Τι σχέση έχει η τραπ με τη νομοθέτηση, θα αναρωτηθεί κανείς. Κι όμως έχει, αν δούμε το ποινικό (πολυ)νομοσχέδιο που αυτές τις μέρες συζητείται στη Βουλή. Αν και καυχιέται ότι αντιμετωπίζει την ενδοοικογενειακή βία και τη νεανική παραβατικότητα, αποδεικνύεται ότι δεν είναι παρά ακόμα ένα τιμωρητικό φληνάφημα, στο γνωστό κυβερνητικό πνεύμα του ποινικού λαϊκισμού. Ενδεικτικά:
Ευτύχης Φυτράκης*
α) Για την ενδοοικογενειακή βία προβλέπονται δυσανάλογες ποινές, παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας, νεκρανάσταση της υποτροπής, υποχρεωτική προσωρινή κράτηση, προσωρινή κράτηση και για πλημμελήματα, κατάργηση αναστολής και μετατροπής ποινής, κατάργηση ανασταλτικού αποτελέσματος, κατάργηση δικαστικού συμβουλίου, εκδίκαση χωρίς μάρτυρες κ.λπ.
β) Για τη νεανική παραβατικότητα προβλέπεται αύξηση του εγκλεισμού των ανηλίκων, με την παράταση της προσωρινής κράτησής τους από τους έξι στους εννέα μήνες. Ετσι από το αίτημα «κανένα παιδί σε κελί» πάμε στο σχήμα «κάθε κακό παιδί στη φυλακή». Ηδη, άλλωστε, οι ανήλικοι κρατούμενοι μέσα στο 2024 έχουν αυξηθεί από 30 σε 80, δηλαδή κατά 266%! Νοιάζεται κανείς; Παράλληλα, προβλέπεται η αύξηση των ποινών για την παραμέληση ανηλίκων ή τη συμπλοκή και φαίνεται να στοχοποιεί δικαίους και αδίκους, χωρίς μέτρο και σκοπό, απλά «για να γίνει κάτι».
γ) Αδιανόητη είναι, τέλος, η παρεισαγωγή του θύματος στη διαδικασία υφ’ όρον απόλυσης του κρατουμένου, 5, 10 ή και 15 χρόνια μετά το έγκλημα ή τη δίκη, στην οποία μάλιστα δεν είχε καν τον λόγο για την ποινή του κατηγορουμένου! Ετσι, η αποφυλάκιση από δημόσια υπόθεση με σκοπό την επανένταξη μετατρέπεται σε μια ιδιωτική αντιδικία με την επανεκδίκαση της υπόθεσης! Την ίδια στιγμή, επεκτείνεται η δυνατότητα παράτασης της προσωρινής κράτησης και για τα ελαφρά κακουργήματα.
Οι παραπάνω προβλέψεις συνεχίζουν το τιμωρητικό σπριντ της κυβέρνησης, με αναμενόμενες αρνητικές συνέπειες στο σωφρονιστικό σύστημα, την παιδική κακοποίηση και περιθωριοποίηση, την πρόληψη της ενδοοικογενειακής βίας και την προστασία των γυναικών. Οι επερχόμενες παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου, των αρχών του ποινικού δικαίου και των δικονομικών εγγυήσεων είναι σίγουρο ότι όχι μόνο δεν θα φέρουν κανένα εγκληματοπροληπτικό αποτέλεσμα, αλλά θα εκθέσουν τη χώρα σε διεθνές επίπεδο.
Ας δούμε, τώρα, τα κοινά μοτίβα της τραπ με το σχέδιο νόμου: Η χρήση κλισέ (π.χ. πλούτος – αυστηροποίηση), η μονοτονία και μονομανία (στα όπλα ή στις ποινές), η καύχηση της παραβατικότητας (για τα ναρκωτικά ή τις αθρόες φυλακίσεις), οι απειλητικοί στίχοι ή κανόνες, ο απροκάλυπτος κομπασμός για ό,τι παραβιάζει τις κατοχυρώσεις των κοινωνικών σχέσεων ή των νόμων και, τελικά, ο απροκάλυπτος αγώνας για τα views ή τα «ψηφαλάκια». Τόσο ο τράπερ όσο και ο νομοθέτης φαίνεται να είναι αδίστακτοι: Το αδιανόητα χυδαίο, αυτό που δεν γίνεται ή που δεν λέγεται, τώρα αρχικά διαφημίζεται, χωρίς αιδώ, και, εν συνεχεία, νομοθετείται σχεδόν εν κρυπτώ. Η φιλοσοφία «μάτσο», η περιαυτολογία, ο κακοποιητικός λόγος, η υπερτονισμένη «μαγκιά» βρίσκουν την αντιστοιχία τους στο νομοθετικό πράττειν. Οπως κάθε νέο τραπ-τραγούδι έτσι και κάθε νέο νομοθέτημα τείνει να ξεπερνά σε χυδαιότητα και ακρότητα το προηγούμενο για να κερδίσει νέους fans ή να συγκινήσει τους παλιούς.
Το τρέχον νομοσχέδιο προκαλεί τις έντονες και τεκμηριωμένες αντιδράσεις της επιστημονικής κοινότητας και των επαγγελματικών φορέων. Ομως αυτές δεν αγγίζουν την κυβέρνηση, ίσως μάλιστα να τις επιδιώκει. Εκείνη δρα με οδηγό την πρόκληση, σπάει τα δεσμά της συμβατικότητας και έτσι κερδίζει like, τηλεθέαση και μιντιακά μπράβο. Κι όλα αυτά πάνω στο κουφάρι της καλής νομοθέτησης. Ενα τέτοιο σκηνικό μάλλον ακολουθεί τη λογική των τράπερ, δεν ταιριάζει όμως σε μια σύγχρονη πολιτεία. Το αντίθετο: η «τραπ-νομοθέτηση» υποβαθμίζει τους θεσμούς και οδηγεί, σιγά σιγά, σε μια δημοκρατία-παρωδία!
*Διδάκτορας Νομικής – δικηγόρος
https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/460542_einai-o-nomothetis-traper
Σχόλια (0)