365 λευκές σελίδες μπροστά μας…

Θα μαζέψω τις σκόρπιες ελπίδες αυτές που είναι δω και κει,τις ελπίδες που απλόχερα και δίχως σκέψη μοιράζουν κάποιοι Άνθρωποι.

 Να! μια ελπίδα εδώ,να και μια άλλη!! Την μια, την πήρα από τους βαρυποινίτες που μάζεψαν τις μάρκες για να βοηθήσουν ένα κορίτσι που χρειάζεται επέμβαση στα μάτια και την άλλη από τα παιδιά στα Χανιά που με τον χαρτζιλίκι τους, στέγασαν έναν άστεγο. Είναι και κείνη η σερβιτόρα ,εκείνο το κορίτσι στην Ηλιούπολη που παρατήρησε τα σημάδια βίας σε μια άλλη κοπέλα και της ψιθύρισε στο αυτί ότι θα την βοηθήσει. Είναι και εκείνη η νηπιαγωγός που μίλησε δυνατά για την φρίκη που ζούσαν τα παιδιά σε κείνο το ίδρυμα.

Ελπίδες, σαν φλογίτσες που διώχνουν το σκοτάδι και σε γεμίζουν προσδοκίες.

Και επειδή η χρονιά που φεύγει έχει μια πολύ άσχημη μυρωδιά, σαν κάτι να σαπίζει, στέκομαι όλο και πιο επίμονα σε αυτές τις ελπίδες τις σκόρπιες. Στις φωνές που υψώθηκαν παρόλο το φόβο που είχαν, στο χέρι που απλώθηκε για να βοηθήσει τον συνάνθρωπο…

Ένας καινούργιος χρόνος μας περιμένει. Εμάς και ό,τι κουβαλάμε μαζί. Τις απώλειες μας, τις αποτυχίες μας, τα κέρδη μας και τις ζημίες μας.

Φαντάσου ένα καινούργιο μπλοκ ζωγραφικής που σου χαρίζουν.

Και που πολλοί δυστυχώς δεν θα είναι εδώ να παραλάβουν το δώρο τους…

Βάζουμε εμείς τα χρώματα και τις ιδέες και πάμε να ζωγραφίσουμε.

Μόνο που παρακαλώ σας, να πάρουμε χρώμα από τις σκόρπιες ελπίδες και ιδέες από τις φωνές που ακούστηκαν και από τα χέρια που υψώθηκαν δυναμικά ψηλά και ας ζωγραφίσουμε έναν κόσμο ονειρεμένο.

Έχουμε 365 λευκές σελίδες μπρος μας.

Ας πάρουμε χρώμα από την ελπίδα και από την αγάπη για να ζωγραφίσουμε όπως τα μικρά παιδιά που ξέρουν να ονειρεύονται…

Ας φωτίσουμε το 2022!

Καλή χρονιά!

http://sioualtec.blogspot.com