Σταματήστε τώρα τις ρατσιστικές και δολοφονικές πρακτικές στο Αιγαίο!

Νέο περιστατικό τριήμερου μεσοπέλαγου βασανισμού

Ο ρα­τσι­στι­κός κα­τή­φο­ρος της ελ­λη­νι­κής προ­σφυ­γι­κής πο­λι­τι­κής δεν έχει τε­λειω­μό. Μετά τις αλ­λε­πάλ­λη­λες κα­ταγ­γε­λί­ες για εξα­φα­νί­σεις προ­σφύ­γων με ευ­θύ­νη της ελ­λη­νι­κής πο­λι­τεί­ας και για απάν­θρω­πες συν­θή­κες στα κέ­ντρα κρά­τη­σης, έρ­χε­ται αυτή τη φορά ένα νέο συμ­βάν ντρο­πής να συ­μπλη­ρώ­σει τη γε­νι­κό­τε­ρη ει­κό­να. Αυτή τη φορά με­σο­πέ­λα­γα.

Νικόλας Κολυτάς

Πριν λίγες ημέ­ρες, 380 πρό­σφυ­γες έγι­ναν μπα­λά­κι με­τα­ξύ Ελ­λά­δας και Τουρ­κί­ας όταν το ακυ­βέρ­νη­το σκά­φος που τους με­τέ­φε­ρε βγήκε από την πο­ρεία του λόγω κακών και­ρι­κών συν­θη­κών. Στην προ­σπά­θεια τους να με­τα­βούν από την Τουρ­κία στην Ιτα­λία οι επι­βαί­νο­ντες πα­ρα­σύρ­θη­καν από τους δυ­να­τούς ανέ­μους και βρέ­θη­καν να πλέ­ουν δίπλα στο νησί Χρυ­σά­κι, κοντά στην Κρήτη. Από εκεί χρη­σι­μο­ποιώ­ντας το 112 κά­λε­σαν για βο­ή­θεια, και αφού επί ώρες έπλε­αν με κίν­δυ­νο να βυ­θι­στούν, εμ­φα­νί­στη­κε με εγκλη­μα­τι­κή κα­θυ­στέ­ρη­ση το ελ­λη­νι­κό ναυ­τι­κό.

Η δο­λο­φο­νι­κή μανία όμως δεν στα­μα­τά­ει εκεί. Αντί να σπεύ­σουν οι ελ­λη­νι­κές αρχές να τους δια­σώ­σουν και να τους με­τα­φέ­ρουν στην ξη­ρά­προ­κει­μέ­νου να τους πα­ρά­σχουν τις πρώ­τες βο­ή­θειες, το ελ­λη­νι­κό ναυ­τι­κό ρυ­μούλ­κη­σε το σκά­φος στα διε­θνή ύδατα ώστε να τους ανα­λά­βει η Τουρ­κία (!) σε μία προ­σπά­θεια «νο­μι­μο­ποι­η­μέ­νης» επα­να­προ­ώ­θη­σης. Η Τουρ­κία αρ­νή­θη­κε και το απο­τέ­λε­σμα ήταν αυτοί οι άν­θρω­ποι να μεί­νουν χωρίς νερό και φαΐ τρεις μέρες με­σο­πέ­λα­γα, με πολ­λούς από αυ­τούς να χά­νουν τις αι­σθή­σεις τους. Το βα­σα­νι­στή­ριό τους τε­λεί­ω­σε μετά από με­ρι­κά 24ωρα όταν με­τα­φέρ­θη­καν στο κέ­ντρο κρά­τη­σης και ταυ­το­ποί­η­σης στην Κω.

Όμως και εκεί θα τους ανα­μέ­νει ένας νέος γολ­γο­θάς, εγκλω­βι­σμού και εξα­θλί­ω­σης, αν τε­λι­κώς δεν απο­τε­λέ­σουν μια ακόμη πε­ρί­πτω­ση ξαφ­νι­κής εξα­φά­νι­σης. Είναι πραγ­μα­τι­κά προ­κλη­τι­κό αυτό που συμ­βαί­νει στα ελ­λη­νι­κά θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα. Οι ελ­λη­νι­κές αρχές δρουν συ­στη­μα­τι­κά πα­ρα­βιά­ζο­ντας κάθε νο­μι­μό­τη­τα και κα­τα­πα­τώ­ντας στοι­χειώ­δη δι­καιώ­μα­τα χωρίς να λο­γο­δο­τούν που­θε­νά. Το λι­με­νι­κό έχει ανα­λά­βει έναν εξω­θε­σμι­κό και πα­ρά­τυ­πο ρόλο έχο­ντας τις πλά­τες της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης και της ΕΕ. Πρό­κει­ται για ένα ορ­γα­νω­μέ­νο έγκλη­μα που απαι­τεί την άμεση απά­ντη­ση του αντι­ρα­τσι­στι­κού κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς.

