Ας το πούμε δυνατά και καθαρά. Οσοι αντιστάθηκαν στα μνημόνια (και στα τρία), όσοι βγήκαν στους δρόμους και στις πλατείες στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, όσοι διεκδίκησαν ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που τους επιφύλασσαν οι επιτελείς της τρόικας, ήταν ξεκάθαρα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Μάριος Διονέλλης
Με αφορμή τον θάνατο του Κάρολου Παπούλια, η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ./ΠΑΣΟΚ προσπαθούν για άλλη μια φορά να πάρουν ρεβάνς από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως από τις χιλιάδες των ανθρώπων που ξεσηκώθηκαν. Εγκαλούν (με πανομοιότυπες ανακοινώσεις) το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης πως τον Οκτώβρη του 2011, όταν οι διαδηλωτές κατέβαζαν τον Πρόεδρο από την εξέδρα της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, μιλούσε για «μια αυθόρμητη λαϊκή εκδήλωση ιερής αγανάκτησης και οργής αντάξια των καλύτερων αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας για εθνική αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία».
Είναι αυτό μομφή; Γιατί άραγε δεν υπερασπίζεται ευθέως ο ΣΥΡΙΖΑ τη στάση του εκείνη; Γιατί δεν απαντά «είμαστε κάθε λέξη» εκείνης της ανακοίνωσης; Γιατί επιδιώκει «προοδευτικές συνεργασίες» με εκείνους που ζητούν ακόμα εκδίκηση από τον λαό για τα δικά τους ανομήματα;
Προφανώς η αντίδραση εκείνη δεν είχε προσωπικά αποδέκτη τον Κάρολο Παπούλια και η Ιστορία δεν θα τον κρίνει για όσα δεν έκανε κατά των μνημονίων. Ή τουλάχιστον όχι τόσο σκληρά όσο για τη συμμετοχή του στον συμψηφισμό των γερμανικών αποζημιώσεων μέσω του «Ελληνογερμανικού Ταμείου» το 2014. Εκείνοι που αντιδρούν όμως σε όλα αυτά, ήταν και είναι ξεκάθαρα στη σωστή πλευρά. Και ας ενοχλούνται κάθε λογής νομιμόφρονες αλλά εσχάτως και οι εν δυνάμει συνεργαζόμενοι… «προοδευτικοί».
.efsyn.gr/
