Η άτακτη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν αποτελεί κατά τον Τζο Μπάιντεν τέλος εποχής για τις αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις ευρείας κλίμακας με σκοπό την… «αναδόμηση» άλλων χωρών. Η αμερικανική έξοδος ήταν προδιαγεγραμμένη από τα τέλη της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, όμως ο εξευτελιστικός τρόπος έθιξε αρκετά το γόητρο της όχι μοναδικής πλέον υπερδύναμης που στρατηγικά αποποιείται τον ρόλο του «σερίφη της υφηλίου».
Μιχαήλ Άγγελος Κωνσταντόπουλος
Ο απομονωτισμός είναι σχετικά πρωτόγνωρος στην ιστορία των ΗΠΑ μετά το 1945, όχι όμως και πρωτοφανής. Μία από τις τέσσερις μεγάλες σχολές αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η τζεφερσονιανή, βλέπει καχύποπτα το διεθνές εμπόριο και τις περιπέτειες εκτός συνόρων και ενδιαφέρεται περισσότερο για την ισχυροποίηση της δημοκρατίας εντός των τειχών. Με το ξέσπασμα της πανδημίας, τις κινητοποιήσεις του Black Lives Matter και την απόπειρα πραξικοπήματος με την εισβολή στο Καπιτώλιο μαζί με μία οικονομική κρίση που σοβεί, ο Τζο Μπάιντεν έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά από σοβαρά εσωτερικά μέτωπα για να δώσει οξυγόνο στην αμερικανική δημοκρατία. Ετσι, οι πολυέξοδες πολεμικές περιπέτειες χωρίς απτά αποτελέσματα κρίθηκαν επί του παρόντος ασύμφορες και εκτός κλίματος εποχής.
Επί προεδρίας Μπους οι ΗΠΑ με την αλαζονεία του νικητή στον Ψυχρό Πόλεμο ένιωθαν ότι μπορούσαν να επεκταθούν παντού πληρώνοντας τελικά με αίμα, χάος και τη δημιουργία νέων εχθρών όπως το ISIS αλλά και αναρίθμητων προσφύγων τις επεμβάσεις σε Ιράκ και Αφγανιστάν με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου. Μένει να δούμε αν πρόκειται για ένα ανακουφιστικό για τους ίδιους και διάφορους λαούς time-out των Αμερικανών που σε λίγα χρόνια θα επιστρέψουν δριμύτεροι ή για μια νέα παρτίδα σκάκι σιμουλτανέ με πολλούς ανταγωνιστές, προεξάρχουσας της Κίνας στην οποία προκρίνονται σαφώς προσεκτικότερες κινήσεις.
.efsyn.gr