Κι όμως τα κυ­ρί­αρ­χα ΜΜΕ δεν βρή­καν άξια ανα­φο­ράς την εί­δη­ση ότι επί τρεις ημέ­ρες εκα­το­ντά­δες πρό­σφυ­γες αρ­γο­πέ­θαι­ναν με­σο­πέ­λα­γα με ευ­θύ­νη των ελ­λη­νι­κών αρχών. Απέ­να­ντι στη νέα και ακόμη πιο σκλη­ρή Ευ­ρώ­πη-Φρού­ριο που ορα­μα­τί­ζο­νται οι ευ­ρω­παϊ­κές κυ­βερ­νή­σεις και η ακρο­δε­ξιά, πρέ­πει να βά­λου­με ένα φρένο επει­γό­ντως. Να ανα­δεί­ξου­με τα εγκλή­μα­τα που συ­ντε­λού­νται στο Αι­γαίο, να απαι­τή­σου­με αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες δια­μο­νής για τους πρό­σφυ­γες και να διεκ­δι­κή­σου­με τη δη­μιουρ­γία ανοι­χτών χερ­σαί­ων διε­λεύ­σε­ων για τους αν­θρώ­πους που ανα­ζη­τούν μια κα­λύ­τε­ρη ζωή.

Η προ­σφυ­γι­κή κί­νη­ση είναι ένα δια­χρο­νι­κό φαι­νό­με­νο και όχι ένα στιγ­μιαίο πρό­βλη­μα. Λύ­νε­ται με ανοι­χτά σύ­νο­ρα και αλ­λη­λεγ­γύη και όχι με βα­σα­νι­στή­ρια και πνιγ­μούς. Αν οι από πάνω το αγνο­ούν, οφεί­λου­με να τους το μά­θου­με εμείς.

Να βά­λου­με φρένο στις νέες φα­σι­στι­κές προ­κλή­σεις
Δεν είναι κά­ποιο κα­κό­γου­στο αστείο. Είναι μια ωμή αλή­θεια. Ένα χρόνο μετά την κα­τα­δί­κη των νε­ο­να­ζί της Χρυ­σής Αυγής, νέοι ακρο­δε­ξιοί πυ­ρή­νες κά­νουν την εμ­φά­νι­σή τους θυ­μί­ζο­ντάς μας ότι η πάλη ενά­ντια στο φα­σι­σμό είναι μια πάλη διαρ­κής. Δεν τε­λειώ­νει μέσα σε μια δι­κα­στι­κή αί­θου­σα, αλλά μέσα στην κοι­νω­νία.

Τα γε­γο­νό­τα της Σταυ­ρού­πο­λης κρού­ουν ξανά τον κώ­δω­να του κιν­δύ­νου. Οι φα­σί­στες κα­τά­φε­ραν να διεισ­δύ­σουν σε ένα σχο­λείο και να το με­τα­τρέ­ψουν σε κά­στρο τους. Να­ζι­στι­κοί χαι­ρε­τι­σμοί, μα­χαί­ρια, επι­θέ­σεις σε μέλη αρι­στε­ρών ορ­γα­νώ­σε­ων. Πρό­κει­ται για ει­κό­νες εμε­τι­κές σε μια πόλη με βαριά ιστο­ρία πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τη­τας και ερ­γα­τι­κών αγώ­νων. Η κά­λυ­ψη που έλα­βαν οι διά­φο­ρες φα­σι­στι­κές γκρού­πες από την επί­ση­μη πο­λι­τεία ήταν πρω­το­φα­νής. Η ανα­κοί­νω­ση του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας δε στά­θη­κε απέ­να­ντι στους εκ­κο­λα­πτό­με­νους νε­ο­να­ζί, αλλά κρά­τη­σε ίσες απο­στά­σεις επα­να­φέ­ρο­ντας στο προ­σκή­νιο τη θε­ω­ρία των δύο άκρων.

Όμως τι θέση απέ­να­ντι στην ακρο­δε­ξιά μπο­ρεί να πάρει μια κυ­βέρ­νη­ση που στε­λε­χώ­νει βα­σι­κά υπουρ­γεία της με πρό­σω­πα-ση­μαί­ες του εθνι­κι­σμού και του ρα­τσι­σμού στην Ελ­λά­δα; Ο Βο­ρί­δης, ο Πλεύ­ρης και ο Άδω­νις εν­δε­χο­μέ­νως να θυ­μή­θη­καν τα νιάτα τους, παρά να αη­δί­α­σαν με τα γε­γο­νό­τα της Σταυ­ρού­πο­λης. Κάπως έτσι άρ­χι­σαν να ξε­μυ­τί­ζουν οι νε­ο­να­ζί εκ νέου, νιώ­θο­ντας ότι έχουν την κά­λυ­ψη και τη δύ­να­μη να το κά­νουν. Λίγες ημέ­ρες μετά, στο Ηρά­κλειο Ατ­τι­κής, το­πι­κοί φα­σί­στες, πρώην μέλη της Χρυ­σής Αυγής που πλέον ανα­βα­πτί­ζο­νται σε νέα σχή­μα­τα, επι­τέ­θη­καν σε μέλη της ΚΕ­ΕΡ­ΦΑ μέρα με­ση­μέ­ρι στην κε­ντρι­κή πλα­τεία του δήμου, λίγο πριν την πραγ­μα­το­ποί­η­ση αντι­ρα­τσι­στι­κής εκ­δή­λω­σης.

