Εχει αποδειχτεί πλέον ότι πολλά στελέχη τούτης της κυβέρνησης δεν έχουν και τις πιο αγαθές σχέσεις με τον πολιτισμό. Αυτό εκ πρώτης όψεως δεν είναι κακό αφού υποτίθεται έχουν ρίξει το βάρος τους στην οικονομία τάχα, θεωρώντας ότι αυτή είναι το πρώτιστο στη διακυβέρνηση. Ορθολογιστές, λένε ότι είναι, πραγματιστές και άλλες ας πούμε ιδεολογικές πομφόλυγες. Αν έμεναν εκεί, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Θέλουν να είναι μακριά από τον πολιτισμό; Ας είναι. Δικαίωμά τους. Το πράγμα αλλάζει όμως όταν οι κακές αυτές σχέσεις με τον πολιτισμό γίνονται εχθρικές προς αυτόν, διότι τότε κάνουν κακό στον πολιτισμό -και στη χώρα τους.
Γιώργος Σταματόπουλος
Τρανταχτό παράδειγμα η (και αρχαιολόγος, παρακαλώ) υπουργός Πολιτισμού, η οποία, αφού τσιμεντόστρωσε την Ακρόπολη και ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον οίκο μόδας Κριστιάν Ντιόρ [για να γίνει γνωστή η Ακρόπολη στην οικουμένη], αντί ψιχίων εννοείται, τώρα ετοιμάζεται να πετάξει από τον σταθμό Βενιζέλου στο μετρό της Θεσσαλονίκης τις αρχαιότητες που βρέθηκαν εκεί κατά τις ανασκαφές. Ετοιμάζεται να εγκληματήσει εκ νέου, παρά τις αντιδράσεις των Θεσσαλονικέων, καθηγητών και άλλων φορέων. Ουδέποτε σεβάστηκε τούτη η κυβέρνηση τις τοπικές κοινωνίες, δείχνοντας πού τις έχει γραμμένες, καθώς και τον διάλογο, το προοίμιο της δημοκρατίας.
Δεν καταλαβαίνουν τη σημασία που έχουν για την πολιτισμική συνέχεια της Θεσσαλονίκης αυτές οι αρχαιότητες που αναδύθηκαν από τα σπλάχνα της γης της και πόσο μπορούν να αναδείξουν τη μοναδικότητα στο διάβα του χρόνου τής επί αιώνες πολυπολιτισμικής αυτής πόλης -και δεν έχει σημασία εδώ σε ποια εποχή χρονολογούνται τα πολύτιμα ευρήματα. Ανήκουν στο παλίμψηστο της ιστορίας της, στον πολιτισμό της. Πέρα βρέχει, για την κ. Μενδώνη. Ηθελα να ήξερα τι αποκόμισε από τη θητεία της στην επιστήμη της αρχαιολογίας, τι σχέση απέκτησε με τα λείψανα -αλλά τι λείψανα!- της χώρας της.
Και η μουσική φαίνεται να τους ενοχλεί, να τους αγριεύει θα έλεγε κανείς. Με το βλοσυρό του ύφος ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, πάντα αγέλαστος, ανακοίνωσε ότι η μουσική αυξάνει το ρίσκο μετάδοσης του ιού. Επικαλείται λοιμωξιολόγους για να υποστηρίξει την κενολογία του, αδιαφορώντας όμως για μελέτες που δείχνουν ότι δεν φταίει σε τίποτα η κακόμοιρη η μουσική, όσο τουλάχιστον φταίνε τα μέσα μαζικής μεταφοράς και οι μαζώξεις στις εκκλησίες -γι’ αυτά κιχ ο λαλίστατος. Χρειάζεται να τους υπενθυμίζει κανείς, διότι φαίνονται ανεπίδεκτοι πολιτισμού, αυτό που είχε πει ο Νίτσε για τη μουσική, ότι δηλαδή χωρίς αυτή η ζωή θα ήταν μία πλάνη… Ψιλά γράμματα ίσως, αλλά κάτι πρέπει να γίνει με όλους αυτούς, τους με απολίτιστους ομοιάζοντες.
Θα λέγαμε ότι πλάνη είναι ο «οικονομισμός» που έχει διαποτίσει το είναι τους -και μάλιστα ότι αυτός είναι βλάβη για το μέλλον της ανθρωπότητας όλης. Να καλυφθεί η οπή της πείνας, ναι, αλλά, παράλληλα, να ανθήσουν οι τέχνες και τα γράμματα, να μαλακώσει κάπως η αγριότητα της επιβίωσης. Βλέπουν, δυστυχώς, τον πολιτισμό σαν χρήμα μόνο -και ναι, γιατί όχι, θα πρέπει όμως να τον σέβονται.
.efsyn.gr
