για την προσωπικότητά τους. Εάν δεν συμβαίνει έτσι, ας βγουν στην αγορά να το διαψεύσουν -να διαψεύσουν τη λαϊκή πεποίθηση και πίστη για το τι συμβαίνει μεταξύ πολιτικών και κεφαλαιούχων, μπας και αντιληφθούμε κι εμείς οι δόλιοι τι ψηφίζουμε κάθε φορά.

Λένε αρκετοί σοφοί ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Θα μπορούσε κάποιος να αποκαλέσει αυτούς τους ανθρώπους απάτριδες; Ισα ίσα που αγαπούν αυτή τη χώρα, αφού τους παρέχει αφειδώς ό,τι γουστάρουν [φοροαπαλλαγές και λοιπά] -άσε που κανουν κουμάντο κατά τα συμφέροντά τους και ουδείς εκ των κυβερνώντων τολμάει να φέρει την παραμικρή αντίρρηση. Θα ήσαν αλαζόνες, υπερόπτες και ανήθικοι εάν δεν αγαπούσαν την πατρίδα τους -και κορόιδα. Δεν ενδιαφέρουν όμως εδώ οι άνθρωποι του κεφαλαίου, αλλά οι πολιτικοί και η σχέση που έχουν μεταξύ τους. Λοιπόν είναι ανεκδιήγητοι -οι δεύτεροι· είναι το γνωστό: τους φτύνεις και σου λένε ότι ψιχαλίζει, ούτε καν ότι βρέχει.

Αμα έτσι έχουν τα πολιτικά στην Ελλαδα [έτσι έχουν], τότε η δημοκρατία μας και μάλιστα η «φιλελεύθερη» είναι μια όμορφη ολιγαρχία -αλλά σε ποιον να το πεις και πώς να το υπερασπίσεις; Είναι και που η κοινωνία η ελληνική έμαθε να είναι συντηρητική -της αρέσει κιόλας. Το θέμα είναι πόσο θα κρατήσει τούτος ο συντηρητισμός, τούτο το πισωγύρισμα.

Εως και τη θανατική ποινή είναι ικανοί να επαναφέρουν τα ακροδεξιά τζιμάνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αφού πρώτα σφαγίασαν τα εργασιακά, τα της Παιδείας, της Υγείας και του Πολιτισμού. Και τι να πεις όταν οι δημοσκοπήσεις τούς δίνουν υψηλά ποσοστά, σε σχέση τουλάχιστον με αυτά της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Βγαίνουν και κοκορεύονται στα κανάλια [τους] και ειρωνεύονται κι από πάνω. Βέβαια, όσο κι αν έχει πέσει σε λήθαργο ο λαός, κάποια στιγμή -πού θα πάει;- θα ξυπνήσει· πρώτα όμως πρέπει να ξυπνήσει η αντιπολίτευση, η Αριστερά -αλλά είναι κουραστικό.

.efsyn.gr