Ένα αποτυχημένο μα σύντομο ανέκδοτο, απλώς ενοχλητικό στο επαρχιακό κουρείο, καθίσταται επικίνδυνο στον ευρύτερο ορίζοντα από την κρύα του επανάληψη, στην οποία επιμένουν οι ηγέτες του δυτικού κόσμου. Κάνουν την τρίχα τριχιά (που μακραίνει αδιάκοπα μαζί με τις γενειάδες των Ταλιμπάν και των πάσης αποχρώσεως φονταμενταλιστών) και εισβάλλουν στη Λιβύη, στο Ιράκ ή όπου αλλού τους καλεί το άμεσο συμφέρον, με το παλαιό πρόσχημα του εκδημοκρατισμού και το ίδιο παρωχημένο μοντέλο αυτοκτονικής ισχύος.
Πεπεισμένοι για την τεχνική τους υπεροχή εμπλέκονται σε πολέμους στρατηγικά άμορφους και γεωπολιτικά χαώδεις. Έχοντας μονοδιάστατη αντίληψη του χρόνου, εξαντλούνται σε εντατική αναμέτρηση με αντιπάλους που αποδεδειγμένα διαπρέπουν στην εκτατική αναδίπλωση. Μαθημένοι δηλαδή σε αγώνες ταχύτητας αποτυγχάνουν σε δρόμους αντοχής.
Πάνε να πάρουν το Αφγανιστάν με έφοδο ταύρου σε απέραντο βραχοπωλείο και να κρατήσουν την Καμπούλ με δυναμωτικά τύπου red bull. Δεν αντιλαμβάνονται ότι προελαύνοντας με την αρβύλα η φτέρνα τους δεν θα δέσει με το ξένο χώμα.
Χάνουν επομένως κατά κράτος αλλά μαθήματα δεν παίρνουν και εξακολουθούν να πορεύονται με τα ληγμένα χάπια των πάγιων πεποιθήσεών τους. Αντί να αναδεικνύουν τα κυβερνητικά πρότυπα που συμβαδίζουν με τα κοινοτικά ήθη κάθε χώρας και τις διοικητικές λειτουργίες που εκφράζουν τους φυλετικούς συσχετισμούς, στηρίζονται στην αμφίβολη συμμαχία διεφθαρμένων μισθοφόρων. Διαλέγουν ανάμεσά τους και τον προεδρικό γαμπρό, τον βάζουν να προβάρει ξανά και ξανά το αδειανό πουκάμισο και το άχαρο για την περίσταση ρούχο της δυτικής δημοκρατίας, με αποτέλεσμα το μοιραίο σχόλιο: κοίτα κοστουμιά ο σακάτης!
Αυτό που μετρά στα μάτια τους είναι η έστω και σακάτικη προτεραιότητα των δυτικών αξιών. Σερβίρουν λοιπόν, κατά τη έκφραση του Νίτσε, ηθικίνη για να λάβουν ηρωίνη και εξάγουν δυναστικά το κέλυφος της δημοκρατίας για να εισάγουν το περιεχόμενο της τρομοκρατίας.
Ως εμπορική συναλλαγή φαίνεται λιγάκι ασύμφορη, μα ως πολιτική δοσοληψία ίσως να συμφέρει όσους ηγέτες δυτικών δημοκρατιών δικαιολογούν τον ασφυκτικό έλεγχο σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα των πολιτών τους με άλλοθι τις βόμβες των ισλαμιστών.
