Ο Γιώργος Παπανδρέου πριν από ακριβώς 40 χρόνια εκλεγόταν για πρώτη φορά βουλευτής στην πατρώα γη των Αχαιών. Μάλιστα εκλεγόμενος πρώτος επέσυρε την όχι και τόσο θερμή υποδοχή των πρωτοκλασάτων στελεχών της προδικτατορικής Ενωσης Κέντρου, καθώς πάντα για αυτούς ήταν ο «γιος του αρχηγού». Οπως και να το κάνεις, χαλούσε μια ιδιόμορφη «επετηρίδα».
Διονύσης Γράψας *
Σήμερα η Ιστορία και οι περιστάσεις τον καλούν να παίξει έναν διαφορετικό ρόλο. Να αποτελέσει τη «σανίδα σωτηρίας» για μια παράταξη με βαθιές ιστορικές ρίζες, που φτάνουν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο μέχρι τον Γεώργιο Παπανδρέου και από τον Νικόλαο Πλαστήρα έως τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τα κόμματα και οι παρατάξεις είναι ζωντανοί οργανισμοί. Ζυμώνονται με την κοινωνία και όταν αποκόπτονται από την κοινωνία, πεθαίνουν. Ετσι και ο χώρος του Κέντρου και της Αριστεράς φαίνεται ξανά πως στρέφονται εκεί που γνώρισαν την τελευταία τους λαϊκή επιδοκιμασία. Στην οποία «μαέστρος» ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου.
Με τον Γιώργο Παπανδρέου πάλι στο τιμόνι η προοδευτική παράταξη θα δηλώσει ξανά πως είναι παρούσα στις εξελίξεις με κυβερνητικές απαιτήσεις πια. Παράλληλα θα υπογραμμίσει πως δεν αποτελεί ένα φοβικό και περιχαρακωμένο ΚΚΕ του Κέντρου, που μονολογεί κούφιες ανοησίες περί «σοβαρής και υπεύθυνης δύναμης». Θα φωνάξει βροντερά πως είναι στο πολιτικό της DNA η επιστροφή στην κουλτούρα των συνεργασιών και ας πλήρωσε πολύ ακριβά κάποιες από αυτές στο παρελθόν, δυσαρεστώντας πελατειακές λογικές τού «πάρτα όλα». Ακόμα και μέσα στο κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Βεβαίως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η δημοκρατική παράταξη είναι ένας «πολυτραυματίας» από μια μάχη που έδωσε μόνη της πληρώνοντας ένα κόστος που δεν της αναλογούσε, τη στιγμή που άλλοι έσπρωχναν τη χώρα στην άβυσσο, προκειμένου να προσποριστούν εκλογικά οφέλη… Δίχαζαν για να αναδειχτούν, πολεμώντας πολιτικές επιλογές τις οποίες οι ίδιοι λίγο αργότερα εφάρμοσαν παραδεχόμενοι πως «ουδείς αλάνθαστος» ή -ακόμα χειρότερα- επικαλούμενοι δικές τους «αυταπάτες». Και όλα αυτά τη στιγμή που έταζαν μετ’ επιτάσεως τους λεγόμενους «άλλους δρόμους».
Ο Παπανδρέου τα γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά. Ξέρει πως η επιστροφή στην «Ιθάκη» κρύβει μερικά δύσκολα μονοπάτια ακόμα. Σαν πραγματικός Οδυσσέας όμως ξέρει πως είναι εκείνος που θα γράψει το απρόβλεπτο υστερόγραφο.
* ιστορικός, εργάζεται στην ιδιωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση
efsyn.gr