Πρό­κει­ται για ανα­βαθ­μι­σμέ­νη πα­ρου­σία της ακρο­δε­ξιάς στην πε­ριο­χή. Είναι σαφές ότι οι φα­σί­στες επι­στρέ­φουν στις γνώ­ρι­μες πε­ριό­δους της πε­ρι­θω­ρια­κής βίας του πα­ρελ­θό­ντος. Με τους ηγέ­τες τους στη φυ­λα­κή, οι κάθε λογής νε­ο­να­ζί, απαλ­λαγ­μέ­νοι από τη γραμ­μή ή το φόβο μην εκ­θέ­σουν την ηγε­σία του κόμ­μα­τος, δρουν ανα­ξέ­λεγ­κτα πραγ­μα­το­ποιώ­ντας επι­θέ­σεις σε μέλη αρι­στε­ρών ορ­γα­νώ­σε­ων, με­τα­νά­στες και ρομά. Όλο αυτό βέ­βαια ντύ­νε­ται με ένα πε­ρι­τύ­λιγ­μα πα­τριω­τι­σμού, συ­νω­μο­σιο­λο­γί­ας και φαι­δρού αντι­συ­στη­μι­σμού. Όμως χρειά­ζε­ται σο­βα­ρή πο­λι­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση και όχι υπο­τί­μη­ση.

Στη γει­το­νιά του Παύ­λου Φύσσα, στην παλιά Κοκ­κι­νιά, πριν λίγες ημέ­ρες, 15 φα­σί­στες επι­τέ­θη­καν σε τρεις με­τα­νά­στες από το Πα­κι­στάν τραυ­μα­τί­ζο­ντάς τους σο­βα­ρά. Μι­λά­με για την πε­ριο­χή όπου στα χρό­νια της ανό­δου της Χρυ­σής Αυγής, αλώ­νι­ζαν τα τάγ­μα­τα της Χρυ­σής Αυγής. Και πα­ρό­τι οι ταγ­μα­τάρ­χες μπή­καν φυ­λα­κή, οι στρα­τιώ­τες είναι ακόμη έξω και κά­νουν αυτό που ξέ­ρουν. Αν και μετά τη φαρ­σο­κω­μω­δία με την απο­φυ­λά­κι­ση Πα­τέ­λη, ούτε για τους πρώ­τους δεν εί­μα­στε σί­γου­ροι ότι θα μεί­νουν εκεί που πρέ­πει και όσο πρέ­πει.

Προ­φα­νώς την πα­ρού­σα χρο­νι­κή στιγ­μή δεν υπάρ­χει σο­βα­ρή πο­λι­τι­κή πρό­τα­ση από τα δεξιά της δε­ξιάς. Δεν υπάρ­χει ένα συ­γκρο­τη­μέ­νο κόμμα ικανό να επη­ρε­ά­σει την κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή ατζέ­ντα. Αυτό όμως δεν αναι­ρεί το γε­γο­νός ότι δη­μιουρ­γού­νται οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την επα­νεμ­φά­νι­ση ενός τέ­τοιου μορ­φώ­μα­τος στο μέλ­λον. Η με­τα­τό­πι­ση της κε­ντρι­κής πο­λι­τι­κής συ­ζή­τη­σης προς τα δεξιά, μέσα από την ανά­πτυ­ξη ενός μι­λι­τα­ρι­στι­κού, αντι­τουρ­κι­κού και ρα­τσι­στι­κού λόγου δη­μιουρ­γεί εύ­φο­ρο πεδίο δρά­σης στους κάθε λογής εκ­προ­σώ­πους της ακρο­δε­ξιάς.

Αυτός είναι και ο λόγος που η Αρι­στε­ρά και το αντι­ρα­τσι­στι­κό κί­νη­μα πρέ­πει να μην αφή­σουν σπι­θα­μή κοι­νω­νι­κού χώρου στους φα­σί­στες. Αυτό μπο­ρεί να επι­τευ­χθεί μόνο μέσα από την πραγ­μα­τι­κή επαφή με την κοι­νω­νία, μέσα από τη σύν­δε­ση σω­μα­τεί­ων, φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων, μα­θη­τι­κών συμ­βου­λί­ων, αντι­ρα­τσι­στι­κών συλ­λο­γι­κο­τή­των, το­πι­κών συ­νε­λεύ­σε­ων και κάθε λογής συλ­λο­γι­κών φο­ρέ­ων στην κα­τεύ­θυν­ση του αντι­φα­σι­σμού και του αντι­ρα­τσι­σμού. Η απά­ντη­ση δε βρί­σκε­ται σε στρα­τιω­τι­κού τύπου άμε­σες απα­ντή­σεις αλλά στην πραγ­μα­τι­κή ανά­πτυ­ξη ενός ζω­ντα­νού και πο­λύ­μορ­φου αντι­ρα­τσι­στι­κού κι­νή­μα­τος.

rproject.gr/